Indyk, Indyk i po indyku

Jak w tytule. Rowniez doslownie. ;) Niestety, hamerykancka tradycja sprawia, ze indyki mordowane sa w okolicach listopada wrecz masowo. W drodze na lodowisko, mijamy stadnine koni, na ktorej ktos odgrodzil maly wybieg i od dwoch miesiecy rosly tam sobie i tuczyly sie mlode indyczki. Ale kiedy jechalismy na ostatnie przed Swietem Dziekczynienia zajecia z lyzew, wszystkie "tajemniczo" zniknely. Nik jest jeszcze na tyle maly, ze nie skojarzyl, ale Bi poplakala sie nad losem ptaszysk. ;)

Jesli chodzi o samo Thanksgiving, to spedzilismy je bardzo milo, choc jak zwykle grono nasze bylo mocno okrojone, z zaledwie czworka doroslych i dwojka dzieci. Dzien wczesniej, w srode, dzieciaki konczyly dwie godziny wczesniej, wiec i ja wyszlam z pracy o 13, co dalo mi dodatkowe pare godzin na pichcenie. W czwartek od rana kontynuowalam i w rezultacie wyrobilam sie na tyle wczesnie, ze zdazylam sie jeszcze na spokojnie wykapac, nakryc do stolu i czekajac na gosci, posiedziec popijajac kawke. Tak to lubie. :)

Dzieciaki w szkole robily "indycze" opaski, ale Nik swoja gdzies posial...

Reszta weekendu byla niestety jednym z najgoszych dni wolnych jakie mialam w zyciu... W piatek wszystko sie ryplo. Obudzilam sie z takimi zawrotami, ze chodzilam przytrzymujac sie scian, a w koncu polozylam sie i zasnelam, bo nie bylam w stanie ani chodzic, ani siedziec, ani tym bardziej jesc, bo zbieralo mnie na wymioty. Dodatkowo samopoczucie psula mi swiadomosc, ze tego dnia myslelismy o skoczeniu na narty (w gory jakies 2 godziny od nas, bo tylko tam byly juz otwarte stoki ;P), ale w moim stanie nie dalabym rady zjechac nawet z oslej laczki. ;)
A kiedy po poludniu poczulam sie troche lepiej, otrzymalam kiepska wiadomosc i poprztykalam sie z mezem, choc nasza klotnia byla rezultatem mojej reakcji na te wiadomosc i zupelnie (dla mnie) niespodziewana. Reszta piatku i sobota uplynela nam wiec na cichych dniach. Najgorzej, ze w sobote swiat mi sie nadal lekko "bujal", wiec nie mialam ani energii, ani ochoty zeby wymyslac Potworkom jakies specjalne zajecia. Mieli miec rano trening na basenie, na ktory planowalam ich zabrac z racji braku Polskiej Szkoly, ale niestety pompa siadla, poziom chloru w wodzie siegal kosmosu i zajecia sie nie odbyly. A na naszym znajomym lodowisku trwal turniej hokeja i tura "wolnej" jazdy zostala odwolana. :/ Utknelismy wiec w domu i cale szczescie, ze M. pojechal sam z siebie na zakupy do Polakowa, a pozniej do marketu budowlanego, wiec przynajmniej mielismy od siebie nieco oddechu.
W niedziele wyjasnilismy sobie z malzonkiem to i owo, czy raczej ja wygarnelam mu, ze nawet jesli nie wie o co mi chodzi, nawet jesli uwaza, ze zachowuje sie niedorzecznie, to jego zadaniem jako meza jest wspierac, poklepac po plecach i powiedziec, ze bedzie dobrze, a nie "kopac lezacego" obrazaniem sie. Szczegolnie, ze moje piatkowe rozgoryczenie po otrzymaniu wiadomosci, kompletnie nie bylo kierowane w jego strone, a obrazil sie, bo... nie podobalo mu sie, ze bylam pelna zalu i nie rozumial dlaczego. :O
Chyba dotarlo, choc troche. ;)

W niedziele rano Potworki mialy trening (na innym basenie) skokow do wody. Dla Kokusia pierwszy. Najpierw zonk, bo kiedy przyjechalismy okazalo sie, ze ktos zapomnial otworzyc basen (znajduje sie on w czesci sportowej prywatnej szkoly), a ze byl dzien wolny od zajec, obaj trenerzy biegali jak w ukropie, probujac znalezc osobe posiadajaca elektroniczne karty otwierajace drzwi. Pol godziny poslizgu, ale w koncu weszlismy. W rezultacie, zajecia przesunely sie rowniez i zamiast byc w domu krotko po 11, bylismy prawie w poludnie, czyli polowa niedzieli sobie uciekla. ;)
Ogolnie fajnie bylo patrzec na cwiczenia. Bi skacze juz naprawde niezle. Prostuje sie niczym strzala i naprawde nie ma sie do czego przyczepic.

Bi skacze. Niestety, zamazana, bo skok byl za szybki :)

Nik skacze... na zabe. Niezgrabnie rozkraczony, ale najwazniejsze, ze sie nie boi. ;)

Zdjecie lekko zamazane, ale macie mniej wiecej porownanie :D

No i byl to jego pierwszy trening skokow (ich normalny basen jest za plytki i skakac do niego nie wolno), wiec nie ma co sie spodziewac cudow. ;)

I tak nam uplynal dlugi weekend.
Ktory niespodziewanie jeszcze nam sie przedluzyl... ;)

Ledwie zdazylismy wrocic po treningu w niedziele do domu, zaczal proszyc snieg. Idealnie na 1 grudnia. :) Juz od kilku dni wiadomosci trabily, ze nadchodzi wieeelka sniezyca i zeby sie przygotowac, ale nikt specjalnie sie tym nie przejmowal. Takie burze sniezne na poczatku sezonu sa zazwyczaj raczej slabiutkie, a prognozy z zapowiadanych 12 do 20 cm, przez 7 do 12 cm, przeszly w koncu do 2 do 7 cm. Nikt nie spodziewal sie wiec niewiadomo czego, szczegolnie, ze snieg caly dzien proszyl sobie leniwie, a pod wieczor temperatury sie podniosly powyzej zera i przeszedl w marznacy deszcz. W nocy mial przestac na kilka godzin padac zupelnie, a pozniej ponownie zaczac, ale ze z takimi prognozami ciezko jest cos przewidziec, szkoly uparcie milczaly. Przypominam, ze tutaj maja tendencje do zamykania szkol lub chociaz opoznienia rozpoczecia lekcji przy najmniejszych opadach sniegu. ;) W niedziele wieczorem tylko kilka college'ow oglosilo, ze nastepnego dnia beda zamknieci, czemu nie ma sie co dziwic, skoro wiekszosc studentow dojezdza do nich samochodami. Osobiscie nie znosze takiej niewiadomej, jako ze lubie przygotowac sobie co sie da, dzien wczesniej. Nasze miasteczko ma zwyczaj zawiadamiania rodzicow o zamknieciu pozno, niemal na "ostatnia chwile". Dobrym wskaznikiem sa wiec okoliczne miasteczka, ktore zazwyczaj oglaszaja zamkniecia juz wieczorem, zamiast jak nasze, nad ranem. Tym razem jednak, wszystkie milczaly jak zaklete, a ze sniezyca uparcie nie chciala sie rozkrecac, wiec uznalam, ze jednak lekcje sie odbeda. Przygotowalam ubrania, zrobilam kanapki, spakowalam przekaski do sniadaniowek, nastawilam budziki i poszlismy spac. Obudzilam sie o 4 nad ranem, kiedy M. wychodzil do pracy i sprawdzilam maile. Nadal nic. Tymczasem kiedy budzik zadzwonil o wpol do siodmej, znalazlam w skrzynce wiadomosc o zamknieciu, ktora przyszla o 5:10 nad ranem. To naprawde nie dalo sie wieczorem?! Nosz kurka na wacie! Wstalam, na paluszkach przeszlam po pokojach dzieci wylaczajac ich budziki, a potem wrocilam do blogiego lozka, ale co za tego, jak zasnac juz nie moglam. :/
Potworki wstaly zaraz po mnie, zdziwione, ze budziki nie zadzwonily. Zdziwienie szybko ustapilo radosci, ze nie ma szkoly. ;) I dopytywaniom kiedy, no kieeedy pojdziemy na podworko. :D
Jak dla mnie to zamkniecie bylo mocna przesada, bo spadlo doslownie kilkanascie cm sniegu i tam gdzie Potworki przejechaly na "duposlizgach" wytarly go miejscami do trawy.

Widac pasek sniegu wytartego do trawy, chociaz fakt, ze z tej strony, pod choinkami, zawsze jest tego sniegu mniej

Drogi, nawet nasza osiedlowa, byly calkiem niezle odsniezone, a temperatury lekko na plusie, co sprawialo, ze snieg na asfalcie niemal nie osiadal, choc do szuflowania byl koszmarnie ciezki. Odsniezylam frontowe wejscie oraz chodnik idacy wokol przodu domu az do podjazdu i miesnie od lopatki, przez pachwine, az do klatki piersiowej, czulam jeszcze nastepnego dnia. ;)

Widoczne na fotce hulajnogi sniezne mialy byc prezentami Mikolajkowymi, ale ze Matka Natura zeslala snieg troche wczesniej i niewiadomo kiedy znow nieco podesle, Potworki dostaly je juz w poniedzialek ;)

Krajobraz za oknem i fakt, ze nadszedl grudzien, natchnal mnie do wyciagniecia bozonarodzeniowych dekoracji i przyozdobienia domu. Tylko choinki brakuje, bo nie mozemy sie z M. zdecydowac czy chcemy zywa, czy sztuczna... ;)

Zagniotlam tez ciasto na pierniki, ale z braku czasu pieke je po 20 dziennie, czyli dwie blaszki. ;)

Zazwyczaj biore sie za nie dopiero, kiedy stoi juz choinka, tym razem jednak planuje wreczyc przyozdobione przez Potworki pierniczki paniom z Polskiej Szkoly. W sobote beda tam bowiem ostatni raz przez Swietami. W kolejny weekend Bi ma zawody, a potem bedzie juz przerwa swiateczna.

A snieg padal sobie dalej. Momentami mocniej, momentami ledwie proszyl, ale padal praktycznie caly dzien, dopiero poznym popoludniem przestal zupelnie i spodziewalismy sie, ze to juz koniec atrakcji.  ;)
Taaa... W okolicy kladzenia dzieci spac, chmury znow sypnely i to ostro. Ale, tak jak poprzedniego wieczora, szkoly milczaly, prognozy zapowiadaly okolo 40% szansy na snieg w nocy i ewentualnie jakies 5 cm... Przyszykowalam wiec jedzenie i ubrania, powlaczalam wylaczone rano budziki i poszlam spac.

Przed domem przez chwile znow mialam "Narnie" :)

I co? No, jajco. Sniegu niespodziewanie dowalilo jakies 30 cm i podobno pobilismy rekord na ilosc bialego puchu jak na poczatek sezonu.

Widok we wtorek rano z okna tarasowego

A szkoly znow zamkneli. :/ Wiadomosc przyszla ponownie o 5 nad ranem i kolejny raz przemykalam na palcach po pokojach, wylaczajac budziki. ;) A Potworki byly po prostu przeszczesliwe, choc zaczelo im sie juz w doopach przewracac od ilosci wolnego i nie dosc, ze klocily sie doslownie o wszystko, to jeszcze uparly sie, ze kolejnego dnia tez na peeewno nie bedzie szkoly i wstaly w srode w iscie wisielczych humorach. :D

Zanim jednak nastala sroda, byl caly, calutenki wtorek na zabawy w bialym puchu:

Fajnie, ze zaraz kolo domu mamy calkiem przyzwoite gorki do zjezdzania :)

Tarzanie sie w puchu rowniez bylo praktykowane :)

W nieudeptanych miejscach snieg siegal Mai brzucha, a to nie jest malutki piesek ;)

Tak wlasnie sobie minal "Indyczy" weekend, ktory z czterech dni, niespodziewanie przedluzyl sie w niemal tydzien. ;)

Na zakonczenie, swiateczne akcenty na znajomej stacji benzynowej :)