W marcu jak w garncu

Poprzedni weekend byl... nudny. ;) W piatek Nik wrocil ze szkoly z katarem. Skad? Kto wie... Poczatkowo winilam samego Kokusia, ktory ostatnio rutynowo wracal ze szkoly z przemoczonymi skarpetkami. Na przerwach bowiem wlazil w kupy sniegu (zapominajac wczesniej zmienic buty na sniegowce), a potem chodzil tak reszte dnia z mokrymi nogami. Idealna recepta na przeziebienie... :/ Na szczescie zadnych konkretnych planow nie mielismy. Polska Szkola nadal odbywa sie przez internet, a na dworze padalo, wiec mlodziez caly dzien spedzila w domu. Po aplikacji odpowiednich syropkow, juz w niedziele Nikowi katar zdawal sie pomalu przechodzic, pozwolilam mu wiec jechac na tenisa, z mysla, ze w maseczce raczej nikogo nie zarazi.

Moj przeziebiony syn... Wychodzi spocony, bez czapki, bez kurtki... Udusze kiedys! ;)

 

Niestety, domownicy mieli mniej szczescia i juz w niedziele wieczorem, jak na komende mnie oraz Bi rozbolaly gardla... W poniedzialek rano zas, wstalam z jedna cieknaca dziurka w nosie... A wiec chyba jakis wirus. Pieknie... :/

Fota z poniedzialku, ale z grubsza nadal mamy takie wlasnie widoki. Snieg topnieje, ale dosc opornie

 

Po poludniu byl trening druzyny plywackiej i mialam naprawde wielki dylemat czy jechac z nimi, czy nie. Oboje byli jednak chetni (Bi wrecz rozentuzjazmowana), a ze Nik mial juz tylko lekko przytkany nos, a Bi niewiadomo, stwierdzilam, ze niech jada. Bi co prawda mowila cos, ze gardlo ja lekko boli, ale to jest dziecko, ktore chetnie robi wokol siebie zamieszanie, wiec nie do konca wiedzialam na ile cos jej faktycznie dokuczalo... :D

Nik przytrzymuje sie scianki

 

Co do samej druzyny, to nie pamietam czy pisalam, ze stwierdzilismy z M., ze jesli chce, Bi moze wrocic na treningi? Tym razem to tata szybciej sie ugial. Ja bylam bardziej sceptyczna, pewnie dlatego, ze to mnie wczesniej Bi jeczala, ryczala i tupala nogami o wypisanie. Nie mialam ochoty przechodzic przez to po raz kolejny, ale ze plywanie jest ogolnie bardzo zdrowym sportem, uleglam. No i niestety okazalo sie, ze mialam nosa, bo zaraz po pierwszym treningu Bi stwierdzila, ze wlasciwie to jednak nie chce chodzic! :O Nawet obecnosc najlepszej przyjaciolki nie pomogla...

A tu wlasnie Bi doplywa

 

Oczywiscie czesciowo problemem bylo to, ze po ponad 2-miesiecznej przerwie Bi stracila forme i z treningu wyszla zmeczona i "polamana". Wieczorem zaczela dopytywac czy latwo jest sie wypisac i zaznaczyla, ze jesli jej przyjaciolka zrezygnuje, to ona tez... Nie ma latwo z ta dziewczyna, oj nie... ;)

We wtorek zas zaczely sie zajecia ze wschodnich sztuk walki, na ktore oba Potworki pedzily jak na skrzydlach. Nik pamietajac je z zeszlego roku (kiedy zostaly skrocone o kilka zajec przez korone, ech...), a Bi bo strasznie chciala sprobowac. Tutaj tez klania sie wplyw najlepszej kolezanki, ktora od wielu lat trenuje Taekwondo. Pokazuje czasem Bi jakies kopniecia czy inne cwiczenia, Starszej sie spodobalo i sama zapragnela sprobowac swoich sil. Tutaj rowniez nasuwa mi sie tylko mysl, ze zobaczymy jak dlugo potrwa entuzjazm. :D

Stroj z zeszlego roku jeszcze jako tako pasuje ;)

 

Dla mnie trening Potworkow oznaczal niestety, tak jak przy tenisie, godzine kwitniecia w aucie... Zajecia odbywaja sie w przestronnym, odnowionym budynku. Spokojnie byloby tam miejsce dla wszystkich rodzicow zeby sie rozproszyc (jest tylko osmioro dzieci w grupie), sa krzesla zeby usiasc, ale nie. Bo korona. Rodzice maja czekac na zewnatrz i koniec... :/ Nie oplacalo mi sie wracac do domu, bo z dojazdem w te i nazad, spedzilabym w nim raptem pol godziny. Przemknelo mi przez mysl, zeby podjechac do centrum miasteczka po kawe, tylko ze wlasnie tamtedy przejezdzalam i bylo totalnie zakorkowane. Na sama mysl mi sie odechcialo. ;) Przesiedzialam wiec w aucie calutka godzine, troche na telefonie, troche czytajac ksiazke... i jakos zlecialo.

Sroda oznaczala kolejny trening na basenie, a przy okazji lekcje skrocone o dwie godziny. Nauczyciele mieli szkolenie, my zas calkiem produktywnie spedzilismy czas, bowiem przymusilam Potworki do odrobienia pracy domowej do Polskiej Szkoly. Nie chcieli, oj jak bardzo, ale przekupilam pozwoleniem gry na Playstation, ktorej normalnie w tygodniu nie ma. :D Przy okazji odbylam rozmowe z corka, bowiem zaznaczajac prace domowa, zauwalylam, ze wszystkie kartki z cwiczeniami z soboty (nauczycielka wysyla konspekt tego, co robili) miala czyste. Moja corka, przez dwie godziny nie zapisala ani slowka! :O Nawet zreszta nie probowala sie tlumaczyc, tylko wykrzyknela, ze "ale sluchala, co pani mowila!" Jakos nie bardzo jej wierze... ;) Na basenie, jak na basenie, oba Potworki plywaja szybko i ladnymi stylami.

Dzieciarnia slucha, mniej lub bardziej uwaznie trenera, a ten wyglada na nieco zagubionego :D

 

Nooo, Nik ma problemy z motylkowym, ale tego akurat nie cwiczyli. ;) Za to Bi dostala kolejny lekki opiernicz, bo (czego sie obawialam zapisujac ja ponownie do druzyny) caly trening wydurniala sie z psiapsiolka, zamiast sluchac trenera. Oczywiscie panna ma milion wymowek oraz powodow do oburzenia, ze to A. sie wyglupiala i ja zaczepiala! No przeciez Bi to takie niewiniatko, tiaaaa...

Czwartkowy grafik troche nam sie pokomplikowal, bo tego dnia jest i trening druzyny plywackiej i sztuk walki. Normalnie wybralalabym raczej sztuki walki, bo trwaja tylko przez marzec, ale tego akurat dnia mialam tez wirtualny meeting o 5:30, wiec Potworki musialy jechac z tata. A ze M. chcial przy okazji pocwiczyc, to pojechali na basen. Nik nie bardzo byl zadowolony i dobitnie dal o tym znac. W ogole tego dnia wstal chyba lewa noga, bo od rana urzadzal awantury. Rano, ze pod bluzke musial ubrac podkoszulek, potem ze nie chce czapki, obiad mu nie pasowal, chcial jechac na karate, a nie na basen, itd. Ciagle cos. Tego dnia dzieciaki znow konczyly lekcje wczesniej z okazji szkolen nauczycieli i korzystajac z okazji, zaprosilam do nas przyjaciolke Bi oraz jej siostre. Akurat dobrze sie zlozylo, ze byl na to dodatkowy czas, a jednoczesnie cala czworka miala potem trening, wiec wiadomo bylo, ze sie nie zasiedza. :D Po tej wizycie naszla mnie refleksja, ze starzeja sie te dzieciaki. Spodziewalam sie jak zwykle piskow, krzykow oraz dziekigo biegania gora - dol. po domu. Tymczasem dzieciaki bawily sie raz w swoich pokojach, raz na samym dole, w bawialni, ale spokojnie i wzglednie cicho. Bylam w lekkim szoku. Zdecydowanie towarzystwo staje sie bardziej opanowane. Oczywiscie powodem tego mogl byc fakt, ze 3/4 grupy to byly dziewczynki. Podejrzewam, ze grupka z wiekszoscia chlopcow mogla byc bardziej postrzelona. ;) Moj meeting zas, o ktorym wspomnialam wyzej, byl na temat nowej szkoly, do ktorej Bi pojdzie od wrzesnia. Kilka juz chyba razy wspomnialam, ze w naszym miasteczku podstawowka to klasy 0-IV. Na dwa lata, czyli klasy V-VI, dzieci przechodza do innej szkoly, tzw. "wyzszej" podstawowki. Tak w ogole, nie wiem czy wiecie, ale w Hameryce typowy uklad to szkola podstawowa (klasy 0-V), pozniej 3 lata gimnazjum (middle school) i pozniej juz 4 lata liceum (high school). Nasze miasteczko troche sie wylamuje, zreszta nie tylko ono. Tak jak w Polsce bowiem, w szkolach czesto zaczyna brakowac miejsc i wydzialy oswiaty kombinuja jak moga. U nas postanowiono polaczyc ostatnia klase podstawowki oraz pierwsza gimnazjum w osobnej szkole. Inne miasteczka rozdzielaja klasy np. na 0-II w jednej szkole, III-V w innej, przy czym, w zaleznosci od ilosci dzieci w danym roczniku, zmienia sie to z roku na rok. Takie troche pomieszanie. To, co robi nasze miasteczko, nie bardzo mi sie podoba, bo mam wrazenie, ze po wzglednej stabilnosci podstawowki, dzieciaki beda teraz przerzucane, dwa lata w jednej szkole, dwa w drugiej i dopiero w high school znow 4 lata w jednym miejscu... Meeting w kazdym razie okazal sie raczej... nudny. ;) Ogolnych informacji bylo niewiele, a 80% czasu poswiecono na program... muzyczny. Widac od razu, ze to oczko w glowie owej szkoly. Nasze miasteczko w ogole znane jest z wysokiego poziomu nauczania muzycznego. Nauka gry na instrumentach smyczkowych oferowana jest juz od II klasy szkoly podstawowej, wtedy jednak jest dowolna. Natomiast w "wyzszej" podstawowce, ucznowie, poza zwyklymi lekcjami muzyki, musza wybrac albo orkiestre (gdzie nadal beda grac na skrzypcach, wiolonczeli badz altowce), albo zespol (ktory rozni sie od orkiestry wiekszym wyborem instrumentow), albo chor. Moga tez wybrac dwa z tych zajec. Bi poki co twierdzi, ze wybierze orkiestre, zeby nadal grac na skrzypcach, oraz chor. Zobaczymy, bo jeszcze moze jej sie odmienic, choc czasu na zastanowienie bedzie miec niewiele - wyboru nalezy dokonac juz do konca marca. :O

No i dobrnelismy do piatku. Katary zdaje sie znikly. To znaczy dzieci wydaja sie zupelnie zdrowe, mnie od czasu do czasu cos w nosie podenerwuje, ale jest ok. Wirus okazal sie malo zjadliwy. ;) Pogode mamy nadal w kratke. Po kilku cieplejszych dniach, czwartek oraz piatek znow byly okolo zerowe, a weekend ma byc wrecz lekko mrozny. Kolejnych opadow sniegu w prognozie jednak brak. ;) Zostalam tez dzis wrobiona przez sasiadke w opieke nad jej corkami. Ze ja sie zawsze tak wpakuje. ;) Dostalam od niej rano maila, czy moglabym odebrac jej dziewczyny ze szkoly, bo niania ma wolne, maz dentyste, a ona ma meeting do 16. Troche sie zdziwilam, bo panny jezdza od jakiegos czasu autobusem, a sasiadka pracuje teraz z domu, wiec wlasciwie to moglyby po prostu wejsc i pokrecic sie te 30 minut po chalupie. Dom sasiadow ma jednak bardzo dlugi podjazd, otoczony w dodatku po obu stronach wysokimi tujami, tak ze chalupy z ulicy kompletnie nie widac, pomyslalam wiec, ze sasiadka po prostu chce sie upewnic, ze corki dotra bezpicznie, skoro nie ma ich kto odebrac z przystanku. Odpisalam wiec, ze nie ma sprawy, odbiore dziewczyny. I "troche" sie zdziwilam, kiedy odpisala, ze bardzo dziekuje i ze przyjedzie po corki o 16:10! :D Nosz kurna, czyli mam je odebrac iiii zabrac do siebie?! To nie mozna tak jasno napisac or razu? ;) Pozgrzytalam nieco zebami, ale co bylo robic? Odebralam cala czworke, przywiozlam do domu, nakarmilam (a raczej probowalam, bo sasiadki to straszne niejadki) i wyslalam do zabawy. Rzecz jasna z 16:10 zrobila sie prawie 17, ale to tylko szczegol. ;) Bi miala wiec kolezanki dwa dni pod rzad, a Nik sie obrazil, ze do niego zaden kolega nie przyjezdza. Obiecalam biedakowi, ze napisze do mamy jego ulubionego kumpla i spytam czy moze przyjechac, ale szczerze, to mam cichutka nadzieje, ze sie nie zgodzi. Wiecie, pandemia i te sprawy. :D Dziewczynki dziewczynkami, ale przy kolegach w Nika wstepuje istne tornado i az cierpne na mysl, czy chalupa to wytrzyma. To nie lato, gdzie dzieciaki wyrzucilo sie na dwor i mogly tam ganiac kilka godzin. ;)

I mam wrazenie, ze jeszcze cos mialam Wam napisac, ale kompletnie nie pamietam co. Jak mnie oswieci, to najwyzej dopisze. :D