Matka w przedszkolu :)

Mialam pisac w poniedzialek, kiedy juz bede wiedziec jak poszlo zostawienie Bi w przedszkolu samej. Poniewaz jednak pytacie w komentarzach jak bylo, napisze pare zdan, korzystajac z tego, ze maz ruszyl naprawiac pekniecia w podjezdzie, ktore gdzieniegdzie sa juz na tyle duze, ze bezczelnie rosnie w nich trawsko i inne chwasty. :)

W piatkowe przedpoludnie, matka ruszyla wiec aby poznac placowke oswiatowa, gdzie jej corka spedzi najblizsze 10 miesiecy. Wrazenia? Mieszane.

Do nauczycielek nie mam zastrzezen. Na szczescie. Wydaja sie byc cierpliwe, jedna jest bardzo wesola, choc drugiej, najstarszej, jak na moj gust brakuje troche ciepla w stosunku do dzieci. Nie, nie jest surowa, czy oschla, po prostu taka bardzo "profesjonalna" i konkretna. Zreszta, to chyba tutaj normalne, ze nauczyciel ma uczyc, nie jest od przytulania i noszenia, co zdarza sie w polskich przedszkolach.

Nauczycielki przeszly wiec matczyny "test". Natomiast sale juz nie do konca. Przedszkole jest polozone przy odpowiedniku polskiego gimnazjum i nie jest nawet osobnym budynkiem. Jest osobne wejscie, ale poza tym po prostu dwie ostatnie sale w jednym z korytarzy zostaly wydzielone dla przedszkola. I samo w sobie nie jest to problemem. Niestety, jedna z sal (do ktorej Bi ma pecha byc przydzielona), zostala dolaczona dopiero w tym roku i nie jest do konca odnowiona oraz przystosowana dla przedszkolakow. Jest ciemnawa (ma tylko waskie okna przy samym suficie i to zdaje sie od polnocy), ponura i w dodatku zimna, bo klima szla tam pelna para. Na szczescie, wyglada na to, ze Bi w tej sali bedzie spedzac tylko czesc dnia, poza tym posilki, drzemka i niektore zajecia beda sie odbywac w drugiej, kolorowej i jasnej.

Kolejnym problemem z takim a nie innym przydzieleniem klasowym jest to, ze Bi bedzie zaczynac oraz konczyc dzien w drugiej sali, a nie "swojej". W czasie kiedy bede ja przyprowadzac i odbierac, "jej" salka bedzie zamknieta, a wraz z nia dostep do poleczki dziecka, gdzie ma byc zostawiana wszelka korespondencja dla rodzicow. Panie co prawda zapewnily, ze znajda inny sposob na komunikacje ze mna, wiec zobaczymy jak to wyjdzie w praktyce...

Poza tym, troche mi sie smutno zrobilo na widok zabawek w tych salkach. Dla mnie 3-4 latki to jeszcze maluchy, ktore przede wszystkim powinny sie bawic. W polskich przedszkolach sa misie, lalki, auta i wozki dla laleczek. Tutaj? Nic z tych rzeczy! Jest mnostwo puzzli, gier, ksizeczek, drewnianych klockow, farb oraz flamastrow. Wyglada to jakby kazda zabawa miala dziecko czegos nauczyc. Szczegolny nacisk polozony jest na nauke literek oraz pisania, widac to po pomocach naukowych. I po co to, ja sie pytam? Kazdy wie, jesli nie z pierwszej reki, to ze slyszenia, ze amerykanski poziom edukacji na poziomie szkoly podstawowej lezy i kwiczy. Po cholere wiec meczyc przedszkolaki nauka, skoro zaraz w szkole kompletnie im sie odpusci? Bez sensu.
No ale jest jak jest. Z tego co wiem w kazdym tutejszym przedszkolu wyglada to podobnie, nie mam wiec wyjscia i musze to ze smutkiem zaakceptowac.

Matka miala tez chwile slabosci, a jakze! I to w najdziwniejszym momencie! Mianowicie, jedna z nauczycielek dosiadla sie do Bi, ktora z zapalem ozdabiala swoja teczke naklejkami. Pani zaczela zadawac jej pytania, np. ktora naklejka najbardziej jej sie podoba, jaki kolor ma motylek, itd. A moje dziecko, o ktore przeciez drze jak poradzi sobie z angielskim, ku mojemu zdumieniu odpowiadalo! Po angielsku i prawidlowo! A mnie lzy stanely w oczach, sama nie wiem czy z ulgi czy z dumy i malo im sie tam nie rozryczalam!
Mowie Wam, to musi byc ten pierdzielony PMS! :D

Ciekawe pewnie jestescie jak na przedszkole zareagowala sama zainteresowana, czyli Bi? No coz, ona jest zachwycona! Nie moglam jej z tamtad wyciagnac! Dorwala najpierw farby, potem kuchenke z garnuszkami i przepadla! Zachwycila sie tez miniaturowymi kibelkami oraz zlewikami w lazience. :) Snulam sie po klasie, ogladalam tablice, ukradkiem ziewalam, ale za kazdym razem, kiedy zagadywalam corke czy moze gotowa jest zebrac swoja mala dupke do domu, spotykalam sie z ostrym protestem. Dopiero obietnica pojechania z mama do pracy (Bi od dawna blagala, zebym pokazala jej gdzie pracuje), wywabila dziecko z budynku, a i tak szlo z nosem na kwinte. ;)

Zobaczymy czy bedzie rownie szczesliwa w poniedzialek, kiedy bedzie musiala tam sama zostac? ;) Poniewaz pomimo calego entuzjazmu, Bi od wszystkich dzieci odwracala sie z fochem, a jednej z nauczycielek odmowila powiedzienia "pa pa" wychodzac, moze byc roznie. ;)