Bibusiowe dialogi

No to wczoraj w okolicach godziny 17 oficjalnie przyszla wiosna!

Postanowila nas nawet troche podraznic, bo mielismy 11 stopni! Dzis "tylko" 8, ale jutro temperatura ma skoczyc do 12! Prrrr szalona, po prostu! ;) Zeby nie bylo tak fajnie, to ma lac niestety. Deszcz jest jednak potrzebny, od dawna nie mielismy konkretnego opadu, roslinki musza pic, wiec nie narzekam.

Moj ogrod pomalu budzi sie do zycia. Za domem, gdzie slonce dochodzi tylko bardzo wczesnym rankiem, lezy co prawda nadal gruba i rozlegla warstwa zmrozonego sniegu, ale wiekszosc trawnika juz odtajala. Przebijaja sie pierwsze zonkile i co dziwne - tulipany! Te sa zwykle znacznie pozniej. Martwilam sie o hiacynty, bo znalazlam tylko jednego kielkujacego, ale wczoraj odkrylam dwa nastepne, wiec przezyly. Za to krokusy i przebisniegi, ktore powinny juz teraz kwitnac w najlepsze (i kwitna - u mojego taty) zaspaly i dopiero sie przebijaja. :) Ptaki rozswiergotaly sie na dobre, przy naszych budkach ciagle kraza pary wrobli, wiec zaczely sie gody. Ach, wiosna...

Mimo, ze w pracy sie obijam, stracilam checi i motywacje, czuje jednak przyplyw wiosennej energii. Chcialabym juz grabic, kopac, sadzic, pielic... Narazie jeszcze sie nie da, wiec poki co pozytkuje ta energie urzadzajac z Nikiem i Bi tance. Wlaczamy radio lub YouTube i dajemy sie poniesc rytmom. :) Obecnie na tapecie sa dwie piosenki: "Happy" Pharell'a Williams'a i "Top of the world" Imagine Dragons. Podrygujemy sobie wesolo, a M. tylko sie podsmiewa. Bi probuje nasladowac kazdy moj ruch (krolowa parkietu to ja nigdy nie bylam, ale dla trzylatka wystarczy), natomiast Nik opracowal wlasny styl - skonczylo sie podrygiwanie dupka, teraz Mlodziak robi duzy rozkrok i chodzi takimi "stumilowymi" krokami po pokoju. Robi tak tylko jak slyszy muzyke, musi wiec byc to dla niego forma tanca. :)

Poza tym odbywaja sie u nas w domu dialogi, wyzszych i niezbyt wysokich lotow. Ale zawsze ciesza. :)

Czesto slysze ostatnio "Ja chama bilam!". Kto zgadnie co to oznacza, no kto??? Hihihi, nie Bi nie przylala zadnemu chamowi. Ten ciekawy dziwolag jezykowy oznacza "sama zrobilam". ;)

Bi nie nalezy do wylewnych dzieci. Raczej sie z wlasnej woli nie przytula i nie rozdaje calusow. Czasem jednak ma przyplyw czulosci. Najczesciej jak rano siedze na kibelku (Bi musi koniecznie towarzyszyc mi w porannej toalecie). "Moooja mamusia" mowi przytulajac sie do mnie. Slodkie to jest, nie powiem, ale czemu zawsze dostaje dawke przytulaskow kiedy siedze na toalecie??? Czesto tez dodaje: "Kokusia nie, moooja". Zaborcze mam dziecko. :)

Czesto kiedy ja czesze, nie moge nadziwic sie nad iloscia koltunow w tej cieniutkiej grzywie. Komentuje wtedy: "Ale ci jakies kociaki szalaly w nocy we wlosach!". Ostatnio, kiedy przejezdzalam szczotka po czuprynce Bi, starajac sie bardzo nie szarpac, Bi sama oswiadczyla: "Tu mam miau miau!".

Wymowa Bi nadal jest kiepska. Zasob slow ma jednak niesamowity i z kazdym dniem sie powieksza. Powstaja przy tym dziwolagi, ktorych nawet my - rodzice nie mozemy odgadnac. Np. kikiel - kocyk, kto by to zgadl??? A ostatnio Bi przewalala ksiazeczki pytajac "Dzie [gdzie] dziku? Mama, dziku dzie???". Wiedzialam, ze szuka konkretnej ksiazki, ale nie moglam zgadnac ktorej. W koncu Bi triumfalnie przyniosla ksiazeczke pt. "Little blue truck". Wtedy domyslilam sie, ze chciala poczytac ksiazeczke o samochodziku! :)

Slowka angielskie tez sie pojawiaja, a jakze. Ktoregos dnia M. sie z Bi draznil, juz teraz nie pamietam na jaki temat. W koncu rozezlone dziecko wypalilo "Quiet!" i co ciekawe, wyszlo jej to calkiem czysto i zrozumiale. :) Natomiast kiedy M. nie mogl kiedys zniesc spiewania  corki, ktora raczyla nas ta sama piosenka poraz 20-sty i powiedzial "Bi wez sie w koncu zasiarapuj (taka nasza rodzinna zartobliwa angielszczyzna)", Mloda odpowiedziala oburzona "Ja nie shut up tata!". ;)))

Oczywiscie fochy mojej corci sa na porzadku dziennym. Obrazona Bi lubi sie schowac w jakims kacie i czekac az zaczniemy ja prosic, zeby wyszla. Kiedys schowala sie za tablice do rysowania, ale trafila na moj i M. nastroj do zartow, wiec udalismy, ze jej nie widzimy i kontynuowalismy rozmowe i zabawe z Nikiem. Po jakims czasie Bi zniecierpiwiona wola:
"Nie ma Bibi!"

My nic, dalej sobie gadamy. Bi znow nie wytrzymala:
"Ja chowalam!"

Kiedy nadal nikt nie reagowal zaczela z siebie wydawac teatralne: Aaaaaachhhhh", a po chwili "Ooooooochhhhhhh". Wtedy juz nie wytrzymalismy i zaczelismy sie smiac z malej aktorki. :)

I tak nam dni mijaja. Jest sporo placzu, wycia, ryku, wymuszania i fochow, ale tez kupa smiechu. :)