O tym jak chlop wybral sie do doktora, mandatu ciag dalszy oraz Bi - przedszkolakiem

Zaczne od mandatu, bo to zadna w sumie "historia". Otrzymalam przedwczoraj, po miesiacu, liscik, ze moja "sprawe" odsylaja do lokalnego sadu, od ktorego mam dostac wezwanie na rozprawe. Zastanawiam sie czy moj list z odwolaniem w ogole do nich doszedl, nic bowiem o nim nie wspominaja. Ani ze nie podobaja im sie moje wyjasnienia, ani ze sa niewystarczajace, ani pocaluj mnie w dupe. Nic, null. Tylko to, ze mam czekac na oficjalne wezwanie. No to czekam dalej. :/

Wczoraj zas odebralam telefon z urzedu miasta (a konkretnie z oddzialu edukacji), ze jest dla Bi miejsce w wybranym przez nas przedszkolu w naszym miasteczku. Loteria miala byc w polowie lutego, ale jak widac nieco ja przyspieszyli. Zeby utrzymac miejsce, musze w przyszlym tygodniu podjechac i zaplacic wpisowe oraz zaliczke. A nastepnie czekac na pakiecik dokumentow do wypelnienia. Gruuuby pakiecik :/ Bede tez zapewne musiala przejechac sie do naszej pediatry po zaswiadczenie o rutynowych szczepieniach dziecka (nie mowiac juz o tym, ze na jesien biedna Bi bedzie musiala byc zaszczepiona przeciwko grypie - takie glupie wymagania).
Czuje stres. Wiem, ze do wrzesnia jeszcze kupa czasu, ale mimo wszystko denerwuje sie. Martwie sie reakcja Bi (ktora juz teraz ryczy na najmniejsza wzmianke o przedszkolu) oraz moja wlasna, bo to przeciez mi przypadnie zaszczyt codziennego odwozenia... To strasznie glupie, zdaje sobie z tego sprawe, ale czuje strach jak kiedys przed matura, przed studiami, przed rozpoczeciem nowej pracy. Scisk w gardle i zoladku. Panike przed nieznanym, nowym etapem... Mimo, ze teraz to nie ja bede oceniana, lecz moje dziecko. A moze to wlasnie mnie przeraza? Ze w jakis sposob bedzie to rowniez egzamin z mojego rodzicielstwa? Ze to, jak Bi przyjmie i zaakceptuje zmiany, bedzie swiadczyc o (nie)skutecznosci mojego wychowania? Ech, Agata ogarnij sie! W koncu to tylko przedszkole! :(

Teraz weselsza czesc posta. Przyszedl chlop do doktora, a doktor... ;)

Moj malzonek zmuszony byl bowiem sie przebadac. Nie zeby mu cos specjalnie dolegalo, ale z pewnych przyczyn (o ktorych moze kiedys napisze) potrzebowal zaswiadczenia lekarskiego. Po rutynowym badaniu, wyszlo ze ma podwyzszone cisnienie. Pan doktor najwyrazniej ucieszony, ze trafil mu sie pacjent z konkretna dolegliwoscia oraz ubezpieczeniem, ochoczo zlecil badanie moczu, krwi, poprzyczepial jakies elektrody do malzonka mego i odczytywal wykresy, itd., po czym nakazal wrocic dnia nastepnego po wyniki. Maz moj - panikarz, ktory lekarzy unika jak ognia wlasnie dlatego, ze boi sie, ze "cos" znajda, pewnie olal by te wyniki i juz sie nie zjawil, ale ze zaswiadczenia nadal nie dostal, co bylo robic. Pomaszerowal.

Podstawowe badania pokazaly, ze M. jest okazem zdrowia, oprocz tego wyzszego cisnienia oraz za wysokiego cholesterolu. Zeby bylo jasne, cisnienie M. jest podniesione tylko odrobine poza gorna granice normy. Oprocz tego stwierdzono, ze malzonek moj ma 5 (slownie: PIEC) kg nadwagi. Tu juz parsknelam smiechem, bo co to jest do cholery 5 kg?! To ma byc nadwaga???

W kazdym razie, M. straaasznie sie przejal tymi swoimi wynikami... Najpierw sie zalamal, kiedy zaczelam mu wymieniac z broszurki od lekarza, dotyczacej diety niskotluszczowej i niskocholesterolowej, jakich produktow powinien unikac. Wspomne tylko, ze jest to wiekszosc ulubionych dan i przekasek M. ;) Kolejnym ciosem bylo to, ze lekarz przepisal mu (mysle, ze bardzo na wyrost) medykament na zbicie tego nieszczesnego cisnienia. Malzon jest zalamany, ze nie ma jeszcze 40stki, a juz musi lykac jakies pigulki. ;)

W skrocie od dwoch dni slucham ciagle tekstow w stylu:

"W tak mlodym wieku jestem juz wrakiem czlowieka!"
"Nie smiej sie, wysokie cisnienie to powazna sprawa, w kazdej chwili moge dostac wylewu!"

I tym podobne...

Wczoraj po wizycie u lekarza, M. biegusiem popedzil do sklepu kupic cisnieniomierz i ma zamiar mierzyc sobie cisnienie regularnie. Pierwsze pomiary dzis rano tylko go skonfundowaly, bowiem na trzy wyniki dwa mial w normie, a jeden troche wyzszy. Ja natomiast powinnam chyba byc nieboszczykiem, poniewaz moje cisnienie jest daleeeko poza dolna granica. ;) Recepty moj malzonek jeszcze nie wykupil, ma zamiar poradzic sie rodzicow co robic (tu nastapil moj przewrot oczami). Prawdopodobnie wykupi, ale czy bedzie bral, to nie wiem. Jak poczyta liste skutkow ubocznych, pewnie nie. :)

Co do cholesterolu, kiedy przedstawilam mu (ze zlosliwym chichotem, przyznaje) zycie bez soczystego schabowego w panierce (ukochane danie M.) oraz smazonej rybki, za to z klopsikami w sosie koperkowym (ktore gotuje czesto dla siebie i dzieci, a ktorych M. nie tyka), troche sie podlamal. Szybko jednak odzyskal nieco animuszu i zafundowal sobie kanapke z ogromna iloscia czosnku (zapowiedzialam, ze ma potem nie liczyc na zadne lozkowe igraszki :p), ktory podobno obniza cholesterol. Zas z rozmowy telefonicznej podczas lunchu, dowiedzialam sie, ze od dzis w kuchni nie uzywamy soli, a moj maz zamierza wstapic do sklepu po zielenine i na kolacje fundowac sobie bar salatkowy.

To jeszcze nie koniec. Oprocz tego, zaraz po pracy jedzie na silownie. To akurat zadna wielka nowosc, gdyby nie to, ze zamiast swojego zwyczajowego "pakowania", maz moj zamierza poswiecic wiecej czasu na cwiczenia typu "cardio". ;) Panie i panowie, moj maz zamierza diametralnie zmienic styl zycia, a co gorsze (a moze lepsze, w koncu wyjdzie to chyba na zdrowie) zamierza mnie pociagnac za soba!

Punktem kulminacyjnym byl krotki wieczorny dialog, po ktorym ogarnela mnie juz kompletna glupawka:

Ja (do dzieci): "OK, czas na wieczorne owocki!"
M: "Ja im zrobie!"
Ja (zaskoczona): "Nie trzeba, przeciez jestem juz w kuchni, sama je zrobie..."
M. jednak zrywa sie z kanapy i prawie rzuca na gruszki i winogrona lezace na blacie, stwierdzajac z nosem na kwinte i zbolalym westchnieniem:
"Nieee, poki jeszcze z wami jestem, chce byc uzyteczny..."

Trzymajcie mnie, bo sie zalamie!!!! :)