Zapomniana rocznica i znow nudnawy tydzien

Ciekawsze tygodnie przeplataja sie z tymi zwyczajnymi, nudnymi, gdzie sensacja staje sie wypad po spozywke do sklepu. Czasem oddech jest mile widziany, innym razem zostaje niedosyt, ze znow tydzien smignal, a NIC ciekawego sie nie dzialo. ;)

Poprzedni tydzien byl wlasnie jednym z tych spokojnych az do bolu. Za to, zupelnie przypadkiem, patrzac w kalendarz, uswiadomilam sobie, ze w czerwcu minela kolejna rocznica zalozenia bloga! :)
Koncowka roku szkolnego byla tak szalona, ze kompletnie umknelo mi to, ze pierwszy dzien wakacji Potworkow byl jednoczesnie 7 rocznica bloga! :D
Jak tak wspominam, to te siedem lat bylo spokojnym, wrecz nudnym pisaniem. Moj blog to taki rodzinny pamietniczek, nie ma wiec szans wybic sie popularnoscia (nie zeby mi na tym zalezalo). Ani nie przyciaga trolli ani wielkich rzeszy czytelnikow. Czesc czytelniczek jest stala od niemal poczatku (dzieki dziewczyny! :*), a czesc pojawia sie i znika. Taki los zwyczajnych blogow, ale nie zamienilabym mojej pisaniny na nic innego.  Popularne blogi maja to do siebie, ze pojawia sie na nich stopniowo coraz wiecej recenzji produktow i juz po chwili taki, nieraz calkiem fajny, blog zmienia sie w jedna, wielka reklame... Smutne. Moj blog sponsorzy omijaja szerokim lukiem i zupelnie nie zaluje. Dzieki temu moge klepac o czym mi sie podoba i kiedy mi sie podoba i nie jestem jednym z pieciu blogow polecajacych TE SAME ksiazki, TE SAME gry, TE SAME produkty do pielegnacji, TE SAME dzieciece ubrania i TE SAME akcesoria. Sila rzeczy obracam sie glownie w kregu blogow o mlodszych dzieciakach i niesamowicie mnie irytuje, kiedy po raz trzeci tego samego dnia wpadam na post reklamujacy dokladnie ten sam produkt co inne blogerki. Ile mozna?! ;)
W kazdym razie, Sto Lat blogusiu! Oby nam sie dobrze wspolpracowalo kolejne wiele latek! :D

A poza tym, jak wspomnialam wyzej, nudnawo bylo ostatnio. :) Po straszliwych upalach, o ktorych pisalam ostatnio, nadeszlo zalamanie pogody. Jak w poprzedni poniedzialek po poludniu zaczelo padac, tak przestalo dopiero w nocy z wtorku na srode. Temperatura tez poszybowala w dol do ledwie 18 stopni. Z czelusci szaf musialam wygrzebac sweterek dla siebie i bluzy dla Potworkow. Na szczescie juz od srody slupek rteci zaczal opornie, ale jednak dzwigac sie w gore. ;) Dzieciaki znow wskoczyly do basenu, ktory jednak zdazyl sie porzadnie schlodzic i oboje wychodzili po 15 minutach szczekajac zebami. :D
Ostatnio malo kiedy bawia sie w basenie razem. Nik placze, ze Bi robi za duze fale i on boi sie, ze basen peknie... Bez komentarza... ;) Wychodzi, czeka az siostrze znudzi sie zabawa i dopiero potem sam zadowolony wchodzi do wody. Moj tata smieje sie, ze powinnismy miec dwa osobne baseny. Niedoczekanie... :)

Najpierw Bi...

Ogolnie to jest mi wsio ryba. Chca sie pluskac osobno, niech sie pluskaja osobno. Tyle tylko, ze przez nich to JA jestem udupiona na krzeselku, pilnujac zeby sie niechcacy nie podtopili. Wydaje sie to smieszne w wodzie, ktora siega Nikowi ledwie do pupki, ale licho nie spi. Juz kilka razy ktores skakalo prawie na glowke i wstawalo z placzem, ze walnelo sie w nos o dno. :O A gdyby tak uderzyli sie w glowe i stracili przytomnosc? Wole nie myslec...

Potem Niko...

W zeszla srode bylam u dosc dawno nie widzianej kolezaki, ktora posiada przy domu basen i zaprosila dzieciaki na plywansko z jej blizniakami. Zdjec nie mam, bo telefon zostal na tarasie kiedy my obie zasiadlysmy na laweczce i gadajac obserwowalysmy czy dzieciaki sie nie topia. ;) Na szczescie dla nas (bo laweczka nieprzyjemnie wrzynala sie w cztery litery ;P) u nich tez woda mocno sie schlodzila i smarkateria dosc szybko porzucila basen na rzecz hustawek, nawet pomimo "interesujacej" zabawy wymyslonej przez meza mojej kumpeli. Mianowicie T. odkrecil zjezdzalnie, ktora byla w zestawie z hustawkami i sznurkiem przymocowal ja do zwyklej, rozkladanej drabinki. Konstrukcje postawil nad brzegiem basenu i oto dzieci mialy domowej roboty zjezdzalnie do wody! Polak potrafi. :D Dzieciaki oczywiscie zabawe mialy przednia, czego nie mozna powiedziec o autorze owego wynalazku. Poniewaz konstrukcja byla mocno chybotliwa, zmuszony byl stac i ja przytrzymywac tak dlugo, az dzieciakom znudzilo sie zjezdzanie. ;)

W sobote rano zabralam Potworki do kina na Krola Lwa. Wiedzialam, ze spodoba sie on Bi, ktora oglada namietnie nawet zwykle filmy przyrodnicze, gdzie zwierzaki sie pozeraja nawzajem. :/ Kiedy czasem kaze jej przelaczyc, bo Nik z kolei zaczyna przy takich scenach plakac i zatykac uszy, corka rzuca mi obrazona: "Mama, this is nature!". Ciekawe, ze jak na naszych oczach pies sasiadow skonsumowal piskle rudzika, ktore wypadlo z gniazda, to juz nie interesowalo ja, ze to "natura" i szlochala pol wieczora. :D

Zaleta seansu o 9:30 rano byla niemal pusta sala kinowa :D

Wracajac do Krola Lwa. Wiedzialam, ze Bi bedzie sie podobal, natomiast martwilam sie o reakcje Nika. Ogladal on co prawda animowana wersje w samolocie wracajac z wakacji, ale jednak film z "prawdziwymi" zwierzetami to troche co innego. Na szczescie oboje wyszli zachwyceni, wykrzykujac, ze taki swietny byl ten film i ze chca zobaczyc go jeszcze raz! O rany... Mi tez film sie podobal, nawet bardzo. Zapomnialam juz jaka to piekna opowiesc. No ale, co za duzo, to niezdrowo. Teraz dopytuja kiedy wyjdzie na DVD. ;)

Bi nie mogla sobie odpuscic foty z bohaterami ;)

Tak w ogole to ze wzruszeniem uswiadomilam sobie, ze sama bylam w kinie na animowanej wersji, te wiele lat temu. Ile moglam miec lat? Moze 13? Wiem, ze bylam juz w gornej granicy wiekowej kiedy jeszcze oglada sie bajki. A teraz, te wiele lat pozniej, zabralam na (prawie) ten sam film moje wlasne Potworki. :)

Po kinie popedzilismy na zlamanie karku do biblioteki (zeby zdazyc przed zamknieciem), bowiem Potworki dotarly do 30 dnia swojego wyzwania czytelniczego. :) Tym razem mogli wybrac sobie po ksiazce, wiec oczywiscie spedzilismy chyba 15 minut przy regale, bo mlodziez nie mogla sie zdecydowac. ;)

W koncu i tak wybrali "pewniaki", czyli ksiazki z serii, ktore znaja i lubia :)

Tak w ogole to jestem bardzo dumna, ze dzieciaki dotarly az tu. Jakos tak sie utarlo, ze przy wieczornym czytaniu, oni zaczynaja rozdzial, a potem kontynuuje juz ja. Zasada jest, ze maja przeczytac przynajmniej pol strony. Wiem, ze to nieduzo, ale pol stronicy codziennie to zawsze cos. Przyznaje sie bez bicia, ze bywaja wieczory, kiedy klade Potworki pozniej niz zwykle, albo mam cos pilnego do zrobienia i albo zaczynam czytac im na szybko sama, albo wrecz mowie, ze dzis nie czytamy, bo jest za pozno. W kazdym razie, dzieciaki same przypominaja mi, ze "Mama, JA musze poczytac!", a Bi ostatnio przechodzi sama siebie i zamiast wymaganej pol strony, czyta 2-3. Nieraz w myslach zgrzytam zebami, bo Starsza czyta powoooliii, a ja wiem, ze czas ucieka mi przez palce, ale ze nadal robi to slabo jak na 8-latke i przyda jej sie praktyka, gryze sie w jezyk, wciskam na twarz usmiech i chwale oraz zachecam jak moge. ;) No i jestem dumna, ze ona chce czytac dluzej sama z siebie, bez przymuszania. :)

Warzywnik rozkrecil sie z ogorkami oraz cukinia. Codziennie przynosze po garstce pierwszych oraz kilka sztuk drugiej.

Spokojnie, dwie sztuki zerwane byly kilka dni wczesniej. Az tak cukinie nie szaleja ;)

W czwartek rano zerwalam pierwsze dojrzewajace pomidory. Za to sezon na groszek wyraznie dobiega konca. Coraz mniej jest straczkow, a te, ktore pozostaly, czesto usychaja zanim zdaza sie dobrze rozwinac. Moze to byc oczywiscie tez wina ogorkow, ktorym skonczyly sie tyczki, wiec zaczely piac sie po sasiadach, czyli wlasnie grochu. ;)

Potworki tak dlugo prosily, marudzily i jeczaly, ze zgodzilam sie w koncu zafarbowac im wlosy. Akurat wakacje, wiec dobra pora na takie wariactwa. ;)
Spokojnie, kupilam tylko cos na ksztalt kredek swiecowych, zeby pomalowac kilka pasemek. Zmywa sie jak marzenie. :)

Kolory nudne, ale takie sobie Bi wybrala ;)

Okazuje sie jednak, ze ladnie maluje po prostych, gladkich wloach. Warkocz bylo juz duzo trudniej zamalowac, a po rozpuszczonych wlosach kredki w ogole nie chca malowac. No i cale szczescie, ze z Potworkow takie blondasy. Na ciemnych wlosach tych kolorow w ogole nie byloby widac. ;)

Od niedzieli powrocila na kilka dni fala potwornych upalow. To znaczy, "potworne" sa dla wiekszosci narodu. Ja akurat lubie ciepelko, no i mam klime i w domu i w pracy, wiec nie narzekam. Wole takie lato, niz chlodne i deszczowe. ;)
W kazdym razie, Potworki w weekend plawily sie w basenie do oporu. Nie ma jak troche wody. Ja niestety dostalam okres, a szkoda, bo sama mialam ochote sie pomoczyc. No trudno. ;)

Wody dla ochlody!

W poniedzialek odwiedzilam kumpele, ktora wyciagnela dzieciakom cos na ksztalt brodzika psikajacego woda.

Woda prosto z weza byla oczywiscie lodowata, wiec pomimo upalu, Bi dosc szybko sie poddala, a Nik przebiegl przez wode raz i stwierdzil, ze mu starczy. Ciekawe, ze 3-letniej coreczce kolezanki, zimno zupelnie nie przeszkadzalo... :D

Ta mina mowi sama za siebie! :D

Reszta tygodnia uplywa na panice, bowiem, jak napisalam wyzej, ogorki i cukinie obrodzily i musze je na "cos" przerobic i to jak najszybciej, bowiem w weekend wyjezdzamy na 4 dni.
Tak! W koncu nadeszla pora na kolejny kemping! Doczekalam sie! Oby pogoda dopisala, bo prognozy zmieniaja sie jak w kalejdoskopie i co chwila strasza deszczem. ;)
Poki co zrobilam leczo, ale 4 cukinie oddaje tacie. Bedzie mial warzywa ze swojkiego ogrodka, a przy okazji jakis pomysl na obiady, bo zawsze narzeka, ze w kolko je to samo. ;) A dzis, poza pakowaniem, musze jeszcze zaprawic ogorki na malosolne. Wyjda pewnie ze cztery sloiki, wiec czesc sie na bank ukisi. :D

A! Skoro znow nie splodzilam tasiemca, wrzucam dwa teksiory Kokusia:

Wkladam bidon syna do plastikowej wkladki przy foteliku samochodowym. Wzdycham ciezko, bo wkladka jakas plytka i boje sie, ze butla wyleci i rozleje wode po calym samochodzie... Nik rozglada sie i dostrzega wglebienia na butelki/ kubki miedzy siedzeniami z tylu.
"Mama, z tej strony sa... sa... glebokiej!"

glebokiej = glebsze :D

*

Tym razem dialog Potworkow w jezyku angielskim. Jedziemy autem. Dzieciaki z nudow czytaja nazwy mijanych ulic. Nagle Bi wykrzykuje:
"One street's name is Cookie Street!"
Nik: "Yum! I would eat this street then!"

Zainteresowana krzykami oraz podnieceniem dzieciarni, zerkam na tabliczke z nazwa ulicy, a tam: Cooke St.
Coz, blisko, ale nie do konca to samo... :D

*

Zostaly nam juz tylko 3 tygodnie wakacji. :O Nie zebym odliczala, absolutnie... Najlepsze jest, ze listy przyborow dostalam juz pod koniec czerwca, cieszylam sie, ze w tym roku przyszly tak wczesnie, ze bede mogla wszystko pokupowac wczesniej... i mamy sierpien, a ja kupilam wielkie, okragle NIC. Brawo ja. ;)