Przebieglam przez styczen, polowe lutego, a potem nagle STOP :)

Jakos tak moje posty ostatnio leca od jednego szalonego weekendu, po drugi. Nie inaczej bedzie tym razem, choc w zasadzie to juz wyladowalismy na dupkach. Nie z wlasnej woli niestety... ;)

No to co? Lecimy z tym koksem. :D

Sobota, 8 luty

Rano Polska Szkola dla Potworkow, a zakupy (spozywka, zadnej sensacji... :D) dla matki. Dzieciarnia nawet wyjatkowo jechala bez wiekszego marudzenia. Mnie na zakupy nie chcialo sie jak jasna cholera, ale coz, jesc niestety trzeba... :D

Po poludniu Potworki uzywaly zycia towarzyskiego. Nik zostal zaproszony na urodziny kumpla, z ktorym nie jest w tym roku w klasie (ale nadal jezdza razem autobusem), ale ktory byl na jego urodzinach rok temu i najwyrazniej mama zachowala moj numer. ;) Mialam cichutka nadzieje, ze Nik nie bedzie chcial jechac wlasnie dlatego, ze nie bedzie kolegow z jego obecnej klasy (przypominam, ze tutaj co roku dzieci z jednego rocznika sa "mieszane"). Niestety, stwierdzil, ze zna prawie wszystkich chlopcow z II klas, wiec nie przeszkadza mu to. Cholera. :D

Urodziny odbyly sie w strasznie popularnym ostatnio miejscu. To bylo juz chyba trzecie przyjecie, na ktore tam pojechalismy, a dodatkowo mielismy jeszcze kilka zaproszen gdzie z roznych powodow nie moglismy sie zjawic. Trzeba przyznac, ze maja wszystko to, co tygryski (czyli smarkateria) lubia najbardziej. I tak, na poczatku mlodziez grala w kregle.

Kula akurat "schowana" za Kokusiem :)

Tu stwierdzam, ze o ile na mini-golfa Nik sie nie nadaje, to na kregle mozna spokojnie Potworki juz zabrac. Nawet Mlodszy da rade i nikogo przy tym nie zabije, co przy pileczce golfowej, ktora wystrzeliwal co chwila z impetem, wcale nie bylo takie oczywiste. ;)
Po godzinie kregli, dzieciaki zostaly nakarmione pizza i dopchane tortem, ktory jak na te amerykanskie swinstwa okazal sie calkiem niezly. :)

Nik spiewal bardzo donosnie ;)

Nastepnie smarkacze przeszli na laserowa bitwe w przyciemnionym pokoju. Wyganiali sie i Nik narzekal tylko, ze grupa starszej mlodziezy psula im zabawe, bo ich ciagle "zabijali". :D

TO byla bez watpienia najlepsza zabawa dla tej bandy :D Tu czekaja ustawieni do wejscia na sale

Na koniec kazde dziecko dostalo karte do gier na automatach. Niestety, jedna gra kosztowala $1.25 lub $1.50, a na karcie bylo tylko 5 dolarow. Nik zagral w trzy gry i zostalo mu 75 centow, za ktore nie mogl juz w nic zagrac.

Wszystkie trzy gry byly wyscigami. Zdecydowanie mam w domu... chlopa :)

Podejrzewam, ze to celowa zagrywka tamtego miejsca, zeby "przymusic" rodzicow do nabicia karty ponownie. Nie wiem co by im szkodzilo dodac te 50 centow i pozwolic dzieciom zagrac rowno w 4 gry. Ale nieeee... W kazdym razie Nik byl niepocieszony, bo zla mama kategorycznie odmowila nabicia mu karty na kolejne kilka gier. :D Ja marzylam zas zeby juz z tamtad wyjsc. Spedzilismy tam i tak prawie 2.5 godziny, bylam glodna, bo oprocz kawaleczka torta nic nie zjadlam (pizza rodzicow nie czestowali :/), a po drodze musialam jeszcze zatankowac auto.

W czasie kiedy Nik szalal na imprezie, Bi bawila sie u swojej ukochanej kolezanki. Tak sie jakos dobrze zlozylo, ze akurat sasiadka pytala czy tego dnia Potworki chca sie pobawic. Dziewczyny blagaly o "play date" juz od dawna, ale ciagle nie moglysmy znalezc czasu, co przy naszych ostatnich weekendach nie jest niczym dziwnym. Tym razem moglam odpowiedziec sasiadce, ze ja z Kokusiem co prawda jedziemy na przyjecie urodzinowe, ale jesli zgodzi sie zeby przyszla do nich, M. moze Bi podrzucic. Na szczescie wszystko styklo i z tego co wiem, Bi spedzila wesole popoludnie.

Tu uczy siostre przyjaciolki grac w "lapki", podczas gdy psiapsiolka tancuje w tle ;)

Nik, mimo ze przeciez na nude nie mogl narzekac, byl niepocieszony, kiedy dowiedzial sie, ze Bi byla w tym czasie u A., ale ja ide o zaklad, ze dziewczyny duzo lepiej sie bawily bez takiego chlopiecego ogonka. ;)

Niedziela, 9 luty

To byl wazny dzien dla Bi. Czy raczej popoludnie. ;)

Rano zdazylismy jeszcze na spokojnie skoczyc do kosciola, gdzie Potworkom trafila sie niezla gratka. Po mszy parafianie byli bowiem zaproszeni na kawe i goraca czekolade. My co prawda do parafii (jeszcze) oficjalnie nie nalezymy, ale dzieciakom oczy az sie zaswiecily, wiec czemu by nie? ;)

Mniam, pycha... nie. :D

Dostali po kubku czekolady, do tego dosypali pianek, pani polala im bitej smietany, a potem... polowe zostawili. Goraca czekolada jest slodka sama w sobie, a z takimi dodatkami podejrzewam, ze pic sie tego nie dalo. :D

Popoludnie mielismy zas "zarezerwowane" na mistrzostwa ligi w plywaniu (chyba na nasze hrabstwo; tak, kazdy Stan podzielony jest jeszcze na mniejsze "hrabstwa" ;P). To byly pierwsze mistrzostwa Bi, bo rok temu tuz przed nimi byla dosc mocno zaziebiona, a ze tydzien pozniej jechalismy na kilka dni na narty, balam sie, ze pare godzin na basenie ja zalatwi na "cacy" i odpuscilam. Tak jak tydzien wczesniej, Bi byla zaskakujaco chetna zeby wziac udzial, ja zas zupelnie niefrasobliwie szykowalam sie na kolejne 4 godziny na basenie. Rozgrzewka zaczynala sie o 13:15, wiec zakladalam, ze powinno sie skonczyc gdzies okolo 17. Bardzo sie wiec zdziwilam, kiedy trener oznajmil, ze ma nadzieje, ze skonczymy... przed 19. :O Z powodu ilosci dzieci, mistrzostwa byly rozdzielone na 3 tury. W sobote po poludniu plynela grupa w wieku 13+, a niedziele porozdzielano strasznie dziwnie, bo rano plyneli chlopcy w wieku 8 i ponizej, dziewczynki 9-10 oraz chlopcy 11-12. Bi znalazla sie zas w grupie popoludniowej: dziewczynki w wieku 8 i ponizej, chlopcy 9-10 oraz dziewczynki 11-12. W ten sposob zostala rozdzielona ze swoja ulubiona kolezanka, ktora znalazla sie w grupie porannej, ale coz. Za rok (jesli obie nadal beda plywaly) beda juz w tej samej grupie. :)
W kazdym razie, nawet w samej popoludniowej czesci, plynelo okolo 200 dzieci z kilkunastu druzyn i 3 grup wiekowych. Chaos byl niemozliwy. Mistrzostwa odbywaja sie chyba co roku w tej samej szkole sredniej i zupelnie nie rozumiem dlaczego akurat tam. Basen wcale nie jest jakis specjalnie nowoczesny, ani duzy. W dodatku nie ma tam ani jednego okna, sciany sa ciemne, a i oswietlenie jest slabe, wiec mi skojarzyl sie z ciemna, brzydka nora. ;)

Tak to wygladalo... brzydko, co? Bi plynie tu zaraz w pierwszej z brzegu lini, choc widac jej tylko reke :)

Co jednak najbardziej mi sie nie podobalo to to, ze ktos uparcie otwieral drzwi na zewnatrz. Rozumiem, ze bylo tam goraco, ale do cholery, o to chyba chodzi na basenie! Ja bylam na trybunach po przeciwnej stronie tych drzwi, a czulam powiew chlodu. Wszystkie zas dzieci wychodzace z wody, musialy przejsc bezposrednio obok nich! W dodatku, z powodu ilosci dzieciakow, nie bylo szans zmiescic ich na basenie, wiec pomiedzy wyscigami siedzialy one na sali gimnastycznej. Wszystkie dzieci w mokrych strojach, a ogrzewanie tam, jak to w Hameryce, ledwo - ledwo.

Z kolezankami

W ktoryms momencie poszlam sprawdzic co u Bi, a ona siedzi owinieta w mokry recznik (bo oba miala juz przemoczone) i szczeka zebami, ze jej zimno! :O I niestety, nic nie moglam z tym zrobic! :( Na kolejny rok musze pamietac o spakowaniu czterech recznikow (a nie dwoch) i jeszcze szlafroka...
To byla organizacja, a jak ogolnie poszlo Starszej? Jak dla mnie calkiem niezle, zwazywszy na to, ze przez Polska Szkole oraz klub narciarski, od poczatku stycznia Bi trenowala tylko raz w tygodniu. Na pewno musialo to wplynac na jej wyniki. Plynela jak zwykle szafete mieszanych stylow (gdzie jej przypadl styl motylkowy), na koniec sztafete kraulem, a pomiedzy nimi dwa wyscigi indywidualne - kraulem i motylkiem. Lini w basenie bylo tylko 6, a dzieci duzo wiecej, wiec plynely w roznych grupach. Na poczatku myslalam, ze byly przypadkowe, ale potem skumalam, ze dzieci plynely wedlug sredniego czasu, ktory osiagnely w zawodach towarzyskich. Co ma oczywiscie sens, bo scigaly sie z rownymi sobie. W pierwszej sztafecie (mieszanej) nasza druzyna zajela 8 miejsce (na bodajze 12-13 druzyn), wiec raczej slabo, ale w sztafecie kraulem, nasze dziewczyny byly juz 4 (na wszystkie druzyny) i zajely pierwsze miejsce podczas ich konkretnego wyscigu. :)
Indywidualnie, Bi kraulem zajela miejsce #16 na 44 dziewczynki, a stylem motylkowym miejsce #7 na 20 dziewczynek. Moj maz prychnal na to, ze Starsza kariery w plywaniu to nie zrobi. Nie wiem czego on sie spodziewal, szybkosci olimpijskiej?! Ja uwazam, ze to naprawde niezle wyniki. Gdyby plywala wiecej, mozliwe, ze bylaby o miejsce, moze dwa-trzy, wyzej, ale i tak jest solidnie w tej lepszej polowie. :) Oczywiscie M. zrzedzil, ze Bi powinna byc juz w grupie srednio-zaawansowanej, ktora ma treningi czesciej i dluzsze. Tylko, ze razem zdecydowalismy przeciez, ze poki co zostawiamy Bi w grupie poczatkujacej, bo nie ma co jej zmuszac (Starsza protestowala, jesli pamietacie), a poza tym latwiej jest wozic dwoje dzieci na te sama godzine i w te same dni. Dodatkowo oberwalo mi sie od meza, ze zapisuje dzieciaki na wszystko co sie da i lapie dziesiec srok za ogon, a powinni skupic sie wylacznie na plywaniu. Jesssu, ale sie wkurzylam! Przeciez Bi ma 8 lat! Ona chce sprobowac tez innych sportow! Jak dzieciaki maja kiedys wybrac, ktory sport lubia najbardziej, jak nie beda znaly nic poza plywaniem?! To nie jest jeszcze wiek, kiedy walczy sie o miejsce w szkolnej druzynie czy o stypendium sportowe na studia! Bi bardzo chciala nalezec do klubu narciarskiego, oboje z Nikiem lubia tez lyzwy i co mam zrobic, ze akurat te dwa sporty uprawia sie zima, ktora jest rownoczesnie czasem zawodow plywackich?! Zreszta, zeby M. jeszcze jakos szczegolnie sie zawodami dzieci interesowal! A on woli isc do pracy lub zostac w domu z Nikiem, zamiast kibicowac corce. Na mistrzostwa pojechal, po czym stwierdzil, ze szkoda mu czasu, bo tyle moglby w domu zrobic, obejrzal jeden wyscig Starszej, po czym... zabral sie do domu z Kokusiem! I on mi smie zrzedzic, ze Bi ma slabe wyniki bo za malo plywa i to moja wina, kiedy on sam wykazuje zerowe zainteresowanie aktywnosciami swoich dzieci!
Uch, sorki, musialam sie wygadac... ;)

W kazdym razie, ja tam jestem z Bi bardzo dumna. I z wynikow i z tego, ze dala rade, bo sama nie wiem czy by mnie trema nie zjadla jakbym miala tak plynac kiedy tylu ludzi na mnie patrzy. ;)

Kolkiem zaznaczylam Wam wyraznie poddenerwowana Bi, czekajaca na swoja kolej...

Poniedzialek, 10 luty

Poniedzialek, czyli klub narciarski. ;) Juz ostatni! Dobrnelismy do konca! Z tej "okazji" postanowilam wziac ze soba Kokusia. Caly styczen plakal, ze on tez chce i dlaczego nie moze. Potem to jakby zaakceptowal, ale na moje pytanie czy chcialby pojechac, buzia usmiechnela mu sie od ucha do ucha. :) M. jak zwykle zachwial moja pewnoscia serwujac mi monolog, ze jeszcze cos sie stanie i zebym potem nie plakala, ale zaczynam sie w sumie do tego przyzwyczajac. ;)
Ja zas stwierdzilam, ze taka jazda zaraz po pracy i jeszcze zahaczajac po drodze o szkole, to troche dla mnie za duzo, wzielam wiec wolne pol dnia, wrocilam do domu juz po 13, na luzie popakowalam caly sprzet, zdazylam posiedziec chwile na kompie, wypic kawe i dopiero pojechalam na spokojnie po mlodsze dziecko.
Nik byl tak podekscytowany, ze skakal niczym pileczka, za to Bi w niedziele wieczor i poniedzialek rano znow urzadzila awanturke, ze nie chce jechac. :/ Serio, na ostatni raz mogla juz sobie darowac sceny... Najpierw na sile pociagala nosem, twierdzac, ze ma katar. Rano w poniedzialek zas... oznajmila, ze boli ja podeszwa w jednej stopie i nie da rady jezdzic. Kustykala przy tym po domu niczym zawodowa aktorka. :D
Coz, przemknelo mi przez mysl zeby jej odpuscic ten ostatni wypad, ale obiecalam juz Nikowi, ze pojedzie, wiec i Bi uslyszala, zeby nie kombinowala. :D
Na dzien dzisiejszy, Starsza twierdzi, ze za rok na pewno sie juz nie zapisze, a Nik wrecz przeciwnie, doczekac sie nie moze. :D

Wejscia pilnuje takie psisko ;)

Jak bylo do przewidzenia, kiedy juz dotarly na gore, oba Potworki bawily sie przednio. Bi nawet z entuzjazmem przyjela role przewodnika, pokazujac Nikowi gdzie sie przebrac, gdzie mozna kupic jedzenie oraz swoje ulubione trasy. Pomagala mu tez w zakladaniu butow narciarskich, co w ogole bylo szokiem. :) Mlodszy mam nadzieje, ze przyjrzal sie dokladnie i zauwazyl, ze tam kazde dziecko ubieralo sie szybko i sprawnie, jadlo tez pedem, zeby jak najszybciej wyruszyc na stok. Jesli w przyszlym roku bedzie chcial nalezec do klubu, musi wiedziec, ze tam opiekunowie, owszem, pomoga, ale nikt go nianczyc nie bedzie. ;) Czy ja znowu zapisze sie jako opiekun, narazie nie jest pewne. Zalezy jaka bedzie sytuacja w pracy.

Gotowi do jazdy. Stok jest sztucznie nasniezany, ale jak widac w tle, klimaty mamy zupelnie niezimowe...

Nik bawil sie i radzil sobie tak swietnie, ze pozalowalam, ze nie nagielam zasad wczesniej i nie wzielam go wiecej razy. No trudno. Za rok bedzie juz mogl pelnoprawnie zapisac sie do klubu jako oficjalny czlonek. ;) Mielismy tez szczescie, ze choc w pierwszej polowie wypadu dokoptowano nam jakas dziewczynke, ktora choc grzeczna, byla bardzo dobrym narciarzem i zamarudzila kilka razy, ze chcialaby zjechac najtrudniejszymi trasami. Tiaaa... to nie ze mna, choc Potworki byly chetne (nawet Bi!). :D Po przerwie na obiado-kolacje, jezdzilam juz sama z Potworkami i przyznaje, ze tak lubie najbardziej.

To juz pod koniec. Osobiscie nie lubie jezdzenia przy sztucznym swietle. Za duzo cieni i jestem na wpol slepa, ale Potworkom wsio ryba...

Mimo, ze sama zglosilam sie na opiekuna, to jednak odpowiedzialnosc za obce dzieci, mocno mi ciazy. Tym bardziej, ze za przedostatnim razem, jedna z dziewczynek dosc pechowo sie wywrocila (dobrze, ze nie byla pod moja opieka), ze stoku zabral ja gorski patrol, widzialam, ze ogladali jej noge, a z autobusu wysiadla z reka na temblaku. Nic nie wspomnialam o tym M., bo w ogole by panikowal, zeby Bi z klubu wypisac, a Nika Boze bron nie brac, chociaz jako doswiadczony narciarz powinien wiedziec, ze ten sport niesie za soba jednak pewne ryzyko... I dobrze, ze nic nie pisnelam, tydzien pozniej okazalo sie bowiem, ze patrol potraktowal upadek tamtej dziewczynki troche na wyrost i jej "obrazenia" to byly glownie stluczenia. Podobno nastepnego dnia pojechala normalnie na gimnastyke artystyczna, wiec tego... :D

Wtorek, 11 luty

Nudy. :D Praca domowa i cwiczenie gry na skrzypcach...

Sroda, 12 luty

Trening na basenie, a poza tym znow zieeew. ;)

Czwartek, 13 luty

W nocy ze srody na czwartek sypnelo nam odrobinka sniegu. Temperatury plusowe, wiec byla go doslownie warsteweczka. Niestety, po snieznym grudniu, przez styczen i luty, nawet taka ilosc sniegu to sensacja... Wiedzialam, ze sie nie utrzyma, wiec chociaz pstryknelam fote Mai podczas porannej gonitwy za pileczka. :)

Poranne, obowiazkowe rozprostowywanie lapek :)

Po poludniu Potworki mialy ostatnie zajecia na lodowisku. Nawet M. z nami pojechal, jakims cudem. ;) Poniewaz byly to ostatnie zajecia, grupe obserwowala inna instruktorka, ktora sprawdzala umiejetnosci dzieci. Bi jak zwykle jezdzi ostroznie i spokojnie i kobieta chyba zauwazyla te jej niepewnosc, wiec na certyfikacie zaznaczyla zeby Bi zostala nadal na poziomie 2. ;) Zaskoczyl mnie jednak Nik, ktory w poprzedniej sesji zaliczyl wszystko spiewajaco. Pechowo, zasnal w samochodzie na ostatnie 10 minut jazdy i obudzil sie w niemozliwie wisielczym nastroju. Marudzil, wsciekal sie o wszystko, na dzien dobry wywalil sie na lodzie i patrzyl na instruktorke spode lba lub odwracal tylem i kompletnie nie sluchal. Nie wiem co w niego wstapilo, bo przeciez on uwielbia lyzwy! Tego jednak dnia, przez poczatkowe pol lekcji zupelnie nie wspolpracowal. Niestety, pierwsza polowa to byl wlasnie test umiejetnosci, a ze Nik odmowil pokazania przynajmniej dwoch czynnosci (pomimo mojej ostrej gestykulacji przez szybe :D), to tak jak Bi, nie otrzymal "promocji" na poziom 3. ;)

Potworki ze swoimi "swiadectwami", przy tematycznym muralu kolo lodowiska

Moze to zreszta i dobrze, bo Bi, wkurzona poprzednia sesja, kiedy jego puscili na dalszy poziom, a jej nie (chociaz i tak ja zapisalam i nikt nawet nie sprawdzil ;P), pierwsze co, to obejrzala certyfikat brata, czy bron Boze nie pozwolono go zapisac wyzej, a jej nie. ;)

Piatek, 14 luty

Wale-w-tynki! :D

Z Walentynkami, ja i M. mamy tak, jak z innymi rocznicami czy wlasnymi urodzinami. Od czasu do czasu ktores ma "zryw" zeby sprawic drugiemu prezent - niespodzianke, ale tak ogolnie, to nie obchodzimy. ;)
W klasach Potworkow jednak, dzieci wymieniaja sie drobnymi prezencikami (czyt. zawalajacymi-miejsce-duperelami). Warunkiem jest, ze jesli dziecko bierze udzial w wymianie, musi przyniesc upominki dla wszystkich dzieci w klasie. Warunek bardzo dobry, bo Bi chcialaby kompletnie pominac chlopcow (pogadamy za 5-6 lat, hehe...), zas Nik poczatkowo oznajmil, ze jednej z dziewczynek upominku nie da i koniec. Troche zaniepokoilam sie kiedy okazalo sie, ze nielubiana osobniczka plci zenskiej, to jedyna w klasie murzynka. Ktos robi z mojego syna rasiste, czy co? ;) Na szczescie, po dopytaniu, okazalo sie, ze owa panna nie tylko sie szarogesi, ale tez o wszystko urzadza histerie. ;) Tak czy owak, chcial czy nie, zasady to zasady i Nik musial jej rowniez wreczyc prezencik. ;)
Mimo, ze te upominki to, jak napisalam wyzej, bzdury w rodzaju olowkow, wodnych tatuazy, gumek do scierania, czy miniaturowych (5x7 cm) puzzli, ale Potworki na piatek czekaly niemal jak na Boze Narodzenie. ;) W poprzednich latach nauczycielki zawsze dolaczaly notki, zeby nie rozdawac slodyczy. W tym roku nie dostalam takiego listu, ale z zasady nie rozdaje slodkosci. Wielu rodzicow poszlo jednak na latwizne i w torebkach Potworkow znalazla sie masa cukierkow i batonikow. :/
Ode mnie zas, Potworki otrzymaly po koszulce. Tym razem utrafilam idealnie w ich gusta i oboje z entuzjazmem ubrali je do szkoly. ;)

Nie dla Potworkow milosne uniesienia. A przynajmniej nie sa one ukierunkowane do ludzi :D

Tym sposobem doszlam do nastepnego weekendu i zgodnie z ostatnim trendem postowym, skoncze. Dodam tylko, ze kolejny weekend (czyli ten wlasnie miniony) mielismy dlugi. Rok temu spedzilismy go na nartach w zimowym Stanie Vermont. W tym roku planow wyjazdowych nie mielismy, ale mialam mnostwo pomyslow jak lokalnie zagospodarowac te 4 dni. Niestety, jak to w zyciu bywa, planowac to sobie mozna... ;) Praktycznie cale cztery dni spedzilam w domu. Chalupy dawno nie mialam tak wysprzatanej i skonczylam w koncu ksiazke, ktora "meczylam" od 4 tygodni, ale w miedzyczasie kota dostawalam i wsciekalam sie na glupi los i sezon chorobowy.
Ale o tym to juz nastepnym razem. ;)