Wiosna? Gdzie? ;)

Wedlug lokalnej stacji telewizyjnej, wczoraj o 6:29 rano, oficjalnie zawitala do nas wiosna. A ja bylam nawet na nogach i (juz) na tyle przytomna, zeby ja powitac. Szkoda tylko, ze o tym nie wiedzialam. :) Zreszta, badzmy szczerzy, wszedzie nadal lezy gruba warstwa sniegu, a termometr wskazywal -3 stopnie. Kawa na tarasie odpadala. Zachowam ten pomysl na pierwszy dzien lata. ;)

Za to pstryknelam dwa zdjecia. Tak wyglada "wiosna" na parkingu przed moja praca.

(Samotna wozidupka - przyjechalam pierwsza)

(Wybaczcie to marne swiatlo. Byla 7 rano, a my zmienilismy czas juz 1.5 tygodnia temu)

Niezbyt wiosennie, co? ;) Ale! Chociaz wokol mojego domu tez krajobrazy raczej zimowe, pierwszym, wiosennym kwiatkom wcale to nie przeszkadza. :)

(Hiacynty przetrwaly sniezyce bez najmniejszego uszczerbku)

Marzec mija sobie spokojnie, choc zaskakujaco szybko. Konca chorob nie widac. Nik w czwartek skonczyl brac antybiotyk na swojego paciorkowca, a w niedziele wieczor mial (tamtaramtam...) stan podgoraczkowy! :/ Pochlastac sie idzie... Ma przytkany nos i wczoraj zaczal pokaslywac, ale poza tym rozpiera go energia i strzela fochy jak zwykle, wiec licze, ze to tylko przeziebienie. W koncu caly poprzedni tydzien smarkal M., wiec prawdopodobnie podzielil sie wirusem z synkiem, jak na dobrego tatusia przystalo. ;)

Potworki chyba podswiadomie tez czekaja juz na wiosne. W piatek, kiedy podjechalismy pod dom, myslalam, ze rzuca sie na snieg, lezacy nadal w najlepsze na ogrodzie. Tymczasem przegral on walke o zainteresowanie dzieci z... kaluza. Wielka, blotnista kaluza, pozostaloscia po stopnialym w jednym miejscu sniegu. Nie ma sie co jednak dziwic, skoro takich "atrakcji" nie widzieli praktycznie cala zime, ktora, oprocz kilku sniezyc, byla bardzo ciepla (jak na zime) i baaardzo sucha.

Po chwili jednak, ruszyli w zaspy. Efektem byly kompletnie przemoczone nogi, bo miejscami snieg siegal powyzej brzegow kaloszy (na ktore sie uparli, kiedy powiedzialam, ze w sniegowcach absolutnie nie moga wejsc do kaluzy). :)

W sobote zaliczylam z Bi ponownie basen. Tu musze oddac sprawiedliwosc jej instruktorce, ktora tym razem nie tylko sie pojawila, ale nawet byla punktualnie. Szok! ;) A ja juz mysle o kolejnej sesji. Z obecnej zostaly zaledwie trzy zajecia. Mam nadzieje, ze instruktorka konsekwentnie bedzie sie juz zjawiac i na koniec wystawi zaswiadczenie, ze Bi moze przejsc na kolejny poziom. Moim zdaniem (porownujac Starsza z reszta grupy), powinna ona przeskoczyc od razu na poziom 3, ale to nie ode mnie zalezy... Na drugim poziomie Bi bedzie nadal beztrosko chlapac na wszystkie strony. Nie widze w tym wiekszego sensu... Dopiero na trzecim poziomie dzieci rzeczywiscie ucza sie plywac.
Poza tym, zastanawiam sie czy nie zapisac na plywanie Kokusia. Mlodszy co sobote urzadza ryk, ze on tez chce jechac. Nie wiem jednak czy zgralabym dwie lekcje na roznych poziomach czasowo. Siedziec tam pol godziny pomiedzy zajeciami mi sie nie chce, a do domu wracac mi sie nie oplaca. Nie bez znaczenia jest tez fakt, ze z Mlodszym najprawdopodobniej bede musiala wlezc do basenu. Nie wiem czy mam na to ochote. ;) No i kto w tym czasie popilnuje Bi?

A w niedziele, w koncu pojechalismy na moje wyczekane narty!!! :) Ledwo udalo mi sie z domu wyciagnac tego mojego meza - piecucha! Wymyslal sobie 26588756 wymowek i dodatkowych zajec, byle nie jechac. Az w ktoryms momencie zaproponowalam, ze pojade z sama Bi, a on niech zostanie z Nikiem, szczegolnie, ze mlodszy juz w niedziele rano, zaczal mowic jakby przez nos. Na to jednak Kokusio rozdarl sie jak zarzynany, ze on tez chce. I w koncu pojechalismy wszyscy. I fajnie bylo! :)
Wreszcie udalo mi sie dobrac ubior do pogody, nie jak ostatnio, kiedy po godzinie wszyscy sie roztapialismy, a Potworki jeczaly. ;) Tym razem bylo chlodniej, okolo 3 stopni na plusie i mialo byc pochmurnie, ale niespodziewanie wyszlo slonce, akurat w momencie kiedy udalo nam sie zaparkowac. Zanim wiec wbilismy Potworki oraz siebie w buty, szaliki, czapki, kaski, zanim doszlismy do kasy (sluchajac po drodze koncertu Nika, ktory znow ryczal, ze nie da rady i nie chce isc tak daleko - a udalo nam sie dorwac super miejsce zaraz w drugim rzedzie! :O), zanim kupilismy bilety i wreszcie zanim dociagnelismy marudzacego Nika oraz zadowolona Bi na stok dla poczatkujacych, oboje z M. bylismy juz solidnie upoceni. Moj maz tez wkurzony, bo przeciez wcale nie mial ochoty jechac. ;) Po chwili jednak okazalo sie, ze wieje bardzo zimny wiatr. Szczegolnie jadac wyciagiem hulal mi po nerkach az (nie)milo. ;) Jednak swetry pod kurtki byly dobrym pomyslem, no i chlod wiatru wyrownywal grzejace slonce. Bylo wiec idealnie. :)

A Potworki radzily sobie rewelacyjnie! Nik opanowal sztuke skrecania i choc wraz z plynnoscia rosnie brawura i kilka razy zaliczyl glebe, oboje z Bi mieli niezla frajde.

(Widzicie ta dume w pozie? :D)

(Nik nawet jadac na nartach nie przestaje gadac, stad otwarty buziol :D)

A zapierdzielali w dol niczym dwie wyscigowki! W ktoryms momencie powiedzialam Bi, ze moze juz jechac, a ja poprawie tylko paski od kijkow na nadgarstkach i zaraz ja dogonie. A zapomnij! Dogonilam, jasne - pod samym wyciagiem! :D Naprawde zalowalam, ze wykupilismy bilety tylko na gorke dla poczatkujacych, bo oba Potworki spokojnie nadaja sie juz na normalne, zielone szlaki. Ale to juz raczej za rok. Nasze lokalne stoki beda pomalu zamykane, a tluc sie z dziecmi minimum 2 godziny na polnoc, nie mam ochoty. Oboje po nartach sa wymordowani i cala droga powrotna, to jedno zawodzenie, ze zmeczeni, ze gdzie ten dom, ze oni chca juz wysiadac, itd. ;)
Ale czego sie nie robi dla takiego usmiechu:

 

 

Zegnam (niezbyt) wiosennie! Tzn. wczoraj i dzis bylo pieknie - slonce i 12 stopni na plusie. Ale dzis w nocy temperatura ma poleciec na leb na szyje i jutro mamy miec zaledwie -1 stopni. W dzien. Oraz wietrzysko. A w nocy -10! :O Zima chce udowodnic, ze nie powiedziala jeszcze ostatniego slowa. ;)