Przyszla kryska na matyska

Nadszedl czas wyslania mojego dzikuska w szeroki swiat. W kazdym razie w szerszy. A konkretniej do zlobka. Tylko na miesiac, ale i tak czarno to widze. Bi spedza czas w domu, na zmiane z mama i tata. Kocha swojego dziadka, ale juz do ciotki M. na raczki nie pojdzie. A w sklepie, jak ktos ja zaczepi, ze “taka sliczna dziewczynka” (tubylcy uwielbiaja dzieci), to natychmiast podnosi wrzask, probuje uciec z wozka i wdrapac sie rodzicom na rece. Bo “Matko Przenajswietsza, jakis straszny czlowiek spojrzal na biedna, bezbronna Bi! Rata, rata!!!”. :) Tak mniej wiecej wyglada reakcja mojej coreczki na obcych. No a teraz przyjdzie ja zostawic wsrod nieznanych ludzi na cale dnie. Bi jest bardzo zainteresowana innymi dziecmi, ale doroslych sie boi. Moja mama pracuje w przedszkolu, wiec napatrzylam sie na dzieci odprowadzane przez rodzicow, placzace, wrzeszczace, trzymajace sie kurczowo maminej kurtki. Poplakac mozna sie na sam widok takiej dzieciecej rozpaczy. Nie wiem co zrobie, jak Bi uczepi sie mnie tak na odchodnym. Czy bede w stanie oderwac ja od siebie i wyjsc? Nie wiem. Tak chyba jest najlepiej: spokojnie i rzeczowo. Dac buzi, usciskac i po prostu wyjsc, bez ogladania sie za siebie. Ale czy dam rade?
A kto zawinil? Tatus! Ten sam tatus, ktory byl najwiekszym przeciwnikiem zlobka i ktory przeszedl w pracy na nocna zmiane specjalnie, zeby zajac sie corka! Tatusiowi zamarzyla sie zmiana pracy. A bo zarabialby wiecej (chociaz nie zarabia zle), a bo ciekawsza praca… A ze u tatusia od decyzji do dzialania to jedna sekunda, wiec zaczal rozsylac podania. A ja glupia, zamiast wybic mu to z glowy, tylko wzruszylam ramionami. W koncu mamy kryzys (tak, tutaj tez), rynek pracy jest ubogi, minie pare miesiecy zanim cos znajdzie. O naiwnosci! Najwyrazniej niektore branze kryzysu nie maja… Zaledwie tydzien i M. dostal 3 oferty pracy. I wszystko ladnie pieknie, ale we wszystkich 3 miejscach, mimo, ze praca jest na noc, chca go najpierw przeszkolic na dziennej zmianie. A szkolenie ma potrwac okolo miesiaca. Bo maja inne oprogramowanie, inne systemy i M. musi sie z tym zapoznac, zanim zostanie w nocy sam. No i tu mamy problem, bo nie mamy z kim zostawic Bi. Ja pracuje i urlop mam juz zarezerwowany na wyjazd do Polski. Dziadek i ciotka M. pracuja. Jedna z moich kolezanek juz pare razy zaproponowala, ze moze zajac sie Bi jak bylaby taka potrzeba, ale ona sama ma 3 dzieci. Gdyby w gre wchodzilo 1-2 dni, moze i poprosilabym ja o pomoc. Ale miesiac to za dlugo zeby kogos obarczac obcym badz co badz dzieckiem. Ech, na codzien nie narzekam, ze mieszkam daleko od rodziny, ale czasem przydalaby sie blizej, babcie, ciocie... A tak? Wypowiedzenie w starej pracy zlozone i trzeba dzialac. Zostal tylko zlobek. Mamy ich 3 w poblizu domu, 2 sa po drodze do mojej pracy, trzeba bedzie zajsc, popytac o miejsca, ceny, wyzywienie… Bo tutaj bardzo czesto w zlobkach nie ma posilkow dla dzieci, rodzice musza codziennie przywozic swieze sniadanie, obiad i podwieczorek dla dziecka. Ale najwazniejsze, zeby byly miejsca. Bo przepisy mowia, ze na 1 opiekunke nie moze przypadac wiecej niz chyba 6 dzieci w wieku Bi. Wiec moze byc roznie.
Ech, a tak juz mielismy wszystko w miare poukladane, staly plan dnia, a teraz wszystko sie za przeproszeniem, popieprzy… :(