Jeszcze 4 dni do wiosny!

Slyszalam, ze w Polsce jednak nastapilo zalamanie pogody?

Nie martwcie sie, bo u nas jest nielepiej. ;) Moze nie pada, ale dzis rano na termometrze bylo -6! Od jutra zapowiadaja powolne ocieplenie, ale i tak temperatura nie przekroczy 6-7 stopni na plusie.

Za to w miniona sobote mielismy jednodniowa wiosenke! Slonko, +10 stopni, ptaszki cwierkaly, muchy bzykaly, a dzieciaki taplaly sie w blocie. Nie no, przesadzilam, ale Niko zaliczyl kilka upadkow w blocko. :)
A to bylo tak:

Jesli po tym zdjeciu myslicie, ze wreszcie stopnialy nam resztki sniegu, spojrzcie na dalszy plan nastepnego:

Nieee, snieg nadal sie trzyma i ma sie dobrze... A Bi przez zime wyrosla ze swojego rowerka. Planujemy kupic jej nowy na urodziny. Tym razem juz normalny, dwukolowy z bocznymi kolkami. A ten bedzie za rok jak znalazl dla Kokusia, tylko trzeba go bedzie chyba przemalowac. :)

O ten piep**ony rowerek mielismy wojne jak cholera. Bi zobaczyla go w szopce i tak dlugo nudzila, az M. poodsuwal cala swoja maszynerie i wyciagnal go na podjazd. Bi zaczela jezdzic w kolko, a Niko az dostal oczoplasu. Mlody oczywiscie jezdzic nie da rady, bardziej interesowaly go kolka (jego milosc) i pedaly. Ale siostra za zadne skarby nie dawala mu podejsc. Nawet kiedy znudzilo sie jej jezdzenie, na widok brata dotykajacego jej "wlasnosc" dostawala histerii! Na nic tlumaczenie, ze on tylko obejrzy, dotknie i sobie pojdzie. Nie, Bi wrzeszczala, "chowac, chowac!!!", w sensie, ze ona juz jezdzic nie bedzie, wiec rowerek trzeba schowac, zeby brat nie mogl sie nim bawic... To tyle z nauki dzielenia sie zabawkami... :/ W koncu wrzeszczeli oboje; Nik bo siostra odpychala go od cudownego sprzetu, Bi bo nie pozwalalismy jej popychac brata. Cud, ze sasiedzi sie nie zbiegli na taka kakofonie... W koncu zabralismy towarzystwo do domu i teraz pomysle trzy razy zanim znow polece mezowi wyciagnac rowerek z szopki ... :/

Co poza tym? Wczoraj juz wiosna pokazala gdzie nas ma. Caly dzien utrzymal sie lekki mroz, ktory wraz z wichura stal sie pogoda nie na wyjscia z domu. Trzeba bylo zajac czyms towarzystwo, bo zostawieni samopas urzadzaja totalna demolke.
A wiecie, ze dzis jest Swietego Patryka? W Polsce malo popularne swieto, a szkoda. Tutaj urzadzaja zielone parady (szkoda, ze moje dzieci sa na nie jeszcze troche za male), a w irlandzkich pubach serwuja zielone piwko i tradycyjne potrawy. Jeszcze kilka lat temu, kiedy moja firma byla naprawde malutka, szefowie zabierali nas na lunch do pobliskiej irlandzkiej restauracji. Fajnie bylo. Kazdy obowiazkowo ubieral cos zielonego, pstrykalismy zdjecia i ogolnie bawilismy sie jak tylko grupa dwudziesto-kilkulatkow potrafi. Nawet bez tego zielonego piwa, bo przy szefostwie wiekszosc krepowala sie zamawiac "procentowe" napoje. ;) Teraz jest nas za duzo, zeby wybrac sie gdzies cala grupa, a szkoda...
Zeby jednak uczcic ten dzien jako-tako (oraz zajac czyms moja szalona trzylatke), upieklysmy z Bi "zielone" ciasteczka. O takie:

Oczywiscie degustacja byla najlepsza czescia projektu. ;) Upieklysmy je z podwojnej porcji, wiec mordowalysmy sie przez jakies 3 godziny. Pod koniec nawet Bi wymiekla i nie chciala dalej wykrawac ciasteczek. Nie do pomyslenia! ;)
Ale warto bylo sie pomeczyc! Czesc wzielam do pracy, czesc Bi zabrala dla dzieci u opiekunki, troche humoru dla kazdego! :) A u mnie w pracy wiekszosc ubrala dzis cos zielonego, a ja kurcze zapomnialam! :/

 

Happy St. Patrick's Day!!!