Osiem lat :)

Nie, nie moge uwierzyc, ze to moje male Kokusio ma juz 8 lat! Dopiero "wczoraj" przeciez tyle konczyla Bi. Taka mi sie wtedy juz duza i powazna wydawala. Zreszta, ona zawsze mi sie wydaje doroslejsza niz potem Nik w jej wieku. Taka dola mlodszego dziecka, ze zawsze bedzie tym malutkim i wypieszczonym, nawet jak skonczy 20 lat. ;)

Nik zreszta, poza tym, ze jest mlodszy, poglebia jeszcze to wrazenie dziecinnosci swoim zachowaniem i charakterem. Nie to ze jest glupiutki, czy cos, co to, to nie! ;) Mlodszy jest bardzo bystry i ma swietna pamiec. Pisalam juz niedawno, ze dobrze radzi sobie z matematyka, swietnie pisze i rewelacyjnie czyta. Od zawsze byl tez wygadany i ma bardzo bogate slownictwo. Te jego gadanie, to zreszta nasza "zmora", bo Kokusiowi buzia sie nie zamyka i gledzi nawet przez sen. :D Jest jednak uroczym przytulasem i pieszczochem, pakuje sie chetnie na kolana lub "opka" i wyznaje, ze bardzo nas kocha. To znaczy mnie, M. oraz dziadka, bo siostra czesciej widzi zmarszczone czolo i slyszy "You're an idiot!". Czasem sama jest sobie winna, bo oczywiscie wiecznie bratu dokucza, a czasem Nik rzuca te obelge bez wiekszej przyczyny. Nie pomagaja nasze upomnienia i przestrogi, ze kiedys wyrwie mu sie to do niewlasciwej osoby i konsekwencje beda malo przyjemne. Raz juz burknal, ze jestem idiotka do mojej skromnej osoby, dostal porzadny opierdziel, a potem skruszony chlipal i przepraszal, ale widze, ze nauka poszla jednak w las. ;)

 Mlodszy jest "krolewiczem", tudziez usiluje nadal byc malym dzidziusiem i kompletnie nie ma zapedow do samodzielnosci. Wieczorem nadal rodzice myja mu zeby, choc tu sama czuje sie spokojniejsza, kiedy wiem, ze choc raz dziennie ma je porzadnie wyszorowane. Znacznie gorsza koniecznoscia jest podcieranie tylka po dwojeczce. Probujemy przymusic Kokusia, zeby chociaz sprobowal, ale za kazdym razem konczy sie placzem i awantura, wiec odpuszczamy, liczac, ze juz niedlugo powinien sam zaczac sie wstydzic nas wolac. Miejmy nadzieje. ;) W kazdym razie Mlody zapiera sie, twierdzac, ze nie umie i koniec. Kiedys poszedl do lazienki na gorze, ja na dole gadalam na Skypie z siostra i nie wiem jak to sie stalo, ze zupelnie nie slyszalam jego wolania. Kiedy w koncu go znalazlam, byl tak rozhisteryzowany, ze az caly sie trzasl. Glupio mi sie zrobilo, kiedy policzylam, ze siedzial tak wolajac i placzac jakies 40 minut. Pomyslalby ktos jednak, ze w koncu wstanie z "tronu" i jesli sie nie podetrze (co chyba byloby najrozsadniejsze), to chociaz pojdzie na poszukiwanie matki. Ale nie Nik. Latwiej przeciez wyc, niz sprobowac podetrzec sobie tylek. Ech... Rozpisalam sie o kupie, ale to taka nasza mala bolaczka. Rece juz nam opadaja, a mnie i cycki. Nie dosc, ze w domu domaga sie podcierania, to w szkole trzyma dwojke za wszelka cene. Nieraz do domu wpada biegiem, bo juz nie moze wytrzymac (choc na plac zabaw da rade jeszcze wpasc na kilka minut). Czesto niestety nie wytrzymuje juz w czasie lekcji. Tyle razy mowilismy mu z M., zeby po prostu wytarl tak, jak da rade. Niewazne jak, byle sprobowal. Nieee, trzyma tak dlugo, az potem popuszcza i przyjezdza do domu z zaschnietymi "boberkami" i brudnymi gaciami. Nie mam pojecia skad takie opory, ale oszalec mozna. :/

Jakby malo bylo "smierdzacych" spraw, to Nik niestety nadal w nocy spi snem sprawiedliwego i pomimo pilnowania, zeby zalatwil sie przed samiutkim spaniem, potrafi zlac sie w lozko. Teraz juz ledwie popuszcza i chyba w tym momencie sie budzi, ale jednak. Zdarza sie to coraz rzadziej, bo przedostatnio przydarzylo jakos latem, a ostatnio dopiero co, niecale dwa tygodnie przed urodzinami. No ale... osmiolatek popuszczajacy w lozko?!

Z troche przyjemniejszych spraw. ;) Nik to zdecydowanie miesozerca. Lubi gulasz, schabowe, mielone, miesko z golabkow (bo kapusty nie ruszy), steaki, hamburgery i hot-dogi, choc za spaghetti z miesem nie przepada. Zajada sie za to nalesnikami (z miodem!) i dalby pokroic za zupe pomidorowa. :)

Jest bardzo sprawny fizycznie. Zanim zamkneli druzyne, pokazal, ze swietnie plywa i kiedy chcial, potrafil przegonic siostre. Wspaniale jezdzi na nartach, a i na lyzwach dobrze sobie radzi. To, co wyprawia na rowerze, przyprawia mnie o ciarki, tudziez zawal. ;)

Ostatnimi czasy pokochal Lego wielka miloscia. W koncu uklada samodzielnie cale, nawet bardzo duze zestawy. Do niedawna chcial zebym albo ukladala je z nim, albo chociaz siedziala obok w ramach wsparcia moralnego. ;) Ma cala kolekcje Lego Arctic i kilka pojedynczych zestawow. W koncu zaczal sie tez nimi bawic, bo dotychczas ulozone pojazdy po prostu staly na polkach i zbieraly kurz. ;) Nadal nie mija mu milosc do NERF gunow, choc ostatnio jakby mniej ma zapalu do strzelanek. Zbiera Bakugan'y. Ma juz kilkanascie figurek i caly czas sledzi jaka nowa pojawila sie do zdobycia. Co ciekawe, bajki nie widzial na oczy. ;)

Od czasu do czasu napada go obsesja na jakims punkcie, w sensie, ze probuje znalezc wszystkie egzemplarze z jakiejs grupy, np. wszystkie zwierzeta sawanny. I nie wystarcza mu te podstawowe jak slon, zyrafa, lew, itd. Szuka tych najmniejszych i najrzadszych. Dobrze, ze nie wzial sie za owady, dopiero mialby pole do popisu. :D Przez jakis czas wyszukiwal wszystkie mozliwe rasy psow. Najulubiensza zostal... corgi. ;) Obecnie wyszukuje wszelkie mozliwe rodzaje sportowych aut. A wyniki poszukiwan zapisuje na karteczkach samoprzylepnych. Swoich notatek jednak nie pozwala wyrzucic, wiec w rezultacie walaja mi sie po domu tuziny karteczek. Nawet nie wiedzialam, ze az tyle aut mozna podpiac pod "sportowe", bo ja tam wymienie corvette, porshe, chevy camarro i na tym moja wiedza sie konczy. Ale wiadomo, ja baba jestem. ;)

Na urodziny M. postanowil spelnic wielkie marzenie Kokusia. Obawiam sie, ze troche wczesnie na takie "zabawki", ale mam nadzieje, ze przy kontroli i ramach czasowych, uda sie to rozsadnie ogarnac. Otoz, od wakacji Nik marzyl o konsoli Nintendo Switch podpatrzonej u  kolegi na kempingu. Prosil, wpisywal na wszystkie listy i wreszcie zmiekczyl ojcowskie serce. Nintendo co prawda nie dostanie, ale M. odkupil od syna kolegi Play Station 3, wraz z kilkoma grami. Takze tego... Zaczyna sie u nas era gier komputerowych... Mam nadzieje, ze uda sie tak to urzadzic, zeby Potworki robily tez cos poza napierdzielaniem w guziczki. Nik juz wie jaki prezent na niego czeka i co jakis czas podchodzi do polki, na ktorej on lezy, zeby chociaz na niego popatrzec. :D

A ze zwyczajowych danych technicznych, to narazie nie dostalam nawet wezwania na bilans i zastanawiam sie, czy dzwonic, czy odpuscic i czekac na lepsze czasy. Nie wiem wiec ani ile Nik ma obecnie wzrostu, ani ile wazy. Jak juz sie ten bilans odbedzie, to dopisze. :) Za to wiem, ze Kokus liczy sobie 7 stalych zebow (poza trzonowcami): wszystkie dolne jedynki i dwojki, gorne jedynki oraz lewa gorna dwojke. Prawa uparcie nie chce sie przebic i Nik chodzi juz kilka miesiecy ze szczerba. :)

Na koniec. Jako prace domowa do Polskiej Szkoly, Nik ma nauczyc sie zwrotki wybranej koledy. Zadanie karkolomne, bo wiadomo jakim jezykiem pisane sa koledy. Nawet dziecko wychowane w Polsce poprzekreca wiele wyrazow... A tu taki Kokus, ktory na codzien po polsku w ogole mowic nie chce. Zadanie to jednak zadanie, wiec cwiczymy. Wybralam mu jak najkrotsza i (w moim odczuciu) najlatwiejsza kolede, ale poki co, w Kokusiowym wydaniu brzmi ona tak:

Pojdzmy wszystkie do stajeny, 

do Jezusa i Panienki [choc jeden wers poprawnie :D], 

powitajmy malutkiego [prawie, prawie... ;P]

i Marysie, matke jedna

 

Dopisek po bilansie:

Wzrost: 133.4 cm (7.5 cm wiecej niz rok wczesniej!)

Waga: 29.5 kg

 

"cool kid" :D

Slodziak kochany

Kiedy spi, to nadal moj najdrozszy maluszek - tu z centralnie odcisnieta na policzku reka ;)

 

A tu juz swiezynka z dzisiejszego dmuchania swieczki w naszym malym, rodzinnym gronie

Sto Lat, rosnij zdrowo Synku!!! :*