Padam na pysk ;)

Czuje sie przezuta i wypluta. ;) Od 3 tygodni doleczam sie z przeziebienia i nadal nie jestem tak do konca, w 100% zdrowa, a nasza codziennosc nie ma zamiaru zwalniac. Za 1.5 tygodnia Potworki maja dlugi, 4-dniowy weekend i nie wiem komu jest on bardziej potrzebny - im, czy mi. :D

Skonczylam ostatnio na 20 stycznia.
Kolejny (pracujacy) tydzien byl krotszy i to niespodziewanie duzo krotszy. Pisalam juz, ze w poniedzialek byl Dzien Martina Luthera Kinga i zostalam w domu z dziecmi. To znaczy, wyladowalismy rodzinnie na stoku narciarkim. ;)
We wtorek, srode i czwartek normalnie pracowalismy, a Mlodziez chodzila do szkoly. W srode oczywiscie mieli basen, w czwartek lyzwy.

Nik jak zwykle w pedzie :D

Bi cwiczy duzo spokojniej...

W piatek rano zas, wsadzilam Potworki w autobus, przyjechalam do pracy, zaparzylam kawe i w koncu zasiadlam przed komputer. Odpalilam skrzynke, a tam... mail od szefa, ze kolejnego dnia jest Chinski Nowy Rok (pracuje, jak pamitacie, glownie z Chinczykami) i z tej okazji mozemy pracowac w piatek z domu! Wyslal maila o 2 nad ranem i wnioskuje, ze wszyscy go przeczytali, bo nikt (oprocz mnie) sie w biurze nie zjawil. :D No i fajnie, absolutnie nie narzekalam, dopilam kawe (no przeciez nie wyleje, toz to by bylo swietokradztwo! :D) i pojechalam radosnie do domu. Pies cieszyl sie jakbym wrocila po calym dniu, a nie po 1.5 godziny, a ja choc raz moglam w spokoju i bez ciaglego "Maaamooo!" odkurzyc i pomyc podlogi, ha! ;)
Tak naprawde pracowalam wiec calutkie 3 dni, ale mialam wrazenie, ze ciagnely sie niczym dziesiec. Moze dlatego, ze po raz pierwszy od bodajze 15 lat, "bralam prace do domu"? Tyle mi zajelo zbieranie materialow do szkolenia, ktore mam przeprowadzic, ze kiedy zaczelam juz konkretnie wklepywac informacje w slajdy, okazalo sie, ze za cholere sie nie wyrobie. Zaczelam wiec brac notatki do domu i klepac jeszcze wieczorem, po polozeniu Potworkow spac. A na koniec, kiedy ledwie zipiac stwierdzilam z rozpacza, ze bede musiala zarwac ze dwie nocki, zeby to wszystko poukladac w logiczna calosc, szkolenie przelozono z czwartku na kolejny poniedzialek. Nastepnie dwie osoby zbuntowaly sie, ze w poniedzialek maja bardzo duzo pracy i nie moga sobie pozwolic zeby siedziec dwie godziny na szkoleniu, wiec szef zarzadzil przelozenie go... na polowe lutego.
Kurtyna. :D

To teraz moze, wzorem Iwosi, polece datami. Tak chyba latwiej wszystko ulozyc we w miare logiczna calosc. :)

Sobota, 25 stycznia

Potworki mialy zabawe karnawalowa w polskiej szkole, a ja (glupia! ;P) zglosilam sie jako opiekun. Dzieciaki mogly sie przebrac i wiekszosc to zrobila. Troche szkoda mi bylo nieprzebranych maluchow, szczegolnie tych z II klas, bo dla nich to juz ostatni rok zeby zalapac sie na bal. Wiem po rozmowach uslyszanych przypadkiem w klasach Potworkow, ze wielu rodzicow nie sprawdza podawanych informacji, nie zapisuje sie na liste telefonow czy maili do klasowej komunikacji, nie pomaga przy imprezach... Ogolnie obchodzi ich tylko, zeby dziecko przywiezc do szkoly i do widzenia. Cztery godziny wolnosci! :D To ze ktos nie moze lub nie chce pomoc w uroczystosciach, jeszcze rozumiem. Ze nie przyniesie nawet nic na te impreze, tez moge zrozumiec. Niektorzy uznaja, ze placa za szkole, wiec powinna ona potem wszystko sponsorowac, inni uwazaja, ze szkoda im kasy, choc zwykle to sa drobiazgi w stylu papierowych kubeczkow i jego dziecko tez bedzie przeciez z nich korzystac. Ale juz nie doczytanie takich szczegolow, ze trzeba przyniesc kolorowy papier, albo wlasnie zeby dziecko sie przebralo, tego juz nie rozumiem. Bal karnawalowy nie jest az taki wazny, ale zdarzylo sie np. przy pasowaniu na ucznia, ze rodzice zapomnieli ze dzieci maja miec biale bluzeczki, ciemne spodnie, itd. Pamietam jak w klasie Bi jedna dziewczynka przyszla na pasowanie ubrana w zwykle, codzienne ubranie i nauczycielki dopytywaly wszystkie mamy czy nie maja zapasowej bialej bluzki lub rajstop. Jak by to dziecko wygladalo w legginsach i bluzie, kiedy wszystkie pozostale dziewczynki byly w eleganckich bialych bluzeczkach i rajstopkach?! Ta sama dziewczynka przyszla na bal w sobote bez przebrania. Czy jestem zaskoczona? Ani troche. Nie wierze, ze nie bylo jej przykro. Najwyrazniej jej mama jest jednym z tych rodzicow, ktorym wszystko zwisa i powiewa, byle dzieciaka sie pozbyc na kilka godzin.

Dobra, wstep wyszedl mi przydlugi. W kazdym razie, rok temu ten bal jakos lepiej byl zorganizowany. Zawody "sportowe" i tance byly na sali gimnastycznej, a stacje z aktywnosciami jak malowanie twarzy czy wodne tatuaze, porozstawiane w korytarzu. Tym razem wszystko upchneli w stolowce. Nie powiem, jest ona bardzo duza, ale na zajecia sportowe juz miejsca nie bylo, a dzieciakom ewidentnie byly potrzebne. Co poniektorzy w skorze sie nie miescili i nie mogli wysiedziec na pokazie iluzjonisty - klauna. Ze wstydem przyznaje, ze jednym z tych "niewyzytych" dzieci, byl moj osobisty Nik, ktory z tylu sali szalal z kolegami niczym pijany zajac. ;)
W tym roku Nik koniecznie chcial byc... triceratopsem. ;)

Moj uroczy triceratopsik :*

Kostiumem byl zachwycony, dopoki go nie przymierzyl. Okazalo sie, ze na brzuchu go drapia rzepy, a na pleckach cos gryzie... Dalam mu podkoszulek, ale okazalo sie, ze na ramionkach tez cos uwiera! :) W koncu ubral pod spod t-shirt, ktory wylazil mu na karku, ale coz... ;)
Za to Bi kompletnie mnie zaskoczyla, bo wybrala zeszloroczny kostium tygrysa, ktory poza opaska z uszkami, ogonem oraz kilkoma pasiastymi dodatkami, kostiumem jako takim nie jest. Dla mnie to jednak mniej szukania i zachodu, wiec co bede narzekac. ;)

Bi z coreczka znajomych. W tej Polskiej Szkole ciagle sie wpada na kogos znajomego... ;)

Po pokazie klauna, wlaczono cos na ksztalt tanecznego karaoke, czyli postacie na ekranie pokazywaly dzieciakom jak tanczyc do muzyki.

Bi wytancowuje z kolezankami z klasy

Nie wszystkie dzieci jednak chcialy tancowac, a dookola przy stolach mozna bylo pograc w gry lub zrobic bizuterie z gumek albo koralikow, panie malowaly buzie, inne urwisy (glownie chlopcy) woleli ganiac jak wsciekli i cala sala szumiala niczym ul.

Nawet oboje zalapali sie na te sama aktywnosc, bo zwykle sie do siebie w szkole nie zblizaja ;)

Muzyke z glosnikow ledwo bylo slychac, a ja po okolo godzinie juz mialam dosc. Ogolnie, tegoroczna impreze zapamietalam jako wielki chaos i halas, ale Potworkom sie podobalo. No ba, przeciez dzieki temu nie bylo normalnych lekcji, to jak mialo sie nie podobac?! ;)

Tego samego popoludnia pedzilismy na przyjecie urodzinowe corki mojej dobrej kolezanki. Okazalo sie ono byc... nietypowe. Zamiast jakichs dmuchancow, czy innego miejsca na wyzycie sie dla malolatow, ci, przy stolikach wspolnie mieszali ciasto na babeczki.

Nik miesza...

Upieczenie i udekorowanie wlasnych babeczek bylo glowna atrakcja, tyle, ze pomiedzy wymieszaniem skladnikow, a dekorowaniem, bylo sporo wolnego czasu kiedy opiekunki przelewaly ciasto do foremek, piekly je, studzily, a potem przygotowywaly wlasny, kolorowy lukier.

Miesza i Bi...

I tu zabraklo mi jakiegos pomyslu na zabawienie dzieci. Opiekunek bylo az 3, ale przez wiekszosc czasu dwie z nich zajete byly w kuchni, stanowiacej jedna sciane w salce. Sala byla spora, ale poza stolami wlasciwie pusta. Na tej wolnej przestrzeni, pozostala opiekunka probowala zorganizowac gry w "znikajace krzesla" (czy jak to sie zwie) lub inne muzyczne zabawy, ale okazalo sie, ze wiekszosc dzieciakow zupelnie nie byla zainteresowana.

W ktoryms momencie dzieciaki odwiedzil... kurczak, ale tylko przybil wszystkim piatki i sie zwinal

Zadnych innych gier czy zabawek tam nie bylo, wiec malolaty szybko zaczely robic to, co wychodzi im najlepiej, czyli ganiac w kolko jak wsciekli. ;) A nadmienie, ze kolezanke znam z polskiej szkoly, wiekszosc dzieci tez byla polska (z pochodzenia rzecz jasna) i rano wybawily sie na balu przebierancow. Pomyslalby kto, ze powinny byc zmeczone. Taaa... :D
W kazdym razie gromada Potworow usiadla w koncu spokojnie kiedy przyszedl czas na dekorowanie babeczek. Pomaziali je kolorowym lukrem, poproszyli posypkami i mogli te swoje arcydziela wziac do domu.

Dekorowanie to chyba byla dla dzieciakow najfajniejsza czesc imprezy

Moje osobiste Potworki potem wcale nie mialy zamiaru ich zjadac (ale wyrzucic tez nie dali). W koncu zaczelam pakowac im po jednej do szkoly w ramach deseru. Nauczycielki pewnie za glowe sie lapaly na te ociekajace cukrem przekaski, ale co tam. ;)
Do domu wrocilismy wszyscy troje wymordowani jak po maratonie o godzinie 18, przy czym dzieci odzyly po 10 minutach, a matka dostala bolu glowy i przesiedziala reszte wieczora patrzac tepo w przestrzen. :D

Niedziela, 26 stycznia

Po takiej sobocie uznalam, ze w niedziele trzeba dojsc do siebie, tym bardziej, ze juz od dwoch tygodni smarkalam i nie moglam przestac, a na dodatek kilka dni wczesniej dolaczyl do mnie Nik. Poza wyjsciem na msze w kosciele, przesiedzielismy wiec caly dzien w domu, ja doczyszczajac chalupe, a Potworki oraz M. snujac sie po katach, troche ogladajac tablety i troche sie bawiac. Taki spokojny dzien, chociaz i tak nie czulam sie po nim jakos szczegolnie wypoczeta. ;)

Poniedzialek, 27 stycznia

Poniedzialek oznacza klub narciarski. Juz poprzedniego wieczora oraz tego ranka, Bi urzadzila awanture, ze ona nie chce jechac, ze traci na ski club caly dzien, nie ma ochoty i w ogole. Porazka z naszego rodzinnego wypadu tydzien wczesniej, tez mogla miec cos wspolnego z tym buntem. ;) Nagle nic jej nie pasowalo, nawet kurtke narciarska skwitowala nienawistnym epitetem. :) W kazdym razie urzadzilam pannie pogadanke, ze wrecz blagala mnie o zapisanie do tego klubu, ze zaplacilam za niego kupe kasy i zeby wybila sobie z glowy, ze ot tak zrezygnuje po dwoch razach. Starsza wsiadala do autobusu szkolnego ze lzami wscieklosci w oczach, a ja jechalam odwiezc narty do szkoly z para buchajaca uszami. ;)

Najpierw mekolenie, a potem taaaki usmiech...

I co? I potem okazalo sie, ze bawila sie tak przednio, ze sama stwierdzila, ze nie wie dlaczego rano marudzila, a we wtorek rano... rozplakala sie, ze klubu narciarskiego nie ma kolejny dzien! :O
Nie nadazam czasem, no...

Wtorek, 28 stycznia

Wtorki to nasze dni relaksu, przynajmniej narazie. ;) Dzieciaki nie maja zadnych zajec pozalekcyjnych, wiec spokojnie odrabiaja lekcje i maja czas na zabawe. Zeby nie bylo za latwo, z powodu jego "luzu" jest to tez dzien, kiedy cwicza gre na skrzypcach. I tak mi wstyd, bo powinni cwiczyc codziennie, ale z racji napietego grafiku i pragnienia, zeby mieli choc godzine dziennie swobody, cwicza srednio 1-2 razy w tygodniu.
Tego dnia, kiedy wjechalam na nasze osiedle, droge przebiegl mi najprawdziwszy RYS! I dobrze, ze nikt za mna nie jechal, bo najpierw jadac, przygladalam sie temu stworzeniu, myslac, ze "troche jak kot, ale jakis taki dziwny...", a kiedy rozpoznalam to, co widze, dalam ostro po hamulcach, chcac lepiej sie przyjrzec. Siegnelam tez po telefon zeby pstryknac fote, ale rys uciekl juz w geste krzaki! ;)

Sroda, 29 stycznia

W srody Potworki maja trening na basenie, poniewaz jednak Nik nadal byl wyraznie "przytkany", pojechalam tylko z Bi.

Tym razem cwiczyli styl na plecach - to w wodzie z wyciagnieta reka, to Bi :)

Musze tu dodac, ze mialam ochote udusic malzonka, bowiem w poniedzialek, w czasie, kiedy ja pilnowalam bandy mlodocianych narciarzy, on zabral Nika na trening na basenie. Mowilam wyraznie, ze Mlody jest podziebiony i moze trzeba mu ten trening odpuscic, ale tatus uznal, ze nic mu nie jest. Efekt byl natychmiastowy. Jeszcze w niedziele tylko przez sen bylo slychac, ze Kokusiowi cos "furczy" w nosie, we wtorek mowil juz wyraznie "nosowo". Coz... Na szczescie, poki co, wydaje sie, ze to tylko leciutkie przeziebienie, bez goraczki i nawet niespecjalnie dokuczliwe. Najbardziel chwycilo mnie i puszcza bardzo opornie. :/
Tego samego wieczora, Nik mowil cos do mnie, kiedy zauwazylam cosik dziwnego. Najpierw myslalam, ze resztka jedzenia siedzi mu miedzy zebami, ale po chwili zauwazylam, ze to cos ciemnego, to korzen gornej jedynki, ktora wisiala doslownie na wlosku, kompletnie przekrecona! :D Niestety, mimo, ze byl to cud, iz ten zab w ogole jeszcze sie trzymal, Nik nie dal go dotknac, ani sam nie mial na tyle zimnej krwi, zeby go sobie "usunac". Zaproponowalam kawalek chlebka. Po jednym kesie uslyszalam, ze suchy chleb jest fuj i on jesc nie bedzie. A zab nadal sie trzymal. Na szczescie na ratunek przyszedl tost z miodkiem. Nie dosc, ze smaczna przekaska, to wystarczyl jeden gryz, zeby niesforna jedynka w koncu wyleciala. ;)

Wrozka Zebuszka lekko spanikowala, bo po przeszukaniu portfela wlasnego oraz meza, okazalo sie, ze znalazla caly... $1. :D Na szczescie, od czego ma sie butle na drobniaki? Nasypala do woreczka troche monet i nastepnego dnia dziecko cieszylo sie jakby dostalo sakiewke pelna zlotych dukatow. ;)
Usmiech Nika jest teraz mocno szczerbaty, bo dolne dwojki, z ktorych jedna wypadla we wrzesniu (!), dopiero co zaczely sie wyrzynac. Nie mam pojecia dlaczego tak wczesnie wypadly skoro ewidentnie nie byly na to gotowe...

Na szczescie pod jedynka, ktora wyleciala w srode, juz wyraznie widac stalego zeba (lopate - masz racje Iwosiu! :D). Kolejna gorna jedynka juz tez mocno sie kiwa, wiec Zebowa Wrozka lepiej niech podjedzie do banku po troche gotowki... ;)

Czwartek, 30 styczen

Czwartki to lekcja lyzew. Mimo, ze Nik nadal byl lekko "pociagajacy", stwierdzilam, ze go wezme. Juz dzien wczesniej marudzil, ze tez chce na plywanie, a ze lyzwy uwielbia, wiec nie mialam serca go tego pozbawiac. Tym bardziej, ze nie mial goraczki i w ogole nie widac bylo po nim, ze cos mu dolega. Na szczescie na lodowisku wiadomo, jest chlodno, wiec trzeba sie ubrac cieplo, ale bez przesady i jest szansa, ze jesli sie nie spoci i go nie przewieje, Nikowi sie nie pogorszy. Wrecz przeciwnie, troche ruchu na swiezym powietrzu, moze wrecz pomoc. Tamten czwartek to byl chyba dzien dobroci dla zwierzat (potworow! :D), bo M. zdecydowal sie jechac z nami na lekcje, zeby popatrzec jak radzi sobie jego progenitura. Pierwszy raz!

To cud, ze zlapalam usmiech, bo zwykle jest strasznie skupiona i wyglada raczej na przejeta :)

I on rowniez byl pod wrazeniem umiejetnosci Nika.
Troche slabsze wrazenie robi zachowanie Mlodszego, bo on pragnie po prostu jezdzic i to jak najszybciej.

Tym razem Nik jakis powazny, jak nie on ;)

Kiedy maja wykonac jakies cwiczenie, robi je od niechcenia, a dodatkowo najszybciej jest po drugiej stronie lodowiska, wiec nudzi sie i zaczyna pedzic w kolko. Po chwili tak sie zapamietuje w tym pedzie, ze kompletnie nie zauwaza, ze instruktor wydaje juz kolejne polecenie i tak sie to kreci... ;)

Piatek, 31 styczen

Nawet w piatek nie ma pelnego relaksu, bo trzeba odrabiac lekcje do Polskiej Szkoly. ;) Szczegolnie Nik ma zadawane duzo, z racji, ze to I klasa i cwicza polskie litery. Ma wiec zawsze 2-3 strony przepisywania liter i wyrazow. Nie lubi, oj nie. Nawet po angielsku, Mlodszy nie lubi pisania, a juz po polsku to w ogole. Co ciekawe, bez wiekszych problemow radzi sobie z czytaniem. Czasem sie walnie lub polegnie na jakims trudniejszym wyrazie, ale ogolnie nawet nauczycielka go chwali. Z pisaniem juz gorzej. Mieli ostatnio dyktando i pani przyznala, ze w koncu oceny wystawila tylko dzieciom, ktore dostaly 4,5 lub 6. Reszte zignorowala i Nik wlasnie w tej "reszcie" sie znalazl. :D Nie bylam jednak zaskoczona, bo wyrazy do dyktanda przecwiczylismy tylko raz, wiec trudno, zeby Nik sie ich nauczyl. Mea culpa. ;)


Dobrnelam do kolejnego weekendu i czas chyba przerwac. Koniec tasiemcowatego codziennika, pozdrawiam! ;)