Lilypie Kids Birthday tickers
Lilypie Kids Birthday tickers

piątek, 31 marca 2017

Tasiemcowato o wywiadowkach, weekendzie, codziennosci...

A wiecie, ze za dwa tygodnie z hakiem Wielkanoc?! Ja niby mam date zakodowana w mozgownicy, a dopiero wczoraj dotarlo do mnie, ze to juz zaraz! :O Nie mam zupelnie planu na swiateczne sniadanie ani obiad (bo ciotka M. oraz chrzestny Potworkow raczej wpadna po poludniu), nie mam upominkow dla dzieci od "Zajaczka", nie mam farbek do jajek. Nie mam nawet wolnego Wielkiego Piatku. ;) To jednak nie problem, bo planuje wziac pol dnia wolnego i juz. Jakos sie to ogarnie. :) Dzieciaki beda mialy tydzien przed Swietami wolne (ferie wiosenne). M. sie nimi zajmie rano, a ja bede wychodzic z pracy wczesniej. Wieczory beda wiec dluzsze na porzadki oraz pichcenie.

A tymczasem (borem-lasem) juz ponad tydzien temu zaliczylam druga (i ostatnia) wywiadowke w szkole Bi. Otrzymalam rowniez kolejny raport (znaczy ten sam, tylko z "ocenami" dodanymi za drugi semester :D). Tym razem pstryknelam fotke jego glownej czesci. Moze dzieki temu latwiej bedzie Wam zrozumiec o czym pisze i dlaczego zawsze ciezko mi okreslic, czy wypisana lista to "zdolnosci" czy "zadania", bo zdecydowanie nie sa to przedmioty. :)


Z dwoch niewidocznych stron, pierwsza to krotkie, opisowe sprawozdanie postepow dziecka, napisane przez wychowawczynie. Na ostatniej stronie zas sa "oceny" oraz opisy postepow od dodatkowych nauczycielek: w-fu, plastyki oraz muzyki. Tylko od nauczycielki hiszpanskiego jak narazie nie dostalam zadnego sprawozdania.
Rok szkolny podzielony jest tu na 3 semestry, co widac w rubryczkach. Obecny raport jest za semester drugi, trwajacy od polowy listopada, a wiec dwa okienka w kazdym rzedzie maja oceny. Mozna porownac sobie czy dziecko zrobilo postepy, czy stoi w miejscu. Trzecie okienka sa puste. To miejsce na wyniki koncowe, ktore przyznane zostana w czerwcu. Jak widac, narazie nie ma takich typowych ocen (nawet nie wiem od ktorej klasy one wchodza), tylko B (od below, czyli ponizej), N (od near, czyli blisko), M (od meets, kiedy dziecko wykazuje poziom wymagany dla tej klasy oraz semestru) oraz E (exceeds, kiedy dziecko przewyzsza poziom dla danej klasy). O tych "ocenach" juz chyba wczesniej pisalam. :) Nie zrobilam zdjecia ostatniej strony raportu, wiec jako ciekawostke dodam tylko, ze Bi, E (exceeds) otrzymala na drugi semester tylko z plastyki oraz muzyki. Typowe. ;)

Wlasciwie to tym razem niewiele z tej wywiadowki wynioslam. Nauczycielka miala 20 min dla kazdego rodzica, mowila wiec szybko i polowa uleciala mi z glowy jak tylko wyszlam z klasy. ;) Na poczatku, Bi zaprezentowala swoje zdolnosci czytelnicze, ale bylo oczywiste, ze ksiazeczke ta czytala juz wczesniej i to zapewne pare razy. Nie wiem wiec czemu mialo sluzyc to przedstawienie. ;) Poza tym, nauczycielka przeprowadza z dziecmi testy, glownie z rozpoznawania glosek oraz wpisywania odpowiednich liter w puste miejsca wyrazow. Z jednego z podobnych testow Bi otrzymala prawie maksymalna ilosc punktow, z innego ponad polowe, wiec chyba zle nie jest. Niestety, wg. wychowawczyni, Bi powinna juz lepiej czytac. Dziwne mi sie to wydalo, bowiem na samym poczatku wywiadowki, Starsza plynnie przeczytala podana ksiazeczke, a po chwili slysze, ze czyta slabo. :D Chodzi jednak o to, ze pod koniec drugiego semestru (w pierwszym sie tego nie ocenia), stopien umiejetnosci czytania ocenia sie na C, D lub E. Tak naprawde chodzi tu o poziom ksiazeczek. Bi potrafi przeczytac proste teksty z maksymalnie dwoma zdaniami na strone, gdzie czesc wyrazow zna na pamiec, a reszty moze domyslic sie z obrazkow. To jest wlasnie poziom C. Wychowawczyni chcialaby jednak, zeby potrafila ona przeczytac juz ksiazeczki z dluzszym tekstem, gdzie dziecko musi probowac fonetycznie odczytac wyraz. Na tym poziomie Bi raczej jeszcze dlugo nie bedzie. ;)

W kazdym razie, Bi dostala "zaproszenie" na 3-tygodniowy "oboz" wakacyjny, zeby podciagnac to czytanie. ;) Tak naprawde to rodzaj polkoloni, bo zajecia beda sie odbywac od poniedz. do piatku od 8:15 to 12:15. A ja mam zagwozdke. Oboz kosztuje grosze, wiec chcialabym Bi tam poslac, czemu nie? Napewno jej to nie zaszkodzi, a moze pomoc. M. moglby ja zawozic i odbierac. Tylko, ze u M. w pracy wszystko zmienia sie tak gwaltownie, ze niewiadomo czy zostanie do wakacji na drugiej zmianie... A formularz informujacy czy zapisuje dziecko, czy nie, musze wyslac do 7 kwietnia... Bi, poniewaz potrzebuje pomocy, ma miejsce zaklepane, ale podobno jest dluga lista oczekujacych, gdzie rodzice po prostu chca poslac dziecko na dodatkowe zajecia latem, dlatego szkole zalezy na szybkiej odpowiedzi. Dla mnie to niepojete, zeby psuc dziecku wakacje w ten sposob, ale to temat na inny czas... ;)
Mysle, ze Bi zapisze, a jak cos sie zmieni i nie bedzie mogla uczeszczac na te zajecia, to najwyzej zrezygnujemy i stracimy po prostu ta fortune w formie $25. ;)

Poki jednak co, postanowilam nie marnowac czasu i skoro tutejsza szkola ma az takiego hopla na punkcie czytania, ze wysyla na niejako korepetycje moje niespelna 6-letnie dziecko, zaczelam cwiczyc z Bi czytanie w domu. Wczesniej zupelnie nie wydawalo mi sie to konieczne. Teraz jednak zamowilam serie ksiazeczek, narazie na poziomie, na ktorym jest Bi. I czytamy. Codziennie przynajmniej dwie. Na szczescie Potworki sa od malego obeznane z ksiazkami. Bi sama sie do czytania rwie i chce wiecej i wiecej. Mam nadzieje, ze kiedy oslucha sie z tymi najprostszymi tekstami i zacznie rozpoznawac lepiej fonetyke, za 2-3 miesiace przejdziemy na kolejny poziom.

Ech, mowie Wam, nie spodziewalam sie, ze czeka mnie to juz w tym roku... ;) Pamietam jak dzis cwiczenie czytania z moimi dawnymi podopiecznymi. A teraz przyszla kolej na moja wlasna corke. Tyle, ze tamte panny zaczynaly nauke czytania w wieku 7 lat, w pierwszej klasie i bronily sie przed nia rekami i nogami. Ile bylo przy tym placzu i negocjacji, tylko ja i one wiemy. ;) Bi ma lat zaledwie 5, jest w zerowce, ale bardzo CHCE czytac. Chociaz tyle...

Ponizej przedstawiam probke pisania Starszej. Na to nie ma az takiego nacisku, chociaz cwicza w szkole duzo. Efektem jest np. ponizsze "dzielo".


Te zamazania, to nasze nazwisko, ktore Bi umiescila przy kazdym z czlonkow rodziny. :) Ponizej naszych imion, mozecie podziwiac tekst: "I like you family. Best family ever". Jak widac, fonetyka nadal lezy i kwiczy. ;) Klania sie tez chyba to, ze Bi ma bardzo niedbala wymowe. Sama mamrocze byle jak, wiec ciezko jej wysluchac jaka gloska powinna byc w danym wyrazie. :)

Dzis zas, czeka mnie wywiadowka u Nika. Tutaj raport bedzie dopiero na koniec roku, ale ciekawa jestem czego sie dowiem o mlodszym gagatku. Jezeli dowiem sie czegokolwiek, bowiem, juz tradycyjnie, otrzymalam formularz do wypelnenia przed wywiadowka. Pytania sa w stylu "Jestem dumna z tego jak moje dziecko..." lub "Moje dziecko potrzebuje popracowac nad...". :D Coz, moge wypelnic, tylko ze to sa rzeczy ktorych ja chcialabym dowiedziec sie od nauczycielki, a nie odwrotnie. Dobrze wiem, co moje dziecko potrafi, a z czym zmaga sie w domu. Bardziej interesuje mnie, jak radzi sobie w przedszkolu. W przyszlym tygodniu napewno zdam relacje, czy dowiedzialam sie czegos odkrywczego. ;)


Ajajaj, juz sie robi tasiemiec, a tu jeszcze tyle watkow do podzielenia sie zostalo! :)


W poprzedni weekend mielismy okazje zasmakowac oslawionej, angielskiej pogody. ;) Od piatku po wtorek, chmurzylo sie, padalo, mzylo i  tak na zmiane.  W dodatku slupek rteci uparcie utykal na maksymalnie pieciu stopniach. Paskudnie bylo i juz. ;)  Zastanawiajac sie co poczac w weekend z dziatwa, przy tak malo zachecajacej aurze, jak pisalam w poprzednim poscie, pod wplywem impulsu zakupilam bilety na "Piekna i Bestie".
To jednak na niedziele, a co poczac w sobote? Rano oczywiscie basen z Bi, ale co dalej? Mnie przy takiej pogodzie zawsze ciazy glowa, a Potworki nie dosc, ze znudzone, sa chyba meteopatami po matce, wiec klocili sie, wrzeszczeli i przepychali jak malo kiedy...
W koncu maz rzucil haslo, na ktore z watpliwosciami, ale przystalam i wybralismy sie do przybytku niezdrowego zarcia, potocznie zwanego Mac'iem. :) Na szczescie jezdzimy tam tak "czesto", ze Potworkom to miejsce nie kojarzy sie zupelnie z jedzeniem. Mimo tego, kupilismy im po zestawie dla dzieci, bo po zobaczeniu w gablotce zabawek, nie odpusciliby. ;)
A z czym przede wszystkim kojarzy sie moim dzieciom McDonald's? Z malpim gajem! ;) W biegu chwytali gryzek czegokolwiek lub lyczek picia i juz ich nie bylo. Nawet zdjecia ostrego nie dalo sie zrobic. ;)


Chociaz jest na nim gwozdz programu, czyli gigantyczna zjazdzalnia. To byl wlasnie cel naszego wyjscia. Miejsce, gdzie w brzydka pogode dzieciaki moga sie wyszalec i to za darmo. ;)

Wracajac do "Pieknej i Bestii". Nie wiem ile z Was wybiera sie na ten film, ile juz moze bylo? Bi wspominala mi o nim jeszcze przed premiera i obiecalam, ze pojdziemy. To niesamowite, ze wplyw rowiesnikow dziala juz w tak mlodym wieku. Bez kolezanek z klasy, Bi nie wiedzialaby nawet, ze jakis film wchodzi do kin. Pomijajac jednak nagabywania corki, przyznaje, ze ja sama mialam na niego ochote. ;) Mimo, ze kiedy wersja animowana wchodzila do kin, bylam zdecydowanie przy gornej granicy wiekowej kiedy jeszcze interesuje sie kreskowkami, z miejsca zakochalam sie w tej historii. Poza tym mam duzo sympatii dla odtworczyni glownej roli w wersji filmowej, ze wzgledu na jej wieloletni staz jako Hermione Granger ("Harry Potter", dla niewtajemniczonych). ;)
Planowalam co prawda wybrac sie na dlugo po premierze, kiedy tabuny ludziskow znikna z kin. Przyszedl jednak weekend z paskudna pogoda, a dodatkowo uswiadomilam sobie, ze kolejne trzy mamy zajete i stwierdzilam, ze czemu by w sumie nie wybrac sie wczesniej? Jedyna trudnoscia okazalo sie zakupienie dwoch biletow  z miejscami obok siebie, ale sie udalo. ;)
W sumie to fajnie miec corke, z ktora mozna sie wybrac na takie "babskie" filmy. M. na wzmianke tylko pogardliwie prychnal. Co prawda przynajmniej dwie kolezanki z pracy (bezdzietne) poszly na seans z mezami i ci ostatni podobno nie narzekali, wiec moze tylko moj pozuje na takiego maczo? ;) Wzielabym do kina tez i Kokusia, ale nie ludze sie, ze przez dwie godziny wysiedzi w miejscu i w ciszy. ;)

W kazdym razie poszlysmy, zobaczylysmy i czuje... nie, nie do konca bym to nazwala rozczarowaniem. ;) Film wizualnie jest przepiekny, bez dwoch zdan. Niby wiem, ze zamek, las i cala pozostala sceneria to makiety, ale az szkoda, naprawde, bo pieknie im to wyszlo. ;) Fabule znalam juz wczesniej, wiec tutaj wiedzialam czego sie spodziewac. Co wiec mi nie podpasowalo (tak juz mam, ze zawsze cos mi nie podpasuje ;p)?
Na poczatek piosenki. Omatkoicorkojaciepitole, ilez mozna spiewac?! Juz w oryginale bylo tego za duzo, a tutaj, zamiast obciac, jeszcze dodali! ;) Polowe filmu aktorzy spiewaja, no dajcie spokoj! Juz widze, ze raczej nigdy nie zostane fanka opery... ;)
Poza tym, w Polsce zapewne film jest dubbingowany, ja zas ogladalam go w orginale. Wiekszosc aktorow to Brytyjczycy, wiec momentami mialam problem ze zrozumieniem akcentu. Kwestii "zegara" (nie proscie mnie o prawidlowe zapisanie jego imienia) bardziej sie domyslalam. ;) Do tego, aktor podkladajacy glos za Lumiere (swiecznik, jakby kto nie wiedzial), a ktory wiem, ze nazywa sie Ewan McGregor (chociaz dla mnie na zawsze pozostanie Obi-wan Kenobi, po jego roli w Gwiezdnych Wojnach :D) mowil z koszmarnym, udawanym, francuskim akcentem. ;) Tu jednak musze wybaczyc tworcom, bo to nie ich wina, ze nie mam wystaczajaco muzykalnego ucha, do plynnego wylapywania obcych akcentow. ;) Tylko, cholera, malo maja amerykanskich aktorow?! Cale Hollywood czeka, a oni sciagaja Anglikow, no! :D
A na koniec, kiedy aktorzy odtanczyli (oraz odspiewali) juz swoje i pojawily sie napisy koncowe, naszla mnie mysl, ze wszystko ladnie-pieknie, maja zyc dlugo i szczesliwie, bla bla bla... A tak naprawde, za pare lat znudzony Ksiaze wroci do swoich starych nawykow i zacznie zdradzac malzonke na prawo i lewo. Ona zas, zateskni za jego potezniejsza, "zwierzeca" wersja, zamiast uglaskanego ksieciula i ucieknie w ramiona takiego Gaston'a. I tyle z pieknej basni...
Zycie juz dawno oduczylo mnie romantyzmu, a na jego miejsce wpoilo brutalny realizm (szczegolnie jesli chodzi o zwiazki) i niechybnie sie starzeje... :D


A tak poza tym, kwiecien czeka mnie intensywny. Jutro urodziny kolegi z klasy Nika, w niedziele sniadanie w remizie strazackiej, w srode kolejne spotkanie "zerowkowe". Nastepnie kolejne urodziny, tym razem coreczki mojej kolezanki z pracy. Potem ferie wiosenne Potworkow, ktore tez namieszaja w grafiku, Wielkanoc (tutaj to tylko 1 dzien, wiec nawet nie odpoczne...), dwudniowy audyt w pracy, ktory mam poprowadzic... Pod koniec miesiaca, Kokus ma tez zalegle szczepienia, niezbedne przy zapisie do zerowki. Do tego, rozpoczela sie rekrutacja do polskiej szkoly, a klub, gdzie Bi chodzi na basen, zaczal rejestracje na sesje wiosenna, na ktora chce zapisac oboje Potworkow. Co prawda i basen i polska szkola, to kwestia wypelnienia formularza oraz uiszczenia oplaty, ale mimo wszystko ten formularz oraz czek trzeba wypisac i jeszcze doslac/dowiezc w odpowiednie miejsce, itd. Gdzies w ten szalony kwiecien, chcialabym tez wcisnac zamowienie Bi przyjecia, ktore chce urzadzic w miare blisko jej faktycznych urodzin, czyli na poczatek maja. Druga polowa kwietnia to tez czas, zeby przekopac ogrodek warzywny i zaczac sadzic. Oraz czas na poprzesadzanie innych roslin... A po drodze pewnie wyskoczy jeszcze setka innych, nieplanowanych spraw...

Czy mozna gdzies kupic pare deko sil oraz energii? Przydalyby sie... :D

Milego weekendu!

poniedziałek, 27 marca 2017

Z serii: w tym domu sie gada!

Bi: "Mamo, a wiesz, w nocy nic mi sie nie snilo. Ale to dobrze, bo ja zawsze mam zle sny i one potem nie chca wyjsc z mojej glowy."

Sny uparte. Po wlascicielce. Ktora ich zreszta nigdy nie pamieta. :)


***

Nik przyglada sie Bi rozkladajacej jakas edukacyjna gre.

"Czy mozemy sie learn that together?"


***

Siedze na tronie. Po chwili Nik dobija sie do drzwi.
"Mama, jestes in there?!"
Poirytowana, odpowiadam: "Nie, wyszlam przez okno i zwialam z domu..."
Nik nie pojmuje ironii. Wsuwa glowe do lazienki i mimo, ze mnie widzi, dopytuje: "Ale jestes?"
Matka (zgryzliwie): "Skoro odpowiadam, to przeciez jestem..."
Nik (zupelnie niezrazony, wyjasnia rzeczowo): "Bo ja chce siusiu..."

No tak. Matka nie ma prawa do malego sam-na-sam, nawet na kiblu... :/


***

Kolejna scena lazienkowa.
Ranek. Maluje oczy. Tym razem na klopie siedzi Nik. W tle slychac echo bajki, dochodzace z tv w salonie.
Zamykam pudeleczko cieni do powiek z kliknieciem. Syn marszczy brwi i ochrzania swoja rodzicielke:

"Nie halasuj tak, bo ja probuje sluchac bajki!"

Pieknie. Wolnosci bronia we wlasnym domu... ;)


***

Ostatnio wylapane Nikowe przekrecenie:

ublaj [ubraj] - ubierz


***

Na nartach, w kolejce do wyciagu, Bi prosi o pozyczenie kijka, bo ciagle zeslizguje sie do tylu. Daje jej kijek, ale Starsza zaczyna wymachiwac nim naokolo, straszyc szpikulcem Nika, itd. Prosze, zeby przestala. Prosze raz, drugi, trzeci, w koncu kijek zabieram. Bi obrusza sie nie na zarty. Czas na wyciagu wykorzystuje, zeby wytlumaczyc, ze po pierwsze mogla komus zrobic krzywde, a po drugie zupelnie ignorowala moje prosby o zaprzestanie glupiej zabawy. Bi milczy jak zakleta. Ze dwa razy wjezdzamy wyciagiem, a potem zjezdzamy z gorki, a corka nadal rzuca mi tylko obrazone spojrzenia.
W koncu, zmeczona fochami, pytam jak dlugo zamierza sie jeszcze dasac?

"Jeszcze dwa razy wjedziemy do gory, a potem zjedziemy i juz nie bede na ciebie zla"

Najwyrazniej nawet foch ma odgorne granice czasowe. ;)


***

Podjezdzamy pod dom. Potworki marudza, ze chca pobawic sie w moim aucie. Poniewaz takie zabawy koncza sie zawsze poprzyciskanymi wszystkimi mozliwymi guzikami, zapalonymi lampkami, ze juz nie wspomne o sladach butow na absolutnie kazdej powierzchni, stanowczo odmawiam, a pelne rozczarowania jeki, kwituje:

"Jak dorosniecie i bedziecie mieli wlasne auta, to sobie bedziecie w nich siedziec do woli"

Potworki rozgladaja sie po podjezdzie: "Ale gdzie nasze auta beda staly? Tu nie ma miejsca!"
Matka (usmiecha sie pod nosem): "Oooo, jakos sie pomiescimy..." (w myslach: na auta sami sobie bedziecie musieli zarobic, a kiedy to nastapi, raczej juz w domu rodzinnym mieszkac nie bedziecie).

Bi: "Ale one musza byc pod daszkiem, zeby deszcz na nie nie padal!"

Dzieci roszcza sobie prawo do wszystkiego. Mojego telefonu, laptoka, kremu, blyszczyka i okazuje sie, wiaty na samochod! ;)


***

Wiedzialam, ze predzej czy pozniej ktores z Potworkow zada mi pytanie w stylu "skad biora sie dzieci", a jednak nie odrobilam tej rodzicielskiej lekcji i zostalam wzieta z zaskoczenia...

Bi: "Mamo, a jak bylismy tacy malutcy, w twoim brzuszku, to jak my z tego brzuszka wyszlismy?"

Niestety, moja ogolnikowa odpowiedz, ze pan doktor pomogl ich wyjac, nie wystarczyla. Bi koniecznie chciala sie dowiedziec "Ale jak?!", a matka, coz, stchorzyla... ;) nawet nie pamietam co dokladnie odpowiedzialam, ale w zasadzie szybko zmienilam temat. Musze sie doedukowac. ;)


***

Bi przechodzi ostatnio, rozwojowo chyba nieco opozniona, faze pytan. O wszystko. Caly czas pyta, glowkuje, analizuje, po czym znowu pyta. Najgorzej, ze oczekuje tylko jednej, oczywistej odpowiedzi, a wszelkie niuanse kwituje fochem. Albo stwierdzeniem, ze wie lepiej. To po co pyta?! :D Z jakiegos tez powodu, to mnie upodobala sobie jako adresata. ;)
Jedziemy sobie ktoregos dnia autem i z tylnego siedzenia pada pytanie:
"Mamo, a czy auta sa ciezkie?"
Matka: "Tak, auta to ciezkie, potezne maszyny."
Bi: (zaczyna sie zastanawiac) "A czy auta sa ciezsze niz krzaczory?"
Matka: "No tak, jakby samochod najechal na krzaki, napewno by je zgniotl."
Bi (drazy dalej): "A od drzew?"
Matka: "Czy auta sa ciezsze od drzew? Hmmm, to zalezy od wielkosci drzewa oraz auta... Samochod jest ciezszy od malych drzewek, ale wielkie drzewa moga byc od niego ciezsze..."
Bi (nie ustepuje): "No, a to drzewo, o tam! Jest ciezsze od auta?"
Matka (wzdycha): "Tamta wiegachna sosna? Tak, raczej jest ciezsza od auta."
Bi (nie zamierza konczyc sledztwa): "A czy auta sa ciezsze od dinozaurow?"

Zastrzelcie mnie! Az mi sie cisnie na usta: sprecyzuj marke i model samochodu oraz gatunek dinozaura! :D


***

Zastanawiajac sie co poczac z deszczowym, zimnym weekendem, pod wplywem impulsu zakupilam bilety na "Piekna i Bestie". Nawiasem mowiac, zeby kupic bilety, trzeba miec, poki co, sporo szczescia. Kupowalam je w piatek. Na sobote zostaly juz tylko jakies pojedyncze miejsca, a na niedziele udalo mi sie chwycic ostatnia pare miejsc obok siebie! :O
W kazdym razie, w sobote rano, wracajac z Bi z zajec na basenie, ucieszona powiedzialam Starszej, ze mam dla niej niespodzianke. Po czym wyjasnilam, ze kupilam bilety i nastepnego dnia pojedziemy zobaczyc bajke. Musicie zas wiedziec, ze Bi dopytywala sie o to caly tydzien, bo wyglada, ze wszystkie jej kolezanki juz widzialy lub ida na ten film. Myslicie, ze Mloda sie ucieszyla? A gdzie tam, odebralam ochrzan:

Bi: "Mamo, o niespodziance mowi sie, kiedy sie juz tam jedzie!"

Moj blad, moj blad... ;)


***

Juz po seansie. Wychodzac z kina, zagaduje Bi czy film jej sie podobal. Dwie godziny to jednak na nia sporo i pod koniec juz mocno sie wiercila. Potwierdza jednak, ze tak, podobalo jej sie. Dopytuje wiec dalej, ktory moment jej sie najbardziej podobal?

Bi: "Jak tanczyli."
Matka (drazy nadal): "Aha, ale jak Belle tanczyla z bestia, czy na koniec z ksieciem?"
Bi: "Z ksieciem, bo nie mial wtedy bosych stop."

Coz, na wielkie, wlochate nogi bestii, raczej butow nie szyja. :D


***

To by bylo na tyle. Mam nadzieje, ze Potworki wywolaly choc cien usmiechu. :)

wtorek, 21 marca 2017

Wiosna? Gdzie? ;)

Wedlug lokalnej stacji telewizyjnej, wczoraj o 6:29 rano, oficjalnie zawitala do nas wiosna. A ja bylam nawet na nogach i (juz) na tyle przytomna, zeby ja powitac. Szkoda tylko, ze o tym nie wiedzialam. :) Zreszta, badzmy szczerzy, wszedzie nadal lezy gruba warstwa sniegu, a termometr wskazywal -3 stopnie. Kawa na tarasie odpadala. Zachowam ten pomysl na pierwszy dzien lata. ;)

Za to pstryknelam dwa zdjecia. Tak wyglada "wiosna" na parkingu przed moja praca.

(Samotna wozidupka - przyjechalam pierwsza)

(Wybaczcie to marne swiatlo. Byla 7 rano, a my zmienilismy czas juz 1.5 tygodnia temu)

Niezbyt wiosennie, co? ;) Ale! Chociaz wokol mojego domu tez krajobrazy raczej zimowe, pierwszym, wiosennym kwiatkom wcale to nie przeszkadza. :)

(Hiacynty przetrwaly sniezyce bez najmniejszego uszczerbku)

Marzec mija sobie spokojnie, choc zaskakujaco szybko. Konca chorob nie widac. Nik w czwartek skonczyl brac antybiotyk na swojego paciorkowca, a w niedziele wieczor mial (tamtaramtam...) stan podgoraczkowy! :/ Pochlastac sie idzie... Ma przytkany nos i wczoraj zaczal pokaslywac, ale poza tym rozpiera go energia i strzela fochy jak zwykle, wiec licze, ze to tylko przeziebienie. W koncu caly poprzedni tydzien smarkal M., wiec prawdopodobnie podzielil sie wirusem z synkiem, jak na dobrego tatusia przystalo. ;)

Potworki chyba podswiadomie tez czekaja juz na wiosne. W piatek, kiedy podjechalismy pod dom, myslalam, ze rzuca sie na snieg, lezacy nadal w najlepsze na ogrodzie. Tymczasem przegral on walke o zainteresowanie dzieci z... kaluza. Wielka, blotnista kaluza, pozostaloscia po stopnialym w jednym miejscu sniegu. Nie ma sie co jednak dziwic, skoro takich "atrakcji" nie widzieli praktycznie cala zime, ktora, oprocz kilku sniezyc, byla bardzo ciepla (jak na zime) i baaardzo sucha.


Po chwili jednak, ruszyli w zaspy. Efektem byly kompletnie przemoczone nogi, bo miejscami snieg siegal powyzej brzegow kaloszy (na ktore sie uparli, kiedy powiedzialam, ze w sniegowcach absolutnie nie moga wejsc do kaluzy). :)


W sobote zaliczylam z Bi ponownie basen. Tu musze oddac sprawiedliwosc jej instruktorce, ktora tym razem nie tylko sie pojawila, ale nawet byla punktualnie. Szok! ;) A ja juz mysle o kolejnej sesji. Z obecnej zostaly zaledwie trzy zajecia. Mam nadzieje, ze instruktorka konsekwentnie bedzie sie juz zjawiac i na koniec wystawi zaswiadczenie, ze Bi moze przejsc na kolejny poziom. Moim zdaniem (porownujac Starsza z reszta grupy), powinna ona przeskoczyc od razu na poziom 3, ale to nie ode mnie zalezy... Na drugim poziomie Bi bedzie nadal beztrosko chlapac na wszystkie strony. Nie widze w tym wiekszego sensu... Dopiero na trzecim poziomie dzieci rzeczywiscie ucza sie plywac.
Poza tym, zastanawiam sie czy nie zapisac na plywanie Kokusia. Mlodszy co sobote urzadza ryk, ze on tez chce jechac. Nie wiem jednak czy zgralabym dwie lekcje na roznych poziomach czasowo. Siedziec tam pol godziny pomiedzy zajeciami mi sie nie chce, a do domu wracac mi sie nie oplaca. Nie bez znaczenia jest tez fakt, ze z Mlodszym najprawdopodobniej bede musiala wlezc do basenu. Nie wiem czy mam na to ochote. ;) No i kto w tym czasie popilnuje Bi?

A w niedziele, w koncu pojechalismy na moje wyczekane narty!!! :) Ledwo udalo mi sie z domu wyciagnac tego mojego meza - piecucha! Wymyslal sobie 26588756 wymowek i dodatkowych zajec, byle nie jechac. Az w ktoryms momencie zaproponowalam, ze pojade z sama Bi, a on niech zostanie z Nikiem, szczegolnie, ze mlodszy juz w niedziele rano, zaczal mowic jakby przez nos. Na to jednak Kokusio rozdarl sie jak zarzynany, ze on tez chce. I w koncu pojechalismy wszyscy. I fajnie bylo! :)
Wreszcie udalo mi sie dobrac ubior do pogody, nie jak ostatnio, kiedy po godzinie wszyscy sie roztapialismy, a Potworki jeczaly. ;) Tym razem bylo chlodniej, okolo 3 stopni na plusie i mialo byc pochmurnie, ale niespodziewanie wyszlo slonce, akurat w momencie kiedy udalo nam sie zaparkowac. Zanim wiec wbilismy Potworki oraz siebie w buty, szaliki, czapki, kaski, zanim doszlismy do kasy (sluchajac po drodze koncertu Nika, ktory znow ryczal, ze nie da rady i nie chce isc tak daleko - a udalo nam sie dorwac super miejsce zaraz w drugim rzedzie! :O), zanim kupilismy bilety i wreszcie zanim dociagnelismy marudzacego Nika oraz zadowolona Bi na stok dla poczatkujacych, oboje z M. bylismy juz solidnie upoceni. Moj maz tez wkurzony, bo przeciez wcale nie mial ochoty jechac. ;) Po chwili jednak okazalo sie, ze wieje bardzo zimny wiatr. Szczegolnie jadac wyciagiem hulal mi po nerkach az (nie)milo. ;) Jednak swetry pod kurtki byly dobrym pomyslem, no i chlod wiatru wyrownywal grzejace slonce. Bylo wiec idealnie. :)

A Potworki radzily sobie rewelacyjnie! Nik opanowal sztuke skrecania i choc wraz z plynnoscia rosnie brawura i kilka razy zaliczyl glebe, oboje z Bi mieli niezla frajde.

(Widzicie ta dume w pozie? :D)

(Nik nawet jadac na nartach nie przestaje gadac, stad otwarty buziol :D)

A zapierdzielali w dol niczym dwie wyscigowki! W ktoryms momencie powiedzialam Bi, ze moze juz jechac, a ja poprawie tylko paski od kijkow na nadgarstkach i zaraz ja dogonie. A zapomnij! Dogonilam, jasne - pod samym wyciagiem! :D Naprawde zalowalam, ze wykupilismy bilety tylko na gorke dla poczatkujacych, bo oba Potworki spokojnie nadaja sie juz na normalne, zielone szlaki. Ale to juz raczej za rok. Nasze lokalne stoki beda pomalu zamykane, a tluc sie z dziecmi minimum 2 godziny na polnoc, nie mam ochoty. Oboje po nartach sa wymordowani i cala droga powrotna, to jedno zawodzenie, ze zmeczeni, ze gdzie ten dom, ze oni chca juz wysiadac, itd. ;)
Ale czego sie nie robi dla takiego usmiechu:

 
 
Zegnam (niezbyt) wiosennie! Tzn. wczoraj i dzis bylo pieknie - slonce i 12 stopni na plusie. Ale dzis w nocy temperatura ma poleciec na leb na szyje i jutro mamy miec zaledwie -1 stopni. W dzien. Oraz wietrzysko. A w nocy -10! :O Zima chce udowodnic, ze nie powiedziala jeszcze ostatniego slowa. ;)

środa, 15 marca 2017

Misz masz ostatnich dni

Ostatnio pisalam w piatek, dzis jest sroda. Niby tylko 5 dni, a dzialo sie naprawde sporo...

Od czego by tu zaczac... Pewnie najlepiej po prostu od poczatku. ;)

Sobota
Kolejne zajecia na basenie Bi. Mlodej jak zwykle sie podobalo, chociaz wedlug mnie temperature wody maja zdecydowanie za chlodna. Mimo, ze w pomieszczeniu goraco jak w saunie, za kazdym razem kiedy musiala sie wynurzyc i usiasc na brzegu, Bi trzesla sie jak osika.
Poza tym, cos kiepsko trafilysmy z instruktorka. O ile inni zawsze sa o odpowiedniej godzinie, o tyle nasza ostatnio spoznila sie 15 minut (tlumaczyla, ze szef podal jej zla godzine), a tym razem nie zjawila sie zupelnie. Co prawda w ciagu kilku minut znalazlo sie zastepstwo, ale nie wrozy to zbyt dobrze na przyszlosc... :/
Kolejny tez raz, przekonalam sie, ze amerykanskie i polskie rodzicielstwo, to dwa rozne swiaty. Mimo zalozonego czepka, wlosy Bi byly zmoczone do polowy glowy. Po odsaczeniu ich recznikiem, przystapilam wiec do suszenia suszarka. Bi po chwili oczywiscie miala dosc i znudzona marudzila, ze innym dzieciom nikt wlosow nie suszy. I rzeczywiscie, pozostale mamy, wycieraly corkom wlosy jako tako recznikiem (a dziewczynki te plywaly w ogole bez czepkow, wiec wlosy mialy kompletnie przemoczone!), nakladaly czapke na glowe i wychodzily! :O A musicie wiedziec, ze na dworze mielismy istna Arktyke - -6 stopni i wichure! W Polsce takie cos byloby nie do pomyslenia... ;)

Przez ta Syberie, ktora nawiedzila nas w kolejny weekend pod rzad, znow narty przeszly nam kolo nosa. Bylo tak zimno, ze po porannym wyjsciu na basen, nikomu nie chcialo sie wysciubiac nawet nosa na zewnatrz. Nawet na zakupy w Polakowie, M. pojechal sam, a ja i Potworki, grzalismy dupki w domu. Potworki co prawda wcale nie byly z tego zadowolone, bo bardzo chcialy wyjsc pobawic sie w resztce sniegu, ktora zostala z piatku. :)

Niedziela
A w niedziele mielismy zmiane czasu, ktora zupelnie wybila nas z rytmu. Zaspalismy na poranna msze, wiec pojechalismy na pozniejsza - po angielsku. Jak na codzien posluguje sie angielskim plynnie i bez problemu, tak podczas mszy bardziej zgaduje sens niz dokladnie rozumiem. Za duzo staroswieckich i typowo "biblijnych" zwrotow. ;)
Po mszy szybkie zakupy, ale do domu i tak zajechalismy dopiero po poludniu. A ze na 16 jechalismy na przyjecie urodzinowe, to narty poraz kolejny sobie odpuscilismy. Chlip! :(

Przyjecie zas, przez ktore ominelo nas szusowanie, okazalo sie niemal kompletnym niewypalem. "Niemal", bo Potworki chyba bawily sie calkiem niezle. Zabawa zorganizowana zostala w sali gimnastycznej przeznaczonej dla dzieci do 6 lat, chociaz jak na moj gust, to powinno byc maksymalnie do lat 4.

(Ladnie, kolorowo, ale wszystko malutkie...)

W dodatku, ciekawsze sprzety, jak np. trampoline, na czas zabawy wyniesiono. :/ Dmuchany zamek wlaczony zostal na moze pol godziny, po czym szybciutko zwiniety i schowany. A animatorka, ktora miala zorganizowac dzieciom zabawe, usiadla z nimi w koleczku dwa razy po doslownie kilka minut. Ledwo zdazylam pstryknac fotki. ;) Przez reszte czasu, jedne dzieci snuly sie z kata w kat, a inne lately jak dzikie po sali (to moje). Takze slabo, slabiutko... Reszta przyjecia to oczywiscie pizza i tort. Klasyk. :)


(Salka, w ktorej dzieci jadly miala wystroj mocno "kuchenny" :D)

Poniedzialek
Uplynal bez wiekszych sensacji, jesli nie liczyc tego, ze Bi znow dostala jako zadanie domowe napisanie tekstu. Nie lubie tych zadan, bo Bi pisze nonsens, ja niby nie mam jej pomagac a az mnie swierzbi i nie rozumiem po co dzieciom takie zaawansowane cwiczenia. :/ Tutejszy program szkolny na sile przyspiesza nauke czytania i pisania, ale robi to w zupelnie chaotyczny sposob. Widac to po pracach domowych Bi. Dostaje ona zarowno krotkie teksty do napisania (co wedlug mnie dla przecietnych 5-6-latkow jest dosc trudnym zadaniem), jak i cwiczenia poprawnego pisania liter oraz np. swojego nazwiska (ktore powinny byc przeprowadzone na poczatku roku, skoro teraz dzieci maja juz samodzielnie pisac)! Pomieszanie z poplataniem i nie wiem czy to wina nauczycielki czy wydzialu edukacji...

Poza tym, w  poniedzialek, wszystkie oczy zwrocone byly ku prognozom pogody. Na wtorek zapowiadano bowiem najwieksza burze sniezna w tym sezonie. Programy komputerowe przepowiadaly nawet 60 cm sniegu dla naszych okolic. Nie bardzo wierzac prognozom, na wszelki wypadek jednak zapakowalam sobie papiery do pracy w domu. Juz po poludniu dostalam maila, ze szkoly oraz przedszkola w naszym miasteczku beda we wtorek zamkniete. A pod wieczor przyszla kolejna informacja, ze governor naszego Stanu zarzadzil calkowity zakaz ruchu drogowego (oprocz odsniezarek oraz policji, karetek, itd.) od godziny 5 rano do 17 po poludniu. Tak, kolejny szok kulturowy dla kogos nieobeznanego z tutejszymi zwyczajami. ;) Taki zakaz zdarza sie niezmiernie rzadko (w ciagu moich 13 lat na emigracji, wczoraj byl to drugi raz), tylko podczas najgorszych sniezyc i ma na celu ulatwienie sluzbom oczyszczanie drog. Nie mniej, moj wychowany w Zakopanem maz, okropnie pomstowal na "hamerykanckich panikarzy". :D
A ja przynajmniej poszlam spac z bloga mysla, ze nigdzie nastepnego ranka nie jade, zamiast budzic sie o 6, wygladac przez okno i zastanawiac sie czy ryzykowac, czy nie. ;)

Wtorek
No coz, poczulam sie troche rozczarowana... Zamiast sniegu po doope, spadlo "skromnie", po kolana. :D Ale i tak po poludniu nie moglam otworzyc drzwi wyjsciowych... Snieg tak jakos zawiewal, ze najwieksza kumulacja znalazla sie na naszym tarasie, a przez niego wlasnie w(y)chodzimy do/z domu. :) Wbrew przewidywaniom panow "pogodynek", sztorm przesunal sie bardziej na zachod, czyli wglab ladu, wobec czego dostalo nam sie mniej sniegu, a na dodatek, po poludniu, ten ostatni przemieszal sie nieco z marznacym deszczem. To ubilo troche ta warstwe, ktora juz spadla i w dodatku sprawil, ze zrobil sie on potwornie ciezki. O czym mialam sie okazje przekonac, kiedy wyszlam z Potworkami (ktore od rana, z nosami przyklejonymi do szyb, dopytywaly kiedy pojdziemy na snieg) i postanowilam pomoc M., odsniezajac taras. Mamuniu, ale sie zasapalam! Taras mamy nieduzy, a ja odsniezalam go chyba na 4 tury! :D

(Bi "pomagala")

Nie mowiac juz o tym, ze kiedy wyszlismy pod wieczor drugi raz (tak, Potworki byly nieugiete), znow musialam go odsniezyc, a dzis rano ponownie byl pokryty warstwa sniegu. Sypalo bowiem calutenki dzien, od wczesnych godzin porannych, jakos do 20-21 wieczorem... Przy tym wialo i bylo raczej paskudnie, typowe zawieje i zamiecie. Pies po 15 minutach stal pod drzwiami czekajac na wpuszczenie do cieplego domu, ja chowalam sie pod wiata, tylko Potworki nie mialy dosc. ;)






                                                             (Aniolki, czy tez, jak kto woli, orzelki na sniegu)



Sroda
No i dzien dzisiejszy. Ku mojemu zaskoczeniu, szkoly pozostaly zamkniete kolejny dzien. Spodziewalam sie opoznienia, bo wiadomo, ze musza poodsniezac wszystkie school bus'y oraz parkingi, poczekac az drogi beda w miare przejezdne, itd. Ale zupelne zamkniecie?! To juz przesada, szczegolnie, ze chociaz nasza ulica byla rano nadal biala, to autostrady i bardziej ruchliwe drogi byly zupelnie przejezdne... Na szczescie M. zostal z Potworkami, ale ja, nie dosc, ze przyjechalam do pracy 2 godziny pozniej (bo obawialam sie o stan autostrad), to musialam wyjsc godzine wczesniej, zeby go wymienic...

Dodatkowe, popoludniowe godziny dobrze jednak wykorzystalam, bo stwierdzilam, ze skoro juz jestem w domu wczesniej, a wszystkie drogi juz prawie obeschly, moge zabrac Potworki na gorke. Okazalo sie jednak, ze pomysl byl tylko czesciowo dobry. Na pagorku wialo jak jasna cholera, a dzieciaki po kilku zjazdach porzucily poddupniki i stwierdzily, ze wieksza frajda jest wdrapywanie sie na ogromne gory sniegu i lodu, usypane przez odsniezarki. Ja - przeciwnie, nie widzialam w tym nic fajnego, za to balam sie, ze mi sie z tych pagorkow sturlaja prosto na male lepetyny. ;)

(Dopiero na zdjeciu zauwazylam, ze Bi czapka zjechala kompletnie na oczy :D)

(Z gorki na pazurki!)

Tak wlasnie uplynely nam ostatnie dni. Bardzo zimowo. ;) Trzeba jednak korzystac, bo sezon dobiega konca. Poniewaz przez nastepne kilka dni w nocy maja byc mrozy, a w dzien temperatura tylko minimalnie na plusie, bialosc powinna utrzymac sie jeszcze z tydzien albo i dluzej. Moze wiec w weekend w koncu pojedziemy na moje wyczekane narty? ;) A moze i nie, bo M., ktory trzymal sie dzielnie calutka zime, na sam koniec polegl i zlapal katar... A wiecie jak to jest z facetami i przeziebieniem... ;)

piątek, 10 marca 2017

Z serii: W tym domu sie gada + kiedy zawodzi komunikacja :)

Zaczne moze od tej komunikacji. ;)

Moi rodzice mieszkaja na roznych kontynentach, ale rozmawiaja ze soba czesto. Przynajmniej kilka razy w tygodniu. Oczywiscie przekazujac sobie wszelkie wiesci o corkach i wnukach. Bardzo czesto wiec, moja matka wie co u nas slychac, zanim zdaze sama ja o tym poinformowac. Gorzej, kiedy komunikacja na lini Agata-Tata-Matka dziala na zasadzie zabawy w "gluchy telefon". :D

Przyklad? Pisalam w ostatnim piscie, ze Nik ma infekcje wywolana przez paciorkowce. Powiedzialam o tym tacie i nieszczesliwie opisalam mu tez, ze Mlodszy mial dosc nietypowe (choc czeste) objawy, typu biegunka i wysypka. W czwartek otrzymalam wiec telefon od zatroskanej rodzicielki, ze slyszala ona, ze Nik jest powaznie chory (!). Na moje zaskoczenie, odpowiedziala, ze ojciec mowil, ze wykryto u niego jakas pasozytnicza infekcje, amebe czy "cus". :D

Jak widzicie z bakterii mozna zrobic pasozyta, a z paciorkowca amebe. ;)

Nik tymczasem, mimo ze na antybiotyku, dorobil sie wczoraj cieknacego nochala oraz kaszlu. :( Oprocz paciorkowca, podlapal wiec tez gdzies wirusa. Mozliwe, ze ode mnie. Cudnie... :/

Tak na marginesie, to podjechalam w koncu do przychodni z moim upierdliwym przeziebieniem i powiedzialam, ze syn wyhodowal sobie paciorkowca i chce siebie tez pod tym katem zbadac. No coz... Paciorkowca nie mam, za to "doszukali sie", infekcji wirusowej gornych drog oddechowych. Rany Julek, od tygodnia smarcze i kaszle, naprawde, w zyciu bym na to nie wpadla! :D
Oprocz tego jednak, podobno jestem okazem zdrowia. ;)


Pora na gwozdz programu (czyt. posta), czyli teksty smieszne i... mniej smieszne. ;)


***

Nik wieczorem zakrada sie do salonu. Probuje zagonic go z powrotem do lozka, na co syn usiluje mnie wyminac w korytarzu, wolajac:

"Ale ja mam cos waznego do powiedzenia!"


***

Niedziela. Probujemy jak normalna rodzina wejsc do kosciola, ale mlodsze dziecko nam sie zbiesilo. Koniecznie chcialo wejsc do przybytku od przodu, a rodzice pokierowali sie do tylnego wejscia, co przyjelo glosnym i dobitnym protestem oraz tupaniem nogami. Po wejsciu, foch trwa w najlepsze (dobrze, ze ryki sie skonczyly :D). Po zdjeciu kurtki, "ukochany synus", zamachna sie odzieniem i trzepnal nim matke ile mial sil w rekach. Spuszcze na to zaslone milczenia... Chociaz nie, nie spuszcze. Mialam ochote natrzec smarkaczowi uszu. :D
To tyle gwoli wstepu.

Msza dobiega konca, a Nik zaskoczony rejestruje, ze ani mama ani tata nie ida do Komunii. M. tlumaczy mu, z braku lepszego wyrazenia, ze byl "niegrzeczny". Matka dodaje, ze wszyscy (w domysle rodzice) byli niegrzeczni, dlatego siedza w lawce.
Na to Kokus wola ze swietym oburzeniem:

"A ja bylem gzecny!"

Taaa... Po prostu maly aniolek... :D


***

Na jednym z przyjec urodzinowych, dzieci w "goodie bags" otrzymaly fajne male baczki, ktore zakrecone, potrafia krecic sie napraaawde dluuugi czas.
Nik z podziwem:

"Te baczki sa naprawde miracle! One sie wcale nie zatrzymujom!"


***

Nik prosi o wlaczenie bajki "Lwia straz", ang. "The lion guard".

"Mama, wlacz mi Lion garden!"


***

Z drugiego pokoju dochodzi mnie dialog dzieci, ktore odgrywaja zwykle, domowe scenki. Bi najwyrazniej jest mna, ale cos sie tu nie zgadza...

Bi: "Mama szykuje sie do wyjscia. Zaklada majtki, spodnie, wklada zeby i oko..." (!)

Jakbyscie nie wiedzialy, mam sztuczna szczeke i szklane oko! I dobrze, ze chociaz te majtki wlozylam... :D


***

przyparzylo - przypalilo [nawet nie pamietam, ktory z Potworkow jest autorem owego przekrecenia]


***

Bi przychodzi na skarge, twierdzac, ze Kokus ja uderzyl. Tata bierze syna na spytki i probuje wydobyc jego wersje wydarzen.  Syn patrzy na ojca twardo niczym na przesluchaniu i cedzi:

"Nic ci nie powiem!"


***

Bi poklocila sie z Kokusiem podczas gry w planszowke:

"Juz z toba nie gram!"
(Po chwili, dobitnie): "Jestem na ciebie zla! Nigdy w zyciu nie bylam na ciebie taka zla! Juz na mnie nie licz!"

Nie wiem, na co Kokus ma nie liczyc. Chyba na te kuksance i zlosliwosci. ;)


***

Nik: "Mamo mozesz mi ubrac te swietowe skalpetki?" [swietowe = swiateczne, czyli w reniferki]


***

Bi (w zabawie): "Zobaczymy czy ja jestem ladna kobieta..."

Odrobina skromnosci, zawsze dobrze widziana... ;)


***

Nik: "Mama, a jak bede duzy, to dalej bede mial takiego malego dyndusia?"
Ja (zastanawiajac sie czy nie odeslac go z tym pytaniem do ojca): "Mysle, ze jak bedziesz duzy, to twoj dyndus tez urosnie..."
Nik: "Ale ja nie chce miec duzego dyndusia! Beda sie ze mnie smiac!"

Myslicie, ze powinnam byla go zapewnic, ze raczej beda sie smiac jak mu NIE urosnie? ;)


***

Przyjechal moj tata. Bi zaciagnela dziadka do swojego pokoju, ale po chwili przyszla do kuchni sama.

Matka (strofuje dziecko): "Ej no, dziadek przyjechal do Ciebie, a ty zostawilas go samego?"
Bi: "Nik z nim zostal i pilnuje, zeby dziadek nic nie narobil."

Nawet niespelna 6-latka wie, ze dziadka trzeba zawsze miec na oku! :D


***

Potworki ganiaja po pokoju jak dwa wariaty
.
Bi (pogania brata): "Szybciej, szybciej!"
Nik (wymieka i sie zatrzymuje): "I'm out of power!"


***

A na koniec dopisze, ze zima zdecydowala sie wrocic. Przez weekend temperatury maja pozostac na minusie, a dodatkowo znow ma sie zerwac wichura (i kolejny raz narty przejda nam kolo nosa :/). Caly nastepny tydzien ma byc 1-2 stopnie na plusie. W dzien. W nocy zas solidne mrozy. A dzis dzieciaki dostaly w prezencie kolejny "snow day"! Sniezek proszy sobie od godzin nocnych, pomalutku, leniwie, ale caly czas.


Na drogach jednak nie osiada, wiec moim skromnym zdaniem, zamkneli szkoly mocno na wyrost. Ale coz, tej zimy dystrykt szkol zuzyl tylko jeden z pieciu dni przyslugujacych na sniezyce, wiec co sobie beda zalowac! ;) Dobrze, ze teraz, kiedy M. pracuje na noc, zostal z Potworkami, a ja moglam pojechac normalnie do pracy. Wyjsc musze co prawda 1.5 godziny wczesniej, zeby go wymienic, ale powiedzmy, ze w porownaniu z braniem calego dnia wolnego, to tylko drobna niedogodnosc. :)

Milego weekend!

wtorek, 7 marca 2017

Basen basenem, plany planami...

Jak to w zyciu bywa... Jak ma sie jakiekolwiek plany, to na bank zdarzy sie cos, zeby je, jesli nie pokrzyzowac, to w kazdym razie utrudnic... Chyba dlatego niezbyt lubie planowac ze zbyt duzym wyprzedzeniem... ;)

Lekcja plywania Bi odbyla sie na szczescie bez przeszkod. :) Wrazenia?


(Syrenka gotowa do skoku na glebiny)


Starsza zachwycona! Lekcje na tym poziomie trwaja tylko pol godziny, wiec Bi miala mocny niedosyt, mimo ze po tych 30 minutach machania konczynami, stekala gramolac sie do samochodu. ;)
Nie wiem jak beda wygladaly kolejne zajecia (sesje organizowane sa w trybie 6-tygodniowym, wiec zostalo ich juz tylko 5), wiem natomiast ze ten poziom ma na celu ogolne oswojenie dzieciakow z woda. Duzo sie wiec nie naucza. Co do Bi, to ona w sumie oswojona, po matce lubi sie chlapac. ;) Ale w grupie Starszej jest chlopiec, ktory wyglada jakby w zyciu w wodzie sie nie moczyl. Biedak, byl jak sparalizowany. ;) Problemem moglo byc to, ze basen ma na calej dlugosci jedna glebokosc, do okolo pach dla doroslego. Takie maluchy nie maja wiec szans dotknac dna. Cwicza caly czas na glebokiej wodzie z piankami (no nie wiem jak to inaczej nazwac) na plecach. Mysle, ze moze to wywolac strach.
Na I poziomie (bo na ten Bi zapisalam) jest tylko troje dzieci, co bardzo mi sie podoba. Trenerka moze kazdemu poswiecic sporo uwagi.


 (Cala grupa ;p)

W kazdym razie, Bi po wyjsciu z basenu dopytywala dlaczego tak krotko, a kilkanascie minut ktore spedzilysmy w klubie zeby ochlonac, spedzila z nosem przy szybie (z widokiem na basen), dopytujac dlaczego te inne dzieci moga dalej plywac, a ona musiala wyjsc. Oczywiscie "te dzieci" mialy zajecia na pozniejsza godzine. ;) W niedziele zas dopytywala dlaczego "dzis" nie moze jechac na basen. Gdyby mogla, jezdzilaby najwyrazniej codziennie. ;)

Teraz wrazenia matki. Hmmm... Matka jest narzekalska, wiec znalazla sobie powod do marudzenia. Zalamal mnie stan calego budynku. Zwie sie on szumnie "klubem fitnesu", chociaz tak naprawde sklada sie z basenu (oraz jacuzzi), kortow tenisowych oraz malutkiej silowni z kilkoma rowerkami oraz biezniami. Co ciekawe, jest tam tez przedszkole, a latem organizowane sa polkolonie sportowe. W kazdym razie, miejsce to czasy swietnosci ma dawno za soba, a ostatni remont datowany jest zapewne na 15 lat temu. Jak nie wczesniej. ;) Wydaje sie czysto, nie powiem, ale wszedzie widac slady intensywnego zuzycia. Czegos innego spodziewalam sie po naszym miasteczku, ktore jest jednym z porzadniejszych (i drozszych) w naszym Stanie...
Tak to bywa jak sie zapisuje dziecko w ciemno, bazujac na zdjeciach w internecie. ;)
Druga sprawa, ktora mnie zaskoczyla, byli instruktorzy. Wszyscy podobno maja kurs ratownikow, itd., ale kurcze, srednia wieku wsrod nich to jakies 18 lat. Staro sie poczulam... ;) To jednak tylko moje osobiste uprzedzenia, nie pozwalajace z czystym sumieniem powierzyc moich dzieci w rece kogos, kto ma mniej niz 30 lat. A moze to juz zazdrosc, ze oni wszyscy mlodzi, zgrabni, jedrni, a ja...? :D

Tyle o plywaniu. ;)

Jak pisalam ostatnio, marzyl mi sie wypad na narty w ten weekend. Czuje wewnetrzna presje, ze to juz ostatni dzwonek, lada moment wszystkie stoki w poblizu beda zamykac i tyle z szusowania! A ja i M. jezdzilismy tak naprawde tylko trzy razy, bo za pierwszym oddalismy Potworki do szkolki, a sami obserwowalismy... (Pomijam dyplomatycznie fakt, ze slimaczenie sie za Potworkami "plugiem", trudno w ogole nazwac jazda :D)

Niestety, pogoda w tym roku popada w skrajnosci. Jak decyduje sie na wiosne, to zahacza o lato. Jak zsyla zime, to konkretna. W sobote, nie dosc, ze temperatura oscylowala wokol -5 stopni, to wicher glowy urywal i przenikal na wskros, nawet przez puchowe kurtki. Ja nadal doleczam sie z przeziebienia, a poza tym wyobrazilismy sobie jeki Potworkow, tym razem, ze im zimno i wieje w buzie. Stwierdzilismy, ze lepiej pogrzac dupki w domu, a na narty wybrac sie w niedziele po kosciele. Ja, jak to ja, ponuro stwierdzilam, ze w niedziele na bank ktores z nas sie pochoruje i gdybym wiedziala, ugryzlabym sie w jezor, zamiast krakac! :)
W niedziele bowiem, wrocilismy z kosciola, zaczelismy pomalutku przygotowywac sie do nart, a moja uwage przykulo zachowanie Mlodszego Potworka. Dziecko, ktore najchetniej gania po domu w bieliznie, skacze po sofie i nawija bez przerwy, teraz polozylo sie na kanapie, przykrylo kocem i ogladalo bajki. Niemal bez slowa. Oho, cos jest na rzeczy... ;) Czolo cieplawe, chociaz bez tragedii, ale termometr bezlitosny - 38.1. :(

No i tyle mielismy z nart... :( Kolejny dowod, ze z dziecmi lepiej nie robic zadnych planow, zadnych! Najpierw wpadlam na pomysl, zeby jechac z sama Bi, ktora podniosla placz, ze ona chce na narty. Niestety, jednoczesnie larum podniosl Nik, ze on chce zostac z mama, wrrr... Zaproponowalam malzonkowi, zeby w takim razie on jechal z Bi, ale oczywiscie nie chcialo mu sie. :/ Nie powiem, ze przyjelam to spokojnie. Wrecz przeciwnie, bylam wsciekla jak osa! W koncu, zeby troche rozladowac napieta atmosfere, pojechalam na zakupy. Potworki ostatnio rwa na kolanach jedna pare portek za druga. Nik w dodatku sie wyciagnal i nagle kilka par ma nad kostke, co wyglada tylez komicznie, co tragicznie za razem. ;) Niestety, z zakupow wrocilam podwojnie rozczarowana, bowiem wszedzie powchodzily juz kolekcje wiosenno - letnie i dostanie dlugich spodni graniczy z cudem. Wszystko przebrane, brakujace rozmiary, itd. :/

A z Kokusiem w koncu dzis (wtorek) wyladowalismy u lekarza... Symptomy mial w sumie lagodne i niejednoznaczne, ale ze zebralo ich sie kilka naraz, wolalam je skonsultowac. I dobrze, bo (wbrew ponurym przewidywaniom malzonka, ktoremu nie chcialo sie fatygowac do przychodni) tym razem nie uslyszelismy diagnozy - "wirus, powinno przejsc samo".
Dawno o kupie nie bylo, wiec teraz od kupy zaczne. ;) Bo tak sie zreszta wszystko zaczelo. Od zeszlego czwartku, Mlodszy ma rozwolnienie. Nie jakies straszne, ale jednak. W niedziele lekka goraczka. W poniedzielek rano bez goraczki, ale wieczorem 37.7. Nik brzmial jakby mial lekko przytkany nos, stracil apetyt... A we wtorek rano, dostalam telefon od M., ze Mlodszy dorobil sie wysypki. Przerazilam sie nie na zarty, bo to juz troche za duzo na jeden raz!!!
Po wizycie u pediatry, okazalo sie, ze Kokus zafundowal sobie strep throat. Nie wiem jak to przetlumaczyc z angielskiego na nasz, ale jest to infekcja gardla wywolana przez bakterie streptococcus, czyli pospolitego paciorkowca. ;) Okazuje sie, ze ten rodzaj paciorkowca, mimo ze glownie powoduje okropny bol gardla (chociaz na to Kokus sie akurat za bardzo nie skarzyl), moze wywolac tez biegunke i wysypke. Nik ma po prostu wszystkie mozliwe objawy, pelna palete. ;) Witamy wiec kolejny antybiotyk tej (jeszcze) zimy...

A ja zastanawiam sie czy nie pojechac do lekarza ze soba. Moje przeziebienie pomalu jakby puszczalo, ale nie dosc, ze ciagnie sie juz tydzien, to jeszcze mam przy nim dosc nietypowy bol gardla. Nie swedzenie, nie drapanie, ale od czasu do czasu uczucie, jakbym probowala polknac kaktusa. ;) Okropny bol, az sie wzdrygam. Kiedy przydarzyl mi sie pierwszy raz, M. myslal, ze sie czyms zadlawilam... :D Obawiam sie, ze moglam sie zarazic od syna. Albo on ode mnie, bo w sumie ja zaczelam...

Jak wiec widzicie, sezon chorobowy w Potworkowie trwa i ma sie dobrze. ;) Ale, zeby nie konczyc samym narzekaniem, to sie pochwale otrzymana dzisiaj przesylka. I to niespodziewana, bo status na Amazonie nadal uparcie twierdzi, ze firma wysylkowa (czyt. Poczta Polska) dostala zawiadomienie o planowanej przesylce, ale nadal na nia czeka! :D

(Niespodziewanka w skrzynce :D)

piątek, 3 marca 2017

Ferie sie skonczyly, zaczal sie marzec...

Nie do wiary... Marzec juz... Niby prawie wiosna, a wlasnie zaliczamy powrot zimy. Przynajmniej temperaturowo, bo sniegu nie zapowiadaja. Za to jutro slupek rteci nie ma sie podniesc powyzej -5 stopni (w dzien!). Brrr... ;)

Wrocmy jednak na moment do koncowki ferii. Niespodziewanie okazala sie ona calkiem towarzyska. W piatek wpadla kolezanka z blizniakami o rok starszymi od Bi. Umawialysmy sie od srody i stracilam juz nadzieje, ze uda jej sie przyjechac, ale jednak! Szkoda, ze tylko na dwie godziny, bo dzieciaki pieknie sie bawily (czyt. roznosily chalupe w drzazgi), a my nie moglysmy sie nagadac. Kiedy wyjezdzali, jej chlopaki jeczeli, ze nie chca do domu, a Potworki dopytywaly sie, kiedy znow przyjada. Mam nadzieje, ze niedlugo, chociaz z R. jestesmy obie zalatanymi, pracujacymi matkami i mimo najlepszych checi, widujemy sie srednio 4 razy do roku. A mieszkamy 20 min. od siebie. Wiem, tragedia...

W sobote przyjechala bez zapowiedzi ciotka M., czym oczywiscie mnie wkurzyla, bo nie dosc, ze chalupa nieodkurzona, a zlew pelen garow (a ona to pedantka przez wielkie P!), to jeszcze akurat siadlam do pracy, za ktora w koncu wzielam sie w piatek i w sobote mialam zamiar skonczyc... No coz, prokrastynacja to moje drugie imie i to w sumie nie wina ciotki, ze musialam sie z tym uporac do poniedzialku (zeby wykazac w robocie, ze rzeczywiscie cos zrobilam, hehe), ale czy tak trudno przedzwonic i uprzedzic o wizycie? Naprawde...

Ferie zas zakonczylismy przyjeciem urodzinowym blizniakow z klasy Nika, na ktore to zabralam syna...

 (Jesli zdjecie wydaje sie Wam znajome - tak, rodzice z klasy Nika lubia rutyne i wszyscy urzadzaja przyjecia w tej samej sali zabaw :D)


...oraz cotygodniowa, obowiazkowa wizyta dziadka. Na nude, przez te ostatnie kilka dni, nie narzekalismy, czego sie wczesniej obawialam. :)


Poza tym korzystalismy z najdziwniejszej pogody jaka kiedykolwiek mialam okazje doswiadczyc. W czwartek, slupek rteci poszybowal do 17 stopni. Po powrocie z pracy M., zabralismy Potworki na plac zabaw. Zbieralo sie juz na wieczor i zaczelo ochladzac, wiec ubralam dzieciom kamizelki, ale okolicznosci przyrody (doslownie!) mnie powalily:



Tak to wygladalo. Dzieciaki ubrane jak na srodek wiosny, a na peryferiach placu, snieg lezal nadal calkiem gruba warstwa. W tle mozecie podziwiac gorke, z ktorej Potworki zjezdzaly jeszcze trzy dni wczesniej. ;) Nik oczywiscie olal plac zabaw i uparcie wracal w miejsce ze sniegiem, grzebiac w nim butami, ktore absolutnie nie sa przystosowane na snieg. W koncu Bi wdepnela w kaluze (jedna, jedyna na placu i to niezbyt duza!) i trzeba bylo sie zbierac (Potworki w ryk!)...

Piatek jednak przebil wszystko! Mielismy 22 stopnie! To juz nie wiosna, to lato! Na poczatku, podejrzliwie porownujac date w kalendarzu z termometrem, ubralam zarowno sobie, jak i dzieciom bluzy.

(Mount Everest naszego ogrodu)


Juz po chwili jednak, bluzy wyladowaly w domu.  Jak mnie jest goraco, to znaczy, ze inni sie doslownie gotuja... ;)

(Krotkie rekawki w lutym...)

Kalosze ubralam Potworkom ze wzgledu na odsloniete spod sniegu, psie "miny" (latwiej je splukac niz adidasy), ale okazalo sie, ze mialam nosa. Bi i Nik wlezli w ostatnia kupe sniegu, ktora pozostala w ogrodzie. Kopali, robili babki, slowem, bawili sie tak, jak nie bawili sie w piaskownicy od dwoch lat. Tyle, ze zamiast piachu, mieli snieg. ;)

A w sobote pozegnalismy oficjalnie choinke:

(zegnalismy ja goraco i zarliwie! :D)

Poza tym, spora czesc zeszlego tygodnia, spedzilam przegladajac i rezerwujac kempingi. W ten sposob, mamy je juz zaklepane wszystkie, ta-da! ;) W sumie, miedzy koncowka maja, a pierwszym weekendem wrzesnia, zabieramy przyczepke w trase 7 razy. Z tego dwa to beda tylko krotkie, weekendowe wypady. Reszta, to juz wyjazdy na 3-4 dni. Trzy razy wyjezdzamy w gorzyste tereny Stanu Nowy Jork, raz nad nasza lokalna "zatoczke", a trzy nad otwarty ocean. Szkoda tylko, ze wylacznie na pierwszy wypad jedziemy z grupa znajomych. Reszta, to beda juz samotne wyprawy... Ale coz, do takich jestesmy przyzwyczajeni i generalnie dobrze sie bawimy w swoim towarzystwie, wiec nie ma co narzekac. ;)

Powrot do pracy przyszedl lagodnie. Po tygodniu w domu, wlasciwie juz mialam ochote wrocic. Dodatkowo, idealnie na powrot trafil sie lagodny, powolny tydzien, szefa dwa dni nie bylo, a w jeden wyszedl wczesniej, wiec moglam sie na spokojnie od nowa wdrozyc. :)

W pracy wiec wzgledny spokoj, za to miniony tydzien ogolnie byl troche zalatany. Na szczescie nie kazdego dnia. Najgorsza byla sroda. Po pracy wpadlam tylko do domu, przepakowalam torebke i popedzilismy do kosciola na nabozenstwo popielcowe. Z tego ostatniego zas, pognalam (doslownie bo msza skonczyla sie na ostatnia chwile) do podstawowki, na spotkanie zapoznawcze dla dzieci idacych do zerowki.
Nie pamietam czy pisalam, ale pierwsze odbylo sie na samiutkim poczatku lutego, akurat kiedy Potworki mialy grype, wiec nas ominelo. Otrzymalam nawet telefon z sekretariatu, zeby przypomniec mi o tych spotkaniach! :O Tym razem nie bylo wiec wymowek. Na szczescie zostalo juz tylko jedno, w kwietniu. Dla dzieci sa one przydatne, bowiem sa one rozdzielane na grupy i ida z nauczycielkami na zajecia do klas. Maja wiec szanse poznac zarowno wychowawczynie, jak i klasy zerowkowe. Dla nowych rodzicow moga tez byc przydatne, bowiem opisuja program oraz funkcjonowanie szkoly. Natomiast ja sie wynudzilam za wszystkie czasy. Najwyrazniej co roku wykorzystywane sa te same materialy, bo prezentacja, ktorej wysluchalam nie roznila sie niczym od tej, ktora obejrzalam rok temu, przy okazji wdrazania w zerowke Bi. :D
Biedny Nik czul sie troche zdezorientowany i pytal mnie potem z niepokojem, czy jak wstanie rano nastepnego dnia, bedzie musial isc do zerowki. Biedactwo... ;) Uspokoilam, ze wraca narazie do swojego starego, dobrego przedszkola.

W czwartek dla odmiany, musialam wziac pol dnia wolnego, zeby uczestniczyc w kolejnym spotkaniu dzieci z rodzicami, w klasie Bi. Tu zwizualizujcie sobie, prosze, przewrot oczami. :) Tym razem, spotkanie bylo z okazji urodzin Dr. Seuss'a. Dla niezorientowanych, ow Dr. Seuss jest autorem kilku rymowanych ksiazek dla najmlodszych. Nie wiem czy w Polsce sa znane. Ja ogolnie ich nie lubie, bo sa takimi lamancami jezykowymi, nazwy sa bez sensu, byle brzmialy smiesznie i sie rymowaly. Potworki zreszta tez nie lubia. ;) Tutaj to jednak wielki klasyk i nie znac Dr. Seuss'a to obciach. ;)
Z tej okazji, dzieci tworzyly kapelusze najbardziej znanej postaci spod piora Dr. Seuss'a - Kota w Kapeluszu. Klasyczny kapelusz a'la "Cat in the Hat" jest w bialo-czerwone paski:


 Wychowawczyni zostawila jednak dzieciom dowolnosc. Ten wykonany przez Bi, prezentowal sie tak:

(Kwiatki oraz motylki, jakby inaczej ;P)

Jesli juz jestem przy szkole,  to pokaze Wam mala probke pisaniny Bi. Przypomne, ze dzieci ucza sie tu na poczatku pisac fonetycznie, a w angielskim to nie taka prosta sprawa. Wiekszosc tekstow Bi to glownie nonsens, gdzie czasem po pierwszej literce mozna sie domyslic co autor mial na mysli. ;) Czasem trafia sie jednak perelki, jak ta laurka:


Z kolejnych rzeczy wartych zanotowania, a przy okazji potworkowych "pierwszych razow", zapisalam Bi na lekcje plywania! Juz od jakiegos czasu nosilam sie z zamiarem zapisania jej na jakies zajecia, nie moglam tylko zdecydowac na co. Rok temu, kiedy Bi szalala za konmi, myslalam o jezdzie konnej. Potem jednak Starsza o koniach zapomniala, wiec machnelam na ten pomysl reka. Chodzila mi tez po glowie gimnastyka artystyczna, ktora jest tu dosc popularna. I chyba ze wzgledu na ta popularnosc, jakos nie moglam sie zdecydowac. Poza tym, Bi jakos mi do gimnastyczki nie pasuje. Nie jest ani drobna, ani lekka, ani tez szczegolnie gietka. Bardziej pasowalaby juz do pilki noznej, ktora wsrod dziewczynek (!) jest tutaj rowniez bardzo popularna, ale tu z kolei wlacza mi sie niechec do tego sportu, nabyta w czasie dorastania z tata - pilkarzem. ;)

W kazdym razie, stanelo na plywaniu, ktore chodzilo mi po glowie juz od zeszlego lata. Bi nie chciala juz tak naprawde bawic sie w brodziku dla maluchow. Prosila, zeby brac ja do duzego basenu, ale tam z kolei czesto musiala stac przy samej sciance, zeby dotykac dna. Bez znajomosci plywania, trzymala sie kurczowo mnie albo M. i bala nawet porzadnie machnac rekami, zeby przeplynac choc krok. Widac bylo, ze bardzo chce, ale sie boi, a ja nie umialam nia pokierowac, choc probowalam. M., nieoceniony przy nauce jazdy na nartach, w ogole odpada, bo za woda generalnie nie przepada. ;) A jak moze pamietacie, na publicznych basenach, nie pozwalaja tutaj dzieciom uzywac ani plywaczkow, ani dmuchanych kol. Idiotyzm! Oddaje wiec Bi pod skrzydla profesjonalistow. Mam nadzieje, ze do wakacji nauczy sie przeplynac choc kawalek i bedzie mogla w pelni skorzystac z basenow. A przy okazji, plywanie to swietny trening calego ciala. Dobrze jej zrobi.
Pierwsza lekcja w sobote rano. Napewno zdam relacje. :)

A na koniec, bardzo, bardzo chcialabym pojechac jutro na narty! Tymczasem zlapalo mnie jakies parszywe przeziebienie i nie odpuszcza! :( Gdyby bylo w miare cieplo, olalabym smarki oraz kaszel, pojechala i juz! Ale mamy miec -6 stopni! :O Boje sie, ze na nartach, nawet cieplo ubrana, zalatwilabym sobie zapalenie oskrzeli. Dodatkowo, Bi moze byc zmeczona po basenie (moje dziecko zmeczone?! O czym ja w ogole pisze?!) Narty stoja wiec pod znakiem zapytania, a szkoda bo to moze byc ostatnia szansa. :(