Bi Milusinska

Musze zapisac kilka rzeczy bo boje sie, ze zapomne do comiesiecznego podsumowania. :)

Moje dziecko zdecydowanie nie nalezy do spokojnych ani delikatnych, przynajmniej narazie. Bi biega, wrzeszczy, a takze kopie, gryzie i rzuca zabawkami w zlosci. :) Ostatnio zaczela jednak przejawiac nieco subtelniejsze cechy charakteru. Objawia sie to spontanicznymi przytulaskami i mokrymi caluskami, czasem nawet z glosnym "CMOK!". Od jakiegos czasu rowniez, kiedy Bi je chrupki lub ciasteczka, wszystkie maskotki (ze o mamie, tacie i psie nie wspomne) rowniez sa "czestowane". Dostaja tez picie z niekapka. :) A wczoraj polozyla lale pieczolowicie na poduszce i przykryla "kocykiem", czyli recznikiem zwedzonym z lazienki. Robi sie z niej taka mala mama. Moze na Gwiazdke bedzie gotowa na pierwszy wozek dla lalek? :)

Moja corcia uwielbia kiedy rozladowuje zmywarke. Dotychczas odganialam ja bo nie chcialam, zeby cos stlukla, poza tym uparcie wdrapywala sie na drzwiczki i balam sie ze je zlamie. Ale ostatnio dla swietego spokoju pozwolilam jej uczestniczyc w tej, jakze fascynujacej, czynnosci. :) Oczywiscie kiedy siegala po kubki i talerze, szybko jej je zabieralam, ale plastikowe pojemniki i garnki - prosze bardzo! Ku mojemu zaskoczeniu, Bi niewiadomo kiedy zapamietala co trzymamy w ktorej szafce i bezblednie odkladala kuchenne akcesoria na miejsce lub pokazywala mi paluszkiem kiedy nie mogla dosiegnac!

Kilka dni temu, kiedy ogarnialam kuchnie, Bi wyciagnela sobie z szafki plyn do mycia szkla i poleciala do pokoju. Podazylam oczywiscie za nia, nie chcac, zeby psiknela sobie nim w oko albo cos. Tymczasem Bi dotarla do stolika ze szklanym blatem w salonie, podumala chwile, po czym wprawila mnie w kompletne oslupienie. Odlozyla mianowicie plyn na podloge i zaczela pieczolowicie przekladac wszystko co lezalo na stole na kanape, dokladnie jak ja to robie. Potem probowala popsikac plynem na stol, ale w jej wykonaniu po prostu walila koncowka w blat. :) Bojac sie i o butelke plynu i o stol, sama jej popsikalam szklo i wreczylam papierowe reczniki. I wiecie, ze ta mala bestia zaczela wycierac blat? Pewnie, ze musialam po niej poprawic i oczywiscie, ze chciala potem powtorzyc cala operacje kilkanascie razy az w koncu powiedzialam dosc. Ale zadziwil mnie sam fakt, ze wiedziala co i jak po kolei. Nie mowi, ale powtarzanie gestow i czynnosci idzie jej wysmienicie!

Rosnie mi mala pomocnica. Troche tylko niepokojace jest to uczucie, ze ten maly czlowiek caly czas cie bacznie obserwuje. :) Jak zapowiedzialam mezowi, skonczyla sie beztroska. Koniec z popiardywaniem, glosnym bekaniem, dlubaniem w nosie i drapaniem po jajcach. Dziecko patrzy! ;)