Dostalam prezent na imieniny

Dzis 5 luty. Imieniny Agaty i Adelajdy. Matka Natura byla na tyle sympatyczna, ze zeslala z tej okazji zime i calkiem niezly opad sniegu. A w naszym miasteczku zamkneli wszystkie publiczne szkoly. W tym Bibisiowe przedszkole. W sumie prezent najbardziej pozadany przez Potworki, od rana wygladajace tesknie za okno i dopytujace sie kiedy wyjdziemy (od 6:50 rano, kiedy bylo jeszcze ciemnawo...). Dla mnie znacznie mniej, bowiem juz spedzilam poniedzialek i wtorek w domu z Bi, ktora dorobila sie przeziebienia polaczonego z czyms na ksztalt zapalenia ucha. "Na ksztalt", albowiem w poniedzialek, po srednio przespanej nocy (Bi budzila sie co godzine, wyjac, ze ucho ja boli i nawet srodek przeciwbolowy nie dawal rady), popedzilysmy do pediatry, zas ta nie mogla zajrzec do rzeczonego ucha, bowiem przeszkadzala woskowina i wijace sie z bolu dziecko. :( Nie mogac definitywnie stwierdzic zapalenia ucha, przepisala tylko kropelki z antybiotykiem. A Bi jeszcze tego samego popoludnia zasmarkala sie i rozkaszlala. Nie wiadomo wiec co to za dziadostwo jej sie przyplatalo. W kazdym razie, przez pierwsze 3 dni przeklinalam nasza pediatre (ktora zreszta szczerze lubie) i jej pieprzone kropelki. Bi ma waziutkie kanaliki, a koncowka kropelek jest niewiele wezsza. Mam wkrapiac 5 kropelek, ale miedzy Bogiem a prawda, robie to zupelnie na slepo. Sprawy nie ulatwia pacjentka, ktora przy najmniejszym dotyku ucha, darla sie, ze ja boli. Od wczoraj jednak pozwala sobie w koncu zakraplac bez protestu, wiec wnioskuje, ze jesli to rzeczywiscie infekcja, to juz przechodzi...

I to by byla jedyna dobra wiesc.

Poza tym dzieje sie u nas zle. Bardzo zle. Mysle, ze kiedys o tym napisze. Kiedy bede juz wiedziec: woz albo przewoz, przejde co trzeba, otrzasne sie i pogodze. A moze nie napisze... Nie wiem. Narazie swoje wyplakalam, a teraz odsuwam wszelkie mysli jak najdalej.

Poniewaz nieszczescia lubia nawiedzac grupowo, to wczoraj jakis ch*j wjechal M. w doope. Zderzak rozwalony, zamek od bagaznika sie nie domyka, lampy wyrwane... M. za to narzeka na bol szyi i barkow (glowa niezle mu szarpnelo). Jezdzi od posterunku, zeby zdobyc oficjalny raport, po lekarza po leki przeciwbolowe, zalatwia wycene szkod, wydzwania do ubezpieczycieli, itd. Ciesze sie, ze nie jestem w to zamieszana, ale fakt jest taki, ze od wczoraj meza praktycznie nie widze. A to dopiero poczatek formalnosci....
Coz, to tylko auto i tylko pieniadze...

Poza tym, tak jak pisalam, siedzialam z Bi w domu w poniedzialek oraz wtorek, siedze dzisiaj, w poniedzialek mam rano wizyte u lekarza, w piatek znow z Bi do dentysty, a za tydzien Starsza ma ferie zimowe, wiec leniuchuje caly tydzien. W pracy w koncu zaczna krzywo patrzec na moje ciagle urywanie sie i zwolnienia...

Z pozytywniejszych wiesci, we wtorek wieczorem bylismy na spotkaniu organizacyjnym w sprawie zerowki, w przyszlej szkole Bi. Takie spotkania beda sie odbywaly co miesiac az do maja. Zaskoczona bylam, ze dzieci zostaly podzielone na "klasy" i odeslane z nauczycielkami do salek, a rodzice zostali w kafeterii, zeby wysluchac przemowy dyrektorki, szkolnej pielegniarki, szefowej swietlicy oraz dwoch innych pan, ktorych funkcji nie doslyszalam. Spodziewalam sie, ze Bi za cholere nie pojdzie z obca pania i obcymi dziecmi (bylo kilkoro z jej przedszkola, ale trafily do innych grup), ale tu mialam niespodzianke, bo poszla nawet sie nie ogladajac

Ogolnie szkola zrobila na mnie pozytywne wrazenie. Czysta, wesola, wszedzie dekoracje z prac uczniow. Wejscie zamkniete i nikt niepozadany latwo sie nie dostanie. Kadra, ktora jak narazie poznalam, zrobila wrazenie sympatycznej i przyjaznej dzieciom. A jak bedzie naprawde, wyjdzie w praniu. We wrzesniu.

Uprzedze pytania i napisze (juz chyba kiedys to zrobilam), ze obowiazek szkolny zaczyna sie tutaj od zerowki, w roku, w ktorym dziecko konczy 5 lat. Ciesze sie, ze wiem, na czym stoje i nie ma takiego cudowania jak obecnie w Polsce. Tutaj pod pewnymi warunkami dziecko mozna "opoznic" o rok, ale w przypadku Bi nie biore tego nawet pod uwage. W przedszkolu radzi sobie tak swietnie, ze zerowka jest naturalnym, kolejnym krokiem. Co do szkoly podstawowej, to kazde miasteczko ma swoj system. W naszym, podstawowka trwa 4 lata, od zerowki, po 3 klase. Pozniej dzieci przechodza na 2 lata do tzw. "wyzszej" podstawowki (upper elementary school), pozniej na 3 lata do odpowiednika naszego gimnazjum, a potem juz czeka ich 4-letnia szkola srednia. Troche duzo tych zmian, wiec ciesze sie, ze przynajmniej narazie, Bi spedzi 4 lata w tej samej, znanej szkole.

Oba Potworki dbaja tez skutecznie o rozrywke dla rodzicow. Mimo, ze ostatnio nie jest nam do smiechu, to jednak nie sposob nie usmiechnac sie choc kacikiem ust na niektore wybryki. Choc czasem wszystko opada i zamiast smiac sie, nie wiadomo czy nie wziac pasa i zloic dwoch malych tylkow. Na przyklad taka sytuacja:

Laduje zmywarke, a wiec krece sie raz w kierunku zlewu, raz w strone rzeczonego sprzetu... Katem oka widze, ze Bi cos majstruje, ale w pierwszej chwili nie zwracam uwagi co dokladnie. W koncu w glowie wlacza mi sie matczyny radar i spogladam uwazniej. Co robilo moje dziecko? Dziubala paluchem w masle, po czym... wcierala je w szafki kuchenne!!! A ja sie dziwie, ze co nie dotkne, to albo sie wszystko klei, albo jest tluste... :/

Albo inna:
Daje Nikowi jogurt, po czym wychodze do drugiego pokoju, zeby wlaczyc komputer. Potrzebuje tylko tyle czasu, zeby wejsc, pstryknac guzik, wyjsc. Doslownie 10 sekund. Wracam do pokoju w momencie, kiedy Nik nabiera lyzke jogurtu, po czym... daje ja Mai do wylizania!!!

Trzecia sytuacja:
Bi i Nik dostali na deser pokrojona w kostke galaretke. Bi pochlonela swoja porcje blyskawicznie. Nikowi idzie wolniej, bo brzydzi sie oslizglego dotyku na raczkach. W koncu prosi, zeby wytrzec mu dlon. Jak tylko odwraca sie do mnie (a tylem do siostry i miseczki), widze nad jego glowka, ze Bi blyskawicznie pochyla sie nad jego porcja i garsciami zaczyna napychac sobie buzie nikowa galaretka. W tym miejscu, bardzo niepedagogicznie parsknelam smiechem, tak komicznie to wygladalo!



[Wlasnie zadzwonil M., ze wpadl w poslizg i wpierdzielil sie komus w auto. Luty 2016 przejdzie do historii jako rekodowy miesiac nieszczesc i pecha...]