A co tak poza tym?

Mocno ostatnio bloga zanidbalam. Wlasciwie "niemal porzucilam" byloby wlasciwszym okresleniem. ;) Wypadaloby nadrobic nieco i napisac co ogolnie slychac w Potworkowie. Dawno juz nie serwowalam Wam jednego z moich slynnych tasiemcow. :D

Zartuje, postaram sie strescic, z naciskiem na postaram. Nie chce mi sie jednak myslec o jakiejs logicznej chronologii, wiec bedzie troche chaotycznie. ;)

Po pierwsze, mamy nowe lozko! Nie, nie to, ktore poczatkowo zamowilismy. Zamowienie tamtego zostalo anulowane i to przez sprzedawce, nie nas. I to po odczekaniu 3 tygodni, ktore potrzebowal na zrealizowanie zamowienia, pamietacie? Buc jeden! :(
Trudno, po dlugich debatach i kreceniu nosem, znalezlismy inne, ktore mniej wiecej pasuje do pokoju stylem (szukalismy czegos lekkiego i nowoczesnego, a nie amerykanskiego, gigantycznego i rownie topornego loza z kolumnami oraz baldachimem. :D) Czegos, co wejdzie do naszej niewielkiej sypialni i jej calkowicie nie zdominuje. Chyba sie udalo, chociaz lozko jest bardzo proste, zwyczajne i nie do konca takie "wymarzone". Poza tym jest biale, a reszte mebli mamy z naturalnego drewna, ale co tam. I tak ten "sosnowy" kolor troche nam sie juz opatrzyl. Przemalujemy stoliki oraz komody i bedzie git. :)

Tak jak planowalismy, lozko kupilismy o "rozmiar" wieksze od starego. Zafundowalismy tez sobie nowy materac. Zreszta stary i tak kwalifikowal sie do wymiany. To byl jeszcze moj panienski zakup, mial 12 lat i byl strasznie ugnieciony i odksztalcony w miejscach, na ktorych spalismy. Podobno materace powinno sie wymieniac co okolo 10 lat, wiec wstrzelilismy sie niemal idealnie. Nowy... Coz, zawsze wydawalo mi sie, ze lubie twarde materace, ale z tym chyba lekko przesadzilismy. Kiedy sie klade, mam wrazenie, ze spie na desce. Oczywiscie az tak zle nie jest, ale materac naprawde ugina sie pode mna tylko w niewielkim stopniu. :)
Za kazdym razem kiedy wchodze w dzien do sypialni, nowe lozko "patrzy" na mnie tak zachecajaco, ze marze, zeby sie juz polozyc spac. Tez tak macie? ;) Tyle, ze to chyba bardziej rezultat zwyklego lenistwa, niz niesamowitej wygody. :) Nie mniej jednak, mamy teraz tyle miejsca, ze w nocy zupelnie sie nie dotykamy, gdzie wczesniej co chwila stukalismy sie kolanami. I nawet kiedy w niedziele rano oba Potwory wepchaly sie do malzenskiego loza, dla wszystkich starczylo miejsca. :)

W zeszly czwartek mialam u Bi w przedszkolu "wywiadowke". Dziwna sprawa, wywiadowka juz w przedszkolu, ale poniewaz rozmijam sie z nauczycielka Starszej, wiec bylo mi to bardzo na reke. Dowiedzialam sie, ze Bi zrobila od poczatku roku niesamowity postep. Dogaduje sie po angielsku z dziecmi oraz paniami, bawi z innymi dziewczynkami (chlopcow unika, ale to calkiem normalne w tym wieku), od czasu do czasu urzadza placze, bo jest osobka dosc emocjonalna, ale juz bez ekstremalnych histerii. Jest tez (i tu parsknelam) uparta, chociaz poprawnosc polityczna nakazuje paniom okreslac ja jako "self - directed". Nie mam pojecia jak to przetlumaczyc. :D
W kazdym razie wiekszosc zadan Bi wykonuje na poziomie swoich amerykanskich kolegow. Jest podobno bardzo dobra w zagadnieniach matematycznych. To zdecydowanie nie po matce. :D Ale uwaga! Bi nie dodaje, ani nie odejmuje. Zagadnienia matematyczne w tym wieku to zadania w stylu sortowania, sekwencji, ustawiania przedmiotow od najmniejszego do najwiekszego itd. ;) Jeszcze spokojnie moze wiec wyjsc z niej matematyczne beztalencie, po mamusi. :D Mala motoryke ma rozwinieta na poziomie niemal zerowki, co mnie nie dziwi, bo spedza cale godziny rysujac, odrysowujac i kolorujac. Jedyne z czym ma problem, to podawanie przykladow wyrazow zaczynajacych sie na okreslona litere, ale tu klania sie nadal ograniczone angielskie slownictwo. Nadrobi, w koncu do przedszkola chodzi dopiero niecale 3 miesiace. :)

W czwartek Swieto Dziekczynienia, a jutro w przedszkolu Harvest Lunch. Zobowiazalam sie, ze przyjde i obiecalam upiec dyniowe muffinki. I teraz zaluje. Jakos mi entuzjazm opadl i nie chce mi sie ani dzisiaj piec, ani brac udzialu w lunch'u. M. zdziwiony pyta co ja sie tak angazuje w zycie przedszkolne. Szczerze to sama nie wiem, ale zaangazowanie pomalu mnie opuszcza. Zimno jest, a jak jest zimno, to nic mi sie nie chce. ;) Slowo sie jednak rzeklo i juz wczoraj zaczelam przygotowania, bowiem umknelo mojej pamieci, ze trzy posiadane przeze mnie dynie nadal stoja sobie na frontowych schodkach w nienaruszonym stanie. A do muffinek potrzebne mi sa one w formie musu. :) Co bylo robic, wzielam mniejsza (majac nadzieje, ze skorka bedzie delikatniejsza) i zabralam sie do obierania. I juz teraz pamietam dlaczego w zeszlym roku tak sie na ta czynnosc napsioczylam. Ku**a, nienawidze obierac dyni! Jeszcze dzis boli mnie prawa reka! Zreszta, jestem durna, bo gdybym zabrala sie za to wczesniej, zamiast obierac i gotowac, upieklabym dynie w piekarniku i potem elegancko zeskrobala miazsz ze skorki. Madry Polak po szkodzie. :(

W kazdym razie dynia ugotowana, dzis tylko ja zblenduje i moge sie zabierac za pieczenie. Za rada nauczycielki maja to byc muffiny miniaturowe. Na poczatku sceptycznie podeszlam do tego pomyslu, glownie dlatego, ze nie mialam odpowiedniej blaszki. A na jedna okazje szkoda mi bylo jej kupowac. Potem jednak stwierdzilam, ze te kilkanascie $ to nie fortuna, a wyjdzie wiecej babeczek. Na probe upieklam w sobote miniaturowe muffiny bananowo - maslankowe i okazuje sie, ze ich niewielki rozmiar ma jedna zalete. Nie wiem jak Wasze pociechy, ale moje Potworki, chociaz ochoczo rzucaja sie na babeczki, zazwyczaj zjadaja tylko ich czubek, a reszte tylko dziubia, albo po prostu zostawiaja. I siegaja po nastepna. ;) A te malenkie muffinki, wpychaja sobie od razu cale do buzi i w rezultacie zjadaja w calosci! :) Nic sie nie marnuje, a jak jeszcze da sie w nich przemycic jakies zdrowsze skladniki, to w ogole rewelacja! Nastepne bede chciala sprobowac marchewkowe. Taka szybsza alternatywa dla ciasta marchewkowego. I nic to, ze ja, aby poczuc smak, musze zjesc tych mini muffinek 5 naraz. ;)

Jak to w Hameryce bywa, nastroj bozonarodzeniowy atakuje mnie ze wszystkich stron juz od okolo 2 tygodni. W kafejkach swiateczne kubki. "Rockin' around the Christmas tree" grane w niemal kazdym sklepie. O calych alejkach ozdob, bombek oraz choinek juz nie wspomne. Jedna z radiostacji juz od piatku nadaje wylacznie bozonarodzeniowa muzyke. Szal! :) Spora grupa ludzi z pracy planuje ubrac choinki w nadchodzacy weekend. Jedna z dziewczyn postawila ja juz w miniony. ;) Ja planuje tylko zawiesic swiatelka na plocie, wykorzystujac ostatki cieplejszej pogody. Nie ma nic gorszego niz rozplatywanie sznurka z zaroweczkami, kiedy rece ci kostnieja, a buty przymarzaja do chodnika. ;)

Wiesci z frontu nikowo - pieluchowego. W koncu poczynilismy widoczny postep. Nik wola na kupsko rowniez u opiekunki. Poza tym na krotsze wypady z domu zabieramy go bez pieluchy. Ostatnio wyjscie przeciagnelo nam sie do niemal 3 godzin i wytrzymal! Moge wiec z duma powiedziec, ze z nocnikowaniem (w dzien, bo po nocy pieluchomajty nadal ma po kolana :D) wyrobilismy sie przed 3 urodzinami. Zeby bylo lepiej, od kilku dni na siusianie Nik domaga sie sadzania na kibelek, a nie nocnik. Jeszcze niech opanuje kupe do kibelka i pozegnamy nocnik na zawsze. ;)
Dla rownowagi, zeby rodzice zbytnio sobie nie gratulowali, kiedy w sobote odwiedzilismy znajomych, Nik najpierw zlal sie w majtki, a nastepnie, raptem 10 minut po tym jak go przebralam, strzelil w gacie kloca. ;) Nie mam pojecia co to za zacmienie mu sie wlaczylo. Pomyslalabym, ze sie zabawil i zapomnial, ale co chwila pytalam czy nie musi na nocnik, a poza tym zeby sie zalatwic stawal w bezruchu, czyli czul, ze "robi". Ale poniewaz to jednorazowy wybryk, w dodatku w obcym miejscu, udam, ze sie nie liczy. :)

A tak w ogole dociera do Was, ze rowno za miesiac Wigilia? Ja tradycyjnie jestem w szoku, ze juz prawie grudzien. Teraz w ogole czas mi poleci ekspresowo, bo pojutrze Indyk, za tydzien w sobote mam egzamin cos-jak-zawodowy, niecaly tydzien pozniej sa urodziny Nika, a potem to juz jedna noga bedziemy w Bozym Narodzeniu. :D

PS. Zapomnialam wgrac ostatnich zdjec... Moze wieczorem dorzuce. ;)