Wcale nie czuje, ze mialam 4 dni wolne, ale post wyszedl dlugasny ;)

Jestem, wrocilam na blogowisko. Pomalu bede nadrabiac zaleglosci, ale poniewaz powrocilam rowniez do pracy, nadrabianie pewnie troche potrwa. ;)

Swoja droga wcale nie czuje, ze mialam wolnego wiecej niz standardowe dwa dni. Tylko jak sobie przypomne co robilismy, zastanawiam sie jak mi sie to wszystko udalo "upchnac" w jeden weekend. A potem sobie przypominam, ze byl dluuugi. ;)

A zaczelam go od odstawienia dzieci do niani. Czulam sie troche jak wyrodna matka, oddajac ich w czwartek do Pani Marysi, kiedy sama mialam wolne. Ale chcialam zrobic tygodniowe zakupy oraz wysprzatac chalupe, zeby potem juz cieszyc sie weekendem, bez latania z odkurzaczem, sciera i mopem. Mysle, ze kazda kobieta mnie zrozumie. ;)
Poza tym, jak to ja, mialam schizy, ze jesli wlamywacze wroca, zamorduja tylko mnie, a nie moje dzieci. Wiem, stuknieta jestem, ale dokladnie taka mysl przeszla mi przez glowe i to nie raz. :)

Jak planowalam tak zrobilam i nawet mi sie udalo po poludniu sklecic posta. Umylam podlogi i czekalam na tarasie (z kawka w reku) az mi wyschna, to co bede tak bezczynnie siedziec? ;) Kupilam nawet kilka "gotowcow" w polskiej garmazerii: ruskie pierogi, golabki i paszteciki, zeby oszczedzic sobie i M. weekendowego gotowania.

Weekend zaczal sie wiec calkiem przyjemnie. Ale piatek i sobota juz byly troche gorsze, szczegolnie piatek bo pogoda byla do d*py, lalo i zrobilo sie ziiimno. Moze nie strasznie, bo okolo18 stopni, ale ze ostatnio temperatura rzadko spadala ponizej 26 stopni, to wskoczylam w dres, brrr... :) No i utknelismy w domu, a moje Potwory musza sie wylatac na swiezym powietrzu, inaczej kota dostaja... Latwo wiec nie bylo. A M. calutki dzien mocowal sie z kamerami (a, przepraszam, z samego ranka naprawil jeszcze pralke, niech zyje maz - zlota raczka!). Konczyl jeszcze w sobote rano, ale kamery mamy zainstalowane i czujemy sie choc troche bezpieczniej. Co prawda takie "amatorskie" kamerki okazaly sie niezbyt dokladne, w sensie, ze jesli ktos bedzie sie krecil przy dalszych oknach, to ciezko bedzie rozpoznac na nagraniu twarz zlodzieja. To bardziej taki "straszak". Ale szczerze mowiac nie chcielismy wydawac na nie za duzo kasy, bo myslimy tez o zalozeniu alarmu. Ale mysle, ze drobne zlodziejaszki, widzac tabliczki informujace o systemie monitorujacym, raczej zrezygnuja z wlamania. Spedzilismy tez sporo czasu na internecie porownujac ceny i mozliwosci roznych systemow alarmujacych. Firm jest tyle, ze zniechecilismy sie i chcemy zrobic rozeznanie wsrod znajomych. Szybciej bedzie. :)

Wybralam sie tez w koncu do sklepu ogrodniczego. Nakupilam moich ulubionych Petuni, ktore wczoraj, w "asyscie" Potworow (czyt. nieskonczonej ilosci tych samych pytan zadanych przez Bi i Nika porywajacego moje doniczki i zwiewajacego z nimi przez caly ogrod) zostaly zasadzone, zeby cieszyc oczy starej i mlodej wlascicielki. :)

Poza tym M. zaczal oczyszczac linie drzew idaca wzdluz podjazdu z mlodych drzewek i pnaczy. Chcemy, zeby sasiedzi z boku mieli lepszy widok na nasz dom. To starsi ludzie, nie pracuja, wiec zawsze sa w domu. Mozliwe, ze jakby co, zauwaza cos podejrzanego. O ile z samosiejkami poszlo szybko, to przez kilka lat niektore pnacza wyhodowaly sobie pniaki grubosci piesci i zeby je zerwac, M. musial je przywiazac do haka przy moim aucie i wykorzystac sile koni mechanicznych. A potem trzeba bylo pozbierac caly ten syf i uskladac na wielkie ognicho. Po polozeniu dzieci spac, urzadzilismy sobie wiec spozniona Noc Swietojanska:

Fajnie bylo! Naokolo ciemno, tylko swietliki blyskaly jak oszalale, ksiezyc przyswiecal zza drzew, a na srodku ogrodu palilo sie ognisko. Az nas wzielo na wspominki, bo zanim pojawily sie dzieci czesto tak spedzalismy wieczory. Teraz jednak co chwila biegalam zajrzec do domu i posluchac czy ktores z dzieci nie obudzilo sie i nas nie nawoluje. Poczucie relaksu odeszlo w zapomnienie.

Tego samego wieczora tylko nieco wczesniej, przezylismy chwile grozy. Maya dostala wieczorna porcje zarelka i wypusciclismy ja na dwor. Nie bylo jej doslownie kilka minut, ale kiedy wrocila, byla nie do poznania. Cala pokryta bablami! Najbardziej pysk, ale tez lewa przednia lapa, troche na grzbiecie i tylnych udach. M. zasugerowal, ze zjadla jakas trujaca rosline, ale mi to bardziej wygladalo na uzadlenia. Jesli to to o czym mysle, to musialo ja uzadlic kilkadziesiat owadow! Tych babli bylo tyle, ze nie moglam zliczyc. Ja, panikara rzucilam haslo, ze trzeba pedzic do weterynarza. M. jednak mysli spokojniej i logiczniej. Po Mai nie bylo widac stresu, ani reakcji alergicznej, wrecz przeciwnie, siersciuch co prawda sie troche drapal, ale pierwsze co, poszedl dokonczyc kolacje i napic sie wody, a potem latal kolo nas jak zwykle. Moj malzonek postanowil wiec sie wstrzymac i obserwowac. Po okolo godzinie, bable zaczely schodzic, choc pysk powrocil do normalnych rozmiarow dopiero nastepnego dnia.
Przeszukalismy caly ogrod starajac sie znalezc gniazdo os albo trzmieli, ktore mogly ja tak pozadlic, ale nic nie znalezlismy. Az strach puscic dzieci na ogrod. Najpierw niedzwiedz, potem wlamywacze, a teraz jeszcze roj os czy czegos tam...

Kiedy troche ochlonelismy, urzadzilismy sobie wspomniane wyzej ognisko. Tak dla uspokojenia. Tylko dobrego wina zabraklo... ;) I tak stojac i wdychajac zapach dymu, postanowilam, ze niedziele musimy spedzic juz na pelnym relaksie. Jedziemy nad ocean i koniec! M. troche sie opieral, ze nieprzygotowani jestesmy i w ogole, ale puscilam jego zrzedzenie mimo uszu. A wiec wczoraj nastapila chwila iscie historyczna i poraz pierwszy w tym sezonie i niemal rowno rok po poprzednim wypadzie, wyladowalismy na plazy! ;)
Ale o tym chyba napisze w nastepnym poscie, bo i tak nie wiem kto dotrwal do konca.

A! Wczoraj tez w koncu udalo mi sie pogadac na Skype z siostra i dowiedzialam sie, ze pod koniec lutego zostane ponownie ciocia! :))))