Z serii: w tym domu sie gada!

Bi: "Mamo, a wiesz, w nocy nic mi sie nie snilo. Ale to dobrze, bo ja zawsze mam zle sny i one potem nie chca wyjsc z mojej glowy."

Sny uparte. Po wlascicielce. Ktora ich zreszta nigdy nie pamieta. :)


***

Nik przyglada sie Bi rozkladajacej jakas edukacyjna gre.

"Czy mozemy sie learn that together?"


***

Siedze na tronie. Po chwili Nik dobija sie do drzwi.
"Mama, jestes in there?!"
Poirytowana, odpowiadam: "Nie, wyszlam przez okno i zwialam z domu..."
Nik nie pojmuje ironii. Wsuwa glowe do lazienki i mimo, ze mnie widzi, dopytuje: "Ale jestes?"
Matka (zgryzliwie): "Skoro odpowiadam, to przeciez jestem..."
Nik (zupelnie niezrazony, wyjasnia rzeczowo): "Bo ja chce siusiu..."

No tak. Matka nie ma prawa do malego sam-na-sam, nawet na kiblu... :/


***

Kolejna scena lazienkowa.
Ranek. Maluje oczy. Tym razem na klopie siedzi Nik. W tle slychac echo bajki, dochodzace z tv w salonie.
Zamykam pudeleczko cieni do powiek z kliknieciem. Syn marszczy brwi i ochrzania swoja rodzicielke:

"Nie halasuj tak, bo ja probuje sluchac bajki!"

Pieknie. Wolnosci bronia we wlasnym domu... ;)


***

Ostatnio wylapane Nikowe przekrecenie:

ublaj [ubraj] - ubierz


***

Na nartach, w kolejce do wyciagu, Bi prosi o pozyczenie kijka, bo ciagle zeslizguje sie do tylu. Daje jej kijek, ale Starsza zaczyna wymachiwac nim naokolo, straszyc szpikulcem Nika, itd. Prosze, zeby przestala. Prosze raz, drugi, trzeci, w koncu kijek zabieram. Bi obrusza sie nie na zarty. Czas na wyciagu wykorzystuje, zeby wytlumaczyc, ze po pierwsze mogla komus zrobic krzywde, a po drugie zupelnie ignorowala moje prosby o zaprzestanie glupiej zabawy. Bi milczy jak zakleta. Ze dwa razy wjezdzamy wyciagiem, a potem zjezdzamy z gorki, a corka nadal rzuca mi tylko obrazone spojrzenia.
W koncu, zmeczona fochami, pytam jak dlugo zamierza sie jeszcze dasac?

"Jeszcze dwa razy wjedziemy do gory, a potem zjedziemy i juz nie bede na ciebie zla"

Najwyrazniej nawet foch ma odgorne granice czasowe. ;)


***

Podjezdzamy pod dom. Potworki marudza, ze chca pobawic sie w moim aucie. Poniewaz takie zabawy koncza sie zawsze poprzyciskanymi wszystkimi mozliwymi guzikami, zapalonymi lampkami, ze juz nie wspomne o sladach butow na absolutnie kazdej powierzchni, stanowczo odmawiam, a pelne rozczarowania jeki, kwituje:

"Jak dorosniecie i bedziecie mieli wlasne auta, to sobie bedziecie w nich siedziec do woli"

Potworki rozgladaja sie po podjezdzie: "Ale gdzie nasze auta beda staly? Tu nie ma miejsca!"
Matka (usmiecha sie pod nosem): "Oooo, jakos sie pomiescimy..." (w myslach: na auta sami sobie bedziecie musieli zarobic, a kiedy to nastapi, raczej juz w domu rodzinnym mieszkac nie bedziecie).

Bi: "Ale one musza byc pod daszkiem, zeby deszcz na nie nie padal!"

Dzieci roszcza sobie prawo do wszystkiego. Mojego telefonu, laptoka, kremu, blyszczyka i okazuje sie, wiaty na samochod! ;)


***

Wiedzialam, ze predzej czy pozniej ktores z Potworkow zada mi pytanie w stylu "skad biora sie dzieci", a jednak nie odrobilam tej rodzicielskiej lekcji i zostalam wzieta z zaskoczenia...

Bi: "Mamo, a jak bylismy tacy malutcy, w twoim brzuszku, to jak my z tego brzuszka wyszlismy?"

Niestety, moja ogolnikowa odpowiedz, ze pan doktor pomogl ich wyjac, nie wystarczyla. Bi koniecznie chciala sie dowiedziec "Ale jak?!", a matka, coz, stchorzyla... ;) nawet nie pamietam co dokladnie odpowiedzialam, ale w zasadzie szybko zmienilam temat. Musze sie doedukowac. ;)


***

Bi przechodzi ostatnio, rozwojowo chyba nieco opozniona, faze pytan. O wszystko. Caly czas pyta, glowkuje, analizuje, po czym znowu pyta. Najgorzej, ze oczekuje tylko jednej, oczywistej odpowiedzi, a wszelkie niuanse kwituje fochem. Albo stwierdzeniem, ze wie lepiej. To po co pyta?! :D Z jakiegos tez powodu, to mnie upodobala sobie jako adresata. ;)
Jedziemy sobie ktoregos dnia autem i z tylnego siedzenia pada pytanie:
"Mamo, a czy auta sa ciezkie?"
Matka: "Tak, auta to ciezkie, potezne maszyny."
Bi: (zaczyna sie zastanawiac) "A czy auta sa ciezsze niz krzaczory?"
Matka: "No tak, jakby samochod najechal na krzaki, napewno by je zgniotl."
Bi (drazy dalej): "A od drzew?"
Matka: "Czy auta sa ciezsze od drzew? Hmmm, to zalezy od wielkosci drzewa oraz auta... Samochod jest ciezszy od malych drzewek, ale wielkie drzewa moga byc od niego ciezsze..."
Bi (nie ustepuje): "No, a to drzewo, o tam! Jest ciezsze od auta?"
Matka (wzdycha): "Tamta wiegachna sosna? Tak, raczej jest ciezsza od auta."
Bi (nie zamierza konczyc sledztwa): "A czy auta sa ciezsze od dinozaurow?"

Zastrzelcie mnie! Az mi sie cisnie na usta: sprecyzuj marke i model samochodu oraz gatunek dinozaura! :D


***

Zastanawiajac sie co poczac z deszczowym, zimnym weekendem, pod wplywem impulsu zakupilam bilety na "Piekna i Bestie". Nawiasem mowiac, zeby kupic bilety, trzeba miec, poki co, sporo szczescia. Kupowalam je w piatek. Na sobote zostaly juz tylko jakies pojedyncze miejsca, a na niedziele udalo mi sie chwycic ostatnia pare miejsc obok siebie! :O
W kazdym razie, w sobote rano, wracajac z Bi z zajec na basenie, ucieszona powiedzialam Starszej, ze mam dla niej niespodzianke. Po czym wyjasnilam, ze kupilam bilety i nastepnego dnia pojedziemy zobaczyc bajke. Musicie zas wiedziec, ze Bi dopytywala sie o to caly tydzien, bo wyglada, ze wszystkie jej kolezanki juz widzialy lub ida na ten film. Myslicie, ze Mloda sie ucieszyla? A gdzie tam, odebralam ochrzan:

Bi: "Mamo, o niespodziance mowi sie, kiedy sie juz tam jedzie!"

Moj blad, moj blad... ;)


***

Juz po seansie. Wychodzac z kina, zagaduje Bi czy film jej sie podobal. Dwie godziny to jednak na nia sporo i pod koniec juz mocno sie wiercila. Potwierdza jednak, ze tak, podobalo jej sie. Dopytuje wiec dalej, ktory moment jej sie najbardziej podobal?

Bi: "Jak tanczyli."
Matka (drazy nadal): "Aha, ale jak Belle tanczyla z bestia, czy na koniec z ksieciem?"
Bi: "Z ksieciem, bo nie mial wtedy bosych stop."

Coz, na wielkie, wlochate nogi bestii, raczej butow nie szyja. :D


***

To by bylo na tyle. Mam nadzieje, ze Potworki wywolaly choc cien usmiechu. :)