Zima, zima, kto wytrzyma...

A w poniedzialek utknelam w domu. Nawet nosa nie wytknelam. Zaraz, wroc. Nos akurat musialam wytknac, bo psa na siusiu i kupke trzeba bylo wypuscic... Tym bardziej, ze wlachata cholera znow czegos sie nazarla i puszczala takie baki, ze tylko maske gazowa nalozyc! :) Ale za to nogi nawet nie postawilam za progiem! Wlasciwie troche sie spodziewalam, ale ze do konca nie bylo wiadomo czy, ile i o ktorej, wiec w niedzielny wieczor przygotowalam wszystko z mysla, ze jednak do pracy pojade. Kiedy jednak M. podniosl sie w poniedzialek rano z malzenskiego loza i po wyjrzeniu przez okno wydal z siebie tylko "O kuzwa!", juz wiedzialam, ze nic z tego. ;)
Przed 6 rano jest nadal ciemno i zdjecia nie maja sensu, ale okolo 8 moj swiat wygladal tak:

(To w centrum zdjecia, to nasza swiateczna choinka, czekajaca na wiosne i dokonczenie zywota w ognisku :p)

 

Ta szarosc, to nie kiepska jakosc zdjec, tylko gesto padajacy snieg, oczywiscie. ;)

Ogolnie rzecz biorac, meteorolodzy sie "troszenke" pomylili. Kiedy nastraszyli nas w zeszly wtorek wielka sniezyca, okazalo sie, ze nic takiego strasznego sie nie wydarzylo. Na poniedzialek byli znacznie ostrozniejsi w prognozach. Jak to wiec z przewrotnoscia losu bywa, zasypalo nas na calego, a warunki na drogach byly katastrofalne. W drodze powrotnej z pracy (bo tak, M. nalezal do grupki odwaznych, ktorym snieg i zamiecie nie straszne), malzon nagral filmik (tak wiem, snieg sypie, widocznosc niemal zerowa, a ten film nagrywa...) z wygladu autostrady. W skrocie: wygladala jak waziutka i kompletnie biala, zasypana polna drozka...

Przyznaje, ze okolo 10-11 rano mialam chwile powaznego kryzysu... Za oknem zrobilo sie jakby jasniej, snieg tylko lekko proszyl, a prognozy raz pokazywaly dalsze opady sniegu popoludniu, a innym razem przejasnienia. W dodatku z moich dzieci znow wylazly Potwory, wrzeszczaly, ryczaly i klocily sie o zabawki caly ranek, wiec nerwy mialam napiete jak struny i wizja mojego spokojnego biurka w pracy byla niezwykle kuszaca... ;)

Wtedy jednak uslyszalam delikatne dzwonienie (nie, nie zaczynam slyszec zadnych wewnetrznych glosow!), ktore po zlokalizowaniu zrodla okazalo sie marznacym deszczem obijajacym sie o okna. Okazuje sie, ze gdzies wysoko w atmosferze przeszedl cieplejszy front, ktory przyniosl deszcz, a ten z kolei spadajac przez zimne powietrze nad sama ziemia, zamarzal w lodowe kuleczki. To tak, w ramach mini wykladu z meteorologii. :) Przewazylo to szale na rzecz pozostania w domu. Nie mam zamiaru ryzykowac zycia pchajac sie do pracy w slizgawice! Jak sie okazalo wczoraj, mimo ze nasza firma oficjanie byla otwarta, podobne zdanie do mojego mialo 90% pracownikow. Stawili sie tylko mieszkajacy w bezposrednim sasiedztwieczyli okolo 5 osob. :)
Po poludniu zas definitywnie pogratulowalam sobie decyzji, bo okolo 13 za oknem znow zrobilo sie bardzo bialo:

To zdjecie z samego poczatku ponownego uderzenia zamieci. Mniej wiecej posrodku zdjecia (troche do lewej) mozecie zobaczyc kawalek slupka od naszej skrzynki na listy. Przejezdzajace plugi sniezne w koncu kompletnie ja zasypaly, tak ze M., kiedy wrocil o 17 do domu byl pewien, ze  slupek zostal zlamany lub przewrocony. :) A ja serdecznie wspolczulam listonoszowi, ktory mial do dostarczenia paczke i musial sie przedrzec przez siegajacy kolan snieg, zeby dotrzec do frontowych drzwi. Jak widac nawet stanowe urzedy zostaly zaskoczone przez sniezyce, bo poczta normalnie w taka pogode nie pracuje...

I tak, moi panstwo kisilam sie w domu przez calutki, bozy dzionek. Jak rano chcialam wyjsc z dzieciakami na snieg przed drzemka Kokusia, to zaczal padac marznacy deszcz, brrr... Pomyslalam, ze nic straconego, wyjdziemy po drzemce. Niestety, tak sypalo i w dodatku pizdzilo, ze wizja mnie przestepujacej z nogi na noge na siarczystym mrozie (bo Potwory pewnie by ochoczo tarzaly sie po sniegu, dla dzieci to frajda nawet jak sa przemoczone do skory) jakos zupelnie mnie nie porwala. :)

Moje drogie, niepracujace (poza domem rzecz jasna) mamy! Jestescie moimi bohaterkami! Po dniu spedzonym od 6 rano do 17 po poludniu w uroczym towarzystwie moich temperamentnych pociech, powitalam wracajacego z pracy meza niemal ze lzami szczescia w oczach! ;) Moja radosc byla jednak bardzo przedwczesna, bowiem po wrzuceniu pustych pojemnikow po lunchu i po zmianie odziezy na mniej przemakalna, M. ruszyl dzielnie na podboj podworka. W sumie sniegu nawalilo tyle, ze z odsniezarka i szufla w niektorych trudniej dostepnych miejscach, zajelo mu to niemal TRZY godziny! Kiedy w koncu wszedl, zmarzniety i wykonczony na dobre do domu, dzieciaki byly juz po kolacji i wlasnie ogladaly bajeczke na dobranoc. :/

Dopiero wczoraj po poludniu mialam wiec szanse rozejrzec sie po ogrodzie. Wnioski? Snieg bedzie w tym roku lezal chyba do maja... ;) Tuje? Zasypane niemal do polowy.

Piaskownica zniknela pod sniegiem. Hustawki unieruchomione. :)

Ale dzieciaki szczesliwe, bawily sie najwyrazniej w odkrywcow bieguna polnocnego. Uleglam prosbom Bi i pozwolilam im sie chwile pobawic na sniegu, mimo ze oboje mieli ubrane zwykle, bawelniane spodnie. Dobrze, ze chociaz z rajstopkami pod spodem. Chwila przedluzyla sie do pol godziny, spodnie szybko przemokly, ale do domu nie dawali sie zaciagnac nawet wizja cieplej inki... :S

Tu przy probie odkopania jednej z hustawek. Nawet Maya pomagala. :)

Co tam przemoczone spodnie, co tam mokre rekawiczki i rece czerwone od mrozu... Ten usmiech mowi sam za siebie - snieg jest suuuper! ;) A w tle mozecie podziwiac wystajacy spod sniegu samochod kolegi M., ktory Bog wie ile jeszcze bedziemy przechowywac... To nic, ogrod mamy duzy, ale jak tak dalej pojdzie, auto posluzy nam jako gorka do zjezdzania na sankach. ;)

Szczescie na buzi Kokusia nie potrwalo dlugo. Doslownie minute po zrobieniu zdjecia, Maya podciela mu nogi i zaryl nosem w snieg. Nic mu sie nie stalo, ale ryk musial byc. ;) A chwilke pozniej usilowal sobie wytrzec gluty zasniezona rekawiczka, co zaowocowalo sniegiem nawet na rzesach i jeszcze glosniejsza rozpacza. Ale przynajmniej udalo mi sie zaciagnac w koncu oba Potwory do domu... :)

A tymczasem (borem, lasem)... Dzis sobie snieg troche proszy, a jutro rano ma popradac troche wiecej. Natomiast meteorolodzy bacznie obserwuja kolejny front, ktory moze przyniesc wiecej sniegu na przelomie niedzieli/poniedzialku/wtorku. Hmm... Nie mialabym nic przeciwko, gdyby z powodu sniezycy samolot tesciow nie mogl wyladowac w Nowym Jorku i zostal wyslany gdzies do Waszyngtonu... Kolejny dzien lub dwa bez tesciow... Bardzo kuszaca wizja... Matko Naturo: pliiiissss!!! ;)