Sceny z zycia Potworkow

Kurcze, gdzie sie ten moj czas podzial, no gdzie??? Czytac wasze posty jeszcze czytam. Z komentowaniem gorzej, czesto mam kilkudniowe opoznienia. A z pisaniem u siebie to juz masakra! Zaczelam robic notatki na karteczkach i rozklejac je sobie po biurku (dobrze, ze nikt w pracy nie rozumie polskiego), bo nie chce pozapominac o czym mialam pisac! Pomyslec, ze cieszylam sie, ze jak wroce do pracy to bede miala wiecej mozliwosci pisania! I co? I jajco!
Ale, chyba powinnam sie cieszyc, ze praca jest, nawet jesli chwilowo mam zapieprz. U M. zwalniaja coraz to nowa osobe, skrocili im godziny pracy z 10 na 8 godzin i nie wiadomo jak to sie skonczy. Pod koniec czerwca mija mu 3-miesieczny okres probny i zaczynam sie martwic, ze zwolnia i jego... Nie wiem jak finansowo wydolimy z jednej pensji i zasilku. Tym bardziej, ze to M. zawsze byl glownym "zywicielem" rodziny, moja pensja jest taka sobie... :(

No, ale nie mialo byc tak pesymistycznie. W koncu mamy piatek! Co prawda leje dzis jak z cebra i jako ksiazkowa meteopatke glowa rypie mnie na calego, ale jednak mam przed soba perspektywe dwoch slonecznych, wolnych dni! Z temperatura okolo 25 stopni! W bonusie bedzie oczywiscie parno, a w nocy burzowo, ale przezyje, byle bylo cieplo. :)

A od zeszlego tygodnia, kiedy to nawiedzily nas ponad 30-stopniowe upaly, mamy w domu "esi". Co to jest "esi"? Nic innego jak klimatyzacja w jezyku Bi! :) Skad sie wzielo "esi"? Po angielsku klimatyzacja  - air conditioner, w skrocie AC. Wymawia sie oczywiscie "ej-si", ale Bi wychodzi wlasnie "esi", z kompletnie polskim akcentem i brzmi to przesmiesznie! :)

Nogi Bi wygladaja dokladnie tak jak nozki malego dziecka, ktore biega, skacze, wspina sie i lata po ogrodzie powinny wygladac. Czyli pokryte sa siniakami i zadrapaniami. A wlasciwie to jedna noga. Pare dni temu zaczelam dla zabawy liczyc z nia te slady dzieciecej aktywnosci. Bi pokazuje mi druga noge, a tam nic! Mowie, ze druga nozka jest zdrowa, ale mloda sie nie poddaje. Szuka, oglada, az w koncu, pod kolanem znajduje malenki pieprzyk, mniejszy niz glowka od szpilki. Pokazuje mi go i mowi zalosliwie: "auuuuu...". :)

A Niko od zeszlego piatku przekreca sie z pleckow na brzuszek juz na dowolnej powierzchni. Nie ma teraz szans zeby spokojnie gdzies polezal. Dwie minutki i sruuu! Juz jest na brzuchu! Co jest dosc denerwujace kiedy robi to po jedzeniu, bo zaraz oczywiscie ulewa mu sie jak z weza ogrodowego... :)

Z warzyw sprobowal juz (albo dopiero) marchewke, ziemniaka, slodkiego ziemniaka i wczoraj zielony groszek. Co mnie bardzo zaskoczylo, najchetniej zjadl wlasnie groszek. Kolejny mit, ze dzieci preferuja czerwone i zolte warzywa niz te zielone, nalezy odlozyc do lamusa. Albo to moje dziecko jest dziwne... :)

Na zakonczenie, scenki rodzinne dla osob o mocnych nerwach (i zoladkach):

Bi lata nam teraz po domu w samych majteczkach, bez pieluchy. Poszlam ci ja do sypialni przewinac Nika, wracam, a Potwor Starszy zdazyl sie juz zsikac na podloge! I znalazl zajecie w postaci rozcierania wlasnych siuskow po calej podlodze z radosnym usmiechem na buzi!

To byla lagodniejsza scenka. Teraz ta gorsza...

Karmie Nika. Z drugiego konca pokoju, odzywa sie Bi: "e-e". Zaniepokojona zawolalam, ze jesli chce kupe to niech sciagnie majteczki i usiadzie na nocniczek (ktory stal mniej niz pol metra od niej). Mala kreci glowa, ze nie, a ja widze, ze cisnie. Juz glosniej krzyknelam, zeby usiadla na nocnik, jednoczesnie odrywajac syna od piersi i w panice szukajac wzrokiem gdzie by go tu najszybciej odlozyc. Nie zdazylam... Bi z wyciem (kto wie czemu wyla, ja nie...) scignela sobie majty, rozmazujac ladunek po calych nogach! Czesc wypadla na podloge i udalo jej sie w to nadepnac! Nastepnie ruszyla przed siebie roznoszac kupsko na pol pokoju zanim udalo mi sie do niej dobiec. Juz zlapana za ramiona i osadzona w miejscu, siegnela jeszcze rekoma do tylu (tak, miedzy posladki) i wyciagnela sobie garsc odchodow! Na moj okrzyk "co ty robisz, masz teraz kupe na raczkach!", wytarla je sobie elegancko o bluzeczke... W tym momencie mialam juz tylko ochote siasc i sie rozplakac... Zamiast tego czekalo mnie pol godziny wycierania dziecia, a potem podlogi...