Lilypie Kids Birthday tickers
Lilypie Kids Birthday tickers

środa, 28 grudnia 2016

Ze co?! Juz po?!

Ech, no ja sie tak nie bawie! Trzy dni pod rzad chodzic spac po polnocy, na co? Zeby potem Swieta przelecialy sobie ot tak, jak z bicza trzasnal?! Gdzie tu sprawiedliwosc?! :D

Boze Narodzenie, pomimo kilku zgrzytow, minelo mi w tym roku spokojnie i rodzinnie. Tak jak powinno. Co prawda reszta rodziny (i nie tylko) robila wszystko, zeby popsuc ten sielankowy nastroj, ale zacisnelam zeby, wlaczylam wewnetrzny "zen" i choc wydarlam sie pare razy na Male Potwory, to potraktowalam to jak normalny element wychowania. Rozedrzec sie, przywolac do porzadku, kontynuowac dzien jak gdyby nigdy nic. Dziala. ;)

Troche trudniej z mezem i tu bylo juz baaardzo blisko, zeby Swieta uplynely pod znakiem cichych dni. Malzonkowi, w sama Wigilie, wlaczyl sie tryb pustelnika. Caly dzien chodzil i zrzedzil, ze po co te Swieta, po co to szykowanie, on nie lubi takich zjazdow, nie lubi gosci, on woli posiedziec na kanapie w dresach i podziurawionej koszulce. :/ Najeczal sie jakby przyjezdzalo do nas conajmniej trzydziesci osob, zamiast trzech... ;) Pare razy mialam szczera ochote kopnac go w cztery litery, bo to JA latalam jak kot z pecherzem usilujac ogarnac jako tako chalupe i to glownie JA przez dwa dni niemal nie wychodzilam z kuchni. Tyle, ze ja robilam to z (obledem w oczach, fakt) radoscia, a wkurzalo mnie tylko kiedy Potworki zawracaly mi gitare o pic, jesc, siusiu, kupe, zamiast uderzyc do ojca, ktory siedzial przed laptopem. Jak zwykle... :/ W koncu jednak usmazyl rybe i zrobil barszcz (utyskujac, ze co by nie dodawal, mu nie smakuje), wiec wybaczam...

Moja ukochana mamusia takze probowala mi popsuc Swieta. W piatek mialam wolne, wiec postanowilam zadzwonic do siostry, z ktora zwykle ciezko mi sie zgadac. Duzo czesciej dzwonie do mamy, bo ona zwyczajnie zazwyczaj jest w domu. A siostra z mezem prowadza bujne zycie towarzyskie i ciezko ich zastac. Rozmawialam wiec z N. w najlepsze, a tu mamuska do niej dzwoni! Przyznala, ze ze mna rozmawia (durna, oj durna!), wiec zostalo mi przekazane, ze jestem swinia, bo zadzwonilam do siostry, a nie do matki i ze mam potem do niej zadzwonic. Pozniej jednak byla nieaktywna na Skypie, a na mojego smsa, otrzymalam potok wiadomosci z pretensjami i uzalaniem sie nad sama soba, ze jestem podla, ze nie traktuje jej jak matke, ze ona coraz czesciej zaluje, ze w ogole ma dzieci, itd. Nastepnego dnia, kiedy zadzwonilam szybko do siostry zlozyc jej rodzinie zyczenia, okazalo sie, ze mamuska klocila sie rownolegle rowniez z nia i odgrazala, ze nie przyjedzie na Wigilie. To zaowocowalo interwencja szwagra i obraza majestatu, ze siostra osmiela sie mieszac w to meza... Pozniej podobno matka napisala, ze juz miala przyjechac, ale ma jelitowke. A jakis czas pozniej, ze jednak przyjedzie, ale tylko na chwile... :D Ta kobieta powinna sie leczyc...

Na mojego smsa w Wigilie (ktora jest rowniez jej imieninami), ze chcialam jej zlozyc zyczenia, nie odpowiedziala. W niedziele, odpisala laskawie jednym slowem, ze "spi". Godzine pozniej dopisala: "chociaz wcale nie spie". Tym razem nie odpisalam ja, majac dosc jej wiecznych gierek i robienia z siebie ofiary. Ona jest szczesliwa tylko wtedy, kiedy jest w centrum uwagi. Tylko, ze ja juz od dawna skierowalam moja uwage w innym kierunku. Kiedys przejmowalam sie tym co mowi i robi, ranilo to moje uczucia, ale w koncu sie zdystansowalam i teraz czesciej jej zachowanie mnie smieszy. Troche mi jej nawet zal, bo sama nie widzi, ze im bardziej sie miota, wscieka, rzuca epitetami, albo przeciwnie, usiluje wzbudzic poczucie winy, tym bardziej powieksza sie dystans miedzy nami...

Wystarczy jednak o mojej mamusce. Ona sie juz nie zmieni, a ja cierpne tylko na mysl, ze kiedys przylece do Polski i bede musiala sie z nia uzerac osobiscie... Nawet jesli tylko przez kilka dni...

Mialo byc o naszych Swietach.

Jak pisalam w przedostatnim poscie, w zeszly wtorek zagniotlam wieczorem ciasto na pierniczki. Nastepnego wieczora, kiedy wrocilam z pracy, odbylo sie wiec wielkie pierniczenie! :) Obawialam sie, co wyjdzie z tych piernikow w zwiazku z dodaniem do ciasta x3 tyle maki, co w przepisie. W pamieci mam zeszloroczne, pozbawione korzennego zapachu i zupelnie niesmaczne. Niepotrzebnie sie jednak martwilam. Pierniki wyszly aromatyczne, wystarczy zblizyc sie do talerza, a w nozdrza uderza zapach przypraw, az slinka cieknie! Sa tez pyszne, choc tu powinnam chyba napisac "byly", bo rano na talerzu lezaly juz tylko 4 sztuki, a zanim wroce do domu, pewnie i ta resztka zniknie. ;) Wyszlo ich z przepisu bardzo duzo (to pewnie zaleta dodania wiekszej ilosci maki), ale ulatnialy sie w takim tempie, ze ani jednego w koncu nie powiesilam na choince. :)
Ten przepis zdecydowanie musze wydrukowac i zachowac, bo to najlepsze pierniczki, jakie dotychczas pieklam.

A wracajac do pierniczenia. Obydwa Potworki rzucily sie z zapalem do wykrawania piernikow, Bi nawet wlasnorecznie walkowala ciasto...


Az do momentu, kiedy pierwsza partia wyjechala z piekarnika i przestygla. Wtedy szybko przerzucili sie na konsumpcje, szczegolnie Nik, ktory chwytal jednego pierniczka za drugim tak, zeby miec po jednym w kazdej dloni. Wcinal i wzdychal "Mniaaam, jakie pysne te pielnicki!". :D



Podobnie sprawa miala sie z ich dekorowaniem. Po kilku piernikach, jak widac na ponizszym zdjeciu, Nik rozpoczal degustacje, bo "Musem splobowac jak smakuja z luklem!". ;)



Bi nie zjadala polukrowanych piernikow przy dekoracji. Ona po prostu wysysala lukier z tubek. Taaa, pierniczenie zdecydowanie bylo tym, co Potworki lubia najbardziej... ;)

Co jeszcze pamietam z przygotowan? W sumie niewiele konkretow, bo wszystko zlalo sie w jedna mase krojenia, mieszania, smakowania, itd...

Makowiec wyszedl mi z zakalcem, o! :/ Tak to bywa jak sie wykorzystuje nowy przepis bez uprzedniego wyprobowania... Juz podczas mieszania, kilka razy sprawdzalam czy napewno dalam wszystkiego jak trzeba, bo ciasta wyszlo dwa razy tyle, co masy makowej! I to ma byc makowiec?! Poza tym, moj piekarnik raczej slabo grzeje i zazwyczaj musze ciasta potrzymac w nim nieco dluzej. I tak, np. sernik piekl sie niemal dwa razy dluzej niz w przepisie! :O Tu jednak w miare latwo poznac. Nie dosc, ze przepis mi znany i wielokrotnie wyprobowywany, to widac po samym ciescie, ze nadal nie zabrazowilo sie po bokach, a srodek lekko bulgoce. Natomiast z makowcem juz trudniejsza sprawa. Na wierzchu ciemna masa makowa, wez tu poznaj czy wszystko upieczone? Dla pewnosci potrzymalam go 15 minut dluzej, ale efekt - zakalec. :( Co prawda tylko delikatny, a samo ciasto w smaku calkiem dobre, ale jednak bylam zla.

To nie koniec porazek kulinarnych... Jedna z salatek sledziowych przesolilam i to mocno... Jem ja uparcie po trochu, mocno przepijajc, ale wiekszosc raczej wyladuje w koszu...
A w te Swieta juz nie ciagnelo mnie az tak do sledzi, jak rok temu. W tym roku, przyssalam sie do skondensowanego mleka. :) Potrzebowalam go 6 lyzek do nieszczesnego makowca, a potem jak oblizalam lyzke, to wyzarlam pol puszki za jednym posiedzeniem. W koncu rozsadek zwyciezyl i zmusilam sie, zeby odlozyc puszke do lodowki, ale i tak pewnie w biodra mi pojdzie. ;)

Fajnie mi sie bigos gotowalo. Jak zaczelam go podlewac czerwonym winem, to zaczelam to winko sobie tez pociagac. I od razu, pomimo poznej pory, zmeczenie jakby mniejsze i nogi juz tak nie bolaly... ;)

W koncu nadszedl wieczor wigilijny i... Juz tradycyjnie, ciotka M. przyjechala ponad godzine pozniej... Kurcze, mowi sie takiej "16:30", a ona przyjezdza niemal o 18! Wszystkim jednak porzadnie burczalo w brzuchach, wiec poczekalismy godzinke i machnelismy na nia reka. Przelamalismy sie oplatkiem, zjedlismy barszcz, a wtedy zjechala wraz ze swoim przyjacielem. :/

Kolejnym przykrym elementem bylo to, ze facet ciotki M., bedacy rownoczesnie chrzestnym naszych dzieciakow, przyjechal podpity. Nie belkotal, nie zataczal sie, nawet alkoholem od niego nie zalatywalo (nie wiem jak to zamaskowal), ale gadal zupelnie bez sensu i w polowie Wigilii usnal na kanapie. :( Ciotka M. kilka razy wspominala, ze A. ma problem alkoholowy, ale ze ona sama jest dosc specyficzna osoba, myslelismy, ze przesadza. Poza tym, on dotychczas bardzo sie pilnowal i do nas zawsze przyjezdzal trzezwy. Albo wiec poczul sie juz zbyt swobodnie, albo jego problem sie poglebia. W kazdym razie az zal patrzec, bo to naprawde fajny chlop... :(

Poza tymi odchylami od normy, wieczor na szczescie uplynal spokojnie. Zjedlismy wieczerze, probujac wcisnac jej choc troche w Potworki. Skonczylo sie tym, ze Bi podjadla barszczu z uszkami, a Nik bez uszek (czyli samej wody) i podziubali nieco najzwyklejszej smazonej ryby w panierce. Coz, dobre i to. ;)

No i gwozdz programu, czyli prezenty!!! :D

Jak zwykle, wyszlam z dziecmi przed dom, zeby wypatrywaly Mikolaja. Reszcie jednak cos dlugo schodzilo, a Potworki byly bardzo niecierpliwe. Nik kilka razy zawracal w strone drzwi, mowiac, ze pojdzie sprawdzic czy Mikolaj moze juz przyszedl. Z trudem odwodzilam go od tego pomyslu, a jeszcze ktos wypuscil od tylu psa, ktory przybiegl do nas, po czym wrocil za dom. Potworki zaskoczone, chcialy z kolei pobiec za Maya, a tam przeciez moj tata oraz ciotka M., wyciagaja pakunki z aut! :) Oj, troche sie nagimnastykowalam, zeby utrzymac mlodziez na miejscu. ;)

W koncu jednak wpuszczono nas na powrot do domu, tradycycjnie wcisnieto Potworkom bajeczke, ze Mikolaj wpadl tylko, podrzucil prezenty i musial jechac dalej i sie zaczelo! ;) Ilosc pakunkow, paczek i prezentow, najlepiej oddaja chyba te zdjecia:









Przez jakis czas, slychac bylo tylko radosne piski i podniecone okrzyki dziatwy oraz smiechy doroslych obserwujacych ich reakcje. ;)

Wnioski z prezentow? Lepiej isc w konkret, a nie ilosc. ;) Dla Potworkow, kazdy "wiekszy" prezent, czy to puzzle, czy to klocki, czy zabawka, okazaly sie hitem. Natomiast duperelki w rodzaju naklejek, gumek do wlosow (to Bi), breloczkow czy innych drobiazgow, obejrzeli i odlozyli na bok. Podobnie z prezentami praktycznymi. Nowe kubki oraz plyny do mycia, juz po chwili lezaly zapomniane. Bi obejrzala z zainteresowaniem skarpetki oraz czapke (kobieta, to lubi fatalaszki), Nik nawet na nie nie spojrzal. ;)

Za to, zupelnie niespodziewanie, Bi jest zachwycona otrzymanym kalendarzem. Nawet nie wiem, ktory to "Mikolaj" jej go sprezentowal, ale to byl strzal w dziesiatke! Bi od dawna zamecza mnie pytaniami: a kiedy beda moje urodziny, a urodziny Kokusia, a kiedy mamy wolne w szkole, itd. Teraz bede mogla wszystko pozaznaczac w jej wlasnym kalendarzu i bedzie mogla sama sobie to sledzic i liczyc dni. ;)

Potworki dostaly tez po zestawie puzzli oraz klockow Lego. Myslalam, ze takie prezenty zajma ich na dluzsza chwile, ale sie nieco rozczarowalam. To znaczy, zajeli sie, owszem, tyle, ze potrzebowali mojej asysty przy ukladaniu.


(To jedyny zestaw, ktory Nik samodzielnie ulozyl)

Przy zestawie Lego Nika, bylam na to przygotowana, bo to jego pierwszy i mimo, ze Mikolaj - mama kupil Lego Juniors, ktore niby jest od 4 lat, to jednak dla mojego czterolatka to nieco wyzsza szkola jazdy. Chociaz, po kilku dniach, samochodzik potrafi juz sobie czesciowo rozebrac i zlozyc z powrotem. Postep wiec jest. Nie dziwie sie tez Bi, ze potrzebowala pomocy z puzzlami. Dostala je oznaczone dla grupy wiekowej 6+. Ma juz 5.5 lat i radzi sobie z puzzlami swietnie, wiec myslalam, ze ulozy je z palcem w nosie. Tymczasem okazaly sie byc pastelowe, przysypane jakby brokatem i w rezultacie kolory sie miejscami mocno rozmywaja. Nawet ja, zawolana do pomocy, troche sie nastekalam i naskrobalam po czuprynie... Ale ja ogolnie jestem nie-puzzlowa. ;)

Spedzilam wiec wieksza czesc Wigilii oraz sporo Pierwszego Dnia Swiat, ukladajac Lego oraz puzzle. Powrot do przeszlosci, normalnie! :D
Z Lego, Bi potrzebowala mnie glownie do wsparcia psychicznego oraz okazjonalnej poprawki, ale uparcie nie chciala sama ukladac. Mysle, ze zadzialala rywalizacja o uwage rodzica. Nikowi musialam pomoc, sam by sobie nie poradzil, wiec Bi nie mogla byc przeciez gorsza. ;) Obydwa zestawy, Bi oraz Nika, byly podzielone na 3 czesci, ukladalam wiec naprzemian: pierwsza partie Nika, pierwsza Bi, druga partie Nika, druga Bi, itd. O ile Kokusiowe, prostsze, szly szybko, o tyle Bi... Ojacieniemoge! Taki wyszedl malutki, raczej niepozorny zameczek, a tyle czasu zajelo ukladanie!



Glownie dlatego, ze Bi kazdy klocuszek dokladala z namaszczeniem, sprawdzajac dokladnie instrukcje. A ze zestaw rowniez jest od 6 roku zycia, wiec wymagal on od niej sporego skupienia. Koniec koncow, poradzilaby sobie sama, tylko... nie chciala... :/ Wymusila za to, zebym przy niej kolkiem siedziala. A ze Swieta, gotowac nie musialam, sprzatac tez nie, czasu jakby wiecej, to siedzialam (i ukradkiem ziewalam z nudow, ale czego sie dla corki nie zrobi)... ;)

O! A wiecie jaki prezent okazal sie moim hitem?! I to nawet nie moj prezent, tylko jeden z otrzymanych przez Bi. ;) Gra logiczna, o taka:

Polega ona na dopasowywaniu trojwymiarowych czesci tak, zeby zapelnic wszystkie otworki i zeby zaden element nie wystawal. Mozliwych jest 120 kombinacji, od najprostszych, gdzie wpasowac trzeba tylko 3 elementy, az do poziomu "wizard", gdzie do dopasowania zostaje ich 8. :) Fajne jest tez, ze w ksiazeczce jest klucz rozwiazan, jak w koncu natrafie na kombinacje, ktorej za cholere nie bede mogla rozwiazac. Najczesciej mam tylko po kilka minut na gre, wiec doszlam dopiero do trzydziestej ktorejs i "trzaskam" je bez wiekszych problemow, ale pomalu robi sie coraz trudniej. W kazdym razie, wciaga cholerstwo niesamowicie! :D

A poza tym, jak to po Swietach. Nadal mamy cala lodowke zarcia i irytuje tylko to, ze wiekszosci z tego, Potworki nie rusza. Mimo wiec zapelnionej lodowki, trzeba im gotowac obiady, bo inaczej beda sie zywic wylacznie kanapeczkami i chrupkami do mleka. :/ Ja za to jem az za chetnie. Ciesze sie, ze od wtorku jestem juz w pracy, bo wczesniej chodzilam z brzuchem jak bania. Ale oczywiscie, jak tylko wzdecie troche zeszlo, czlapalam do kuchni. Tu salatka, tam kutia, tu jeszcze jakis serniczek. Bigos nadal stoi nietkniety, tyle mamy innych resztek. I tak czlowiek je, idzie do toalety, pusci pare baczkow (no sorki, ale taka jest prawda!) i znowu je. W pracy przynajmniej jestem odcieta od lodowki. ;) A i tak juz zastanawiam sie, co przyszykowac na Sylwestra. Ktorego spedzamy jak zwykle w domu, ale pewnie wieczorem wpadnie moj tato, no i samemu tez fajnie jest miec jakies zarelko na seans filmowy. :)

A, jeszcze zalamujace wiesci z frontu chorobowego na sam koniec. W poniedzialek rano, Nik przyjal ostatnia dawke antybiotyku, przepisanego na zapalenie ucha. Tego samego dnia, wieczorem, zaczal smarkac. Rece opadaja... :( Dobrze, ze chociaz akurat dzieciaki maja ferie swiateczne i siedza w domu. Moze do wtorku mu przejdzie. Taaa... "przejdzie" na reszte rodziny. :/

19 komentarzy:

  1. O ja! Święta z przygodami mieliście :) a ilości prezentów.. Wow! A Wy jakieś prezenty sobie robiliście z mężem, czy tylko dzieciom?? U nas też Bratanek z ninjago potrzebował pomocy, ale tylko na początku. Później już dawał radę sam. Pozdrawiam zimowo ze Szczawnicy!!❄

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nieee, kiedys jeszcze kupowalismy cos dla siebie nawzajem. Szybko jednak zaczelismy zamawiac prezenty dla samych siebie i prosic sie nawzajem o podlozenie pod choinke. Stwierdzilismy, ze to bez sensu i teraz ja skupiam sie na dzieciach, a M. chyba oddycha z ulga, ze ma to z glowy. ;)

      Usuń
  2. No to sie dzialo... a najgorsze, ze juz po wszystkim. Najwazniejsze, ze dzieci zadowolone z prezentow! A relacje z twoja Mama sa przykre, a szkoda, bo to w koncu rodzicielka... eghh... niektorych ludzi sie nie zmieni.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O mojej matce i jej toksycznej osobowosci ksiazke mozna napisac... :/

      O tak, Potworki zachwycone! Chociaz narazie sa w wieku, gdzie ciesza sie z czegokolwiek... ;)

      Usuń
  3. Piękna choinka kochana, bardzo mi się podoba. Widać po dzieciakach, że zadowolone z prezentów. Mili też woli konkrety.
    Sytuacja z mamą bardzo przykra :(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Do "wyskokow" mojej matki juz przywyklam. Co roku cuduje przed Swietami. ;)

      O, dzieki! A mi jakos tegoroczna choinka nie przypadla do gustu, jakas taka byla waska i niezbyt gesta... ;)

      Usuń
  4. Ech skąd w tych mamach tyle agresji :/ i chęci trucia...
    Przytulam i życzę wszystkiego dobrego w nadchodzącym nowym roku :))

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mam tylko nadzieje, ze kiedy moje Potworki dorosna, bede miala z nimi zupelnie inne stosunki niz moja matka ze mna... :/

      Wzajemnie! Wszystkiego Dobrego w tym roku! :*

      Usuń
  5. Przykre, że twoja mama tak się zachowała :( Czy twoi rodzice są po rozwodzie?

    Święta widać udane, dzieciaki zadowoleni z prezentow i to najważniejsze :)

    Wszystkiego dobrego na Nowy Rok! Oby był lepszy od poprzedniego!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dokladnie! Oby byl lepszy!!!

      Oj tak, dzieciaki to maja dobrze! Dorosli sie narobia, nastresuja, a oni tylko spijaja "smietanke" z kazdego wydarzenia! ;)

      Ach, moja mama wykreca takie numery w kazde Swieta. Prawie sie czlowiek przyzwyczaja. ;)
      Nie, wbrew pozorom moi rodzice sa nadal malzenstwem, nawet w separacji nie sa. ;) Po prostu zyja sobie wiekszosc roku osobno, tylko na wiosne moj tata przylatuje na 3-4 tygodnie do Polski. ;)

      Usuń
  6. Wiesz jak czytałam o tej Twojej mamie, to nie dziwie się że tak daleko się wyprowadziliście:(
    A święta minęły szybko, tym bardziej cieszę się, ze nie robiłam wielkich przygotowań, wszystko na spokojnie;-)
    Zdrówka dla dzieciaczków;-)

    PS. sposobów na maskowanie zapachu alkoholu jest całe mnóstwo, choćby gryzienie ziarenek kawy, czy "żucie" natki pietruszko, działa bardzo skutecznie a wygląda bardzo niewinnie:(

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Widzisz... Ja tych sposobow nie znalam, bo nigdy nie mialam regularnej stycznosci z alkoholikami... :(

      Zyczenia zdrowka nadal aktualne, bo Bi i Nik sie po prostu wymieniaja wirusami i malo kiedy oboje sa zdrowi w tym samym czasie... :(

      Usuń
  7. Z prezentami bylo jak u nas - oddelegowaliśmy dzieciaki na górę do pokoju Martyny i wtedy podłożyliśmy paczki - zestawy Lego, płyty dvd, książeczki i szał najmlodszej czyli strażak Sam maskotka z wozem Jupiterem. No i góra słodyczy :)
    Jedzenia dużo nie robiłam, bo podobnie jak u Ciebie nie ma kto tego jeść, bigos już mam zamrożony, sałatki zabrałam jak szliśmy w gości, zostałą tylko szynka i baleronik własnej roboty, które to dojadamy w pracy ;) Z porażek kulinarnych to u mnie niedopeczony spód w seromakowcu, cały był równiutki i równo się upiekł, a środek został surowy, na szczęście tylko mały kawałek sięnie dopiekł ale i tak nie jestem zadowolona.
    Przepis na pierniki - pierwszy raz robiałm - miałam z MałejCukierenki i również wyszły pyszne! W drugi dzień Świąt zjedliśmy resztę (były schowane, bo tak to by chyba nie dotrwały).
    Ja na pasterce siedziałam koło nie dość, że kompletnie zalanego faceta to jeszcze chyba mu się zwróciło po kolacji, bo miał spodnie ufajdane - fuj! I to, żeby jeszcze sam był to rozumiem, nawalił się i przyszedł, ale była z nim żona! Czujesz? Wypuściła go z domu w takim stanie do kościoła, mało tego to jeszcze z nim przyszła!! Chyba bym się ze wstydu spaliła.
    Moje plany Sylwestrowe to - pierwszy raz od kilku lat - wyjście ze znajomymi na salę :) Dzisiaj jadę zrobić sobie paznokcie :) Rano obudziłam się z katarem i mega bolącym gardłem, ale nie ma że zrezygnuję!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. O ja! Ciekawa jestem jak bylo na balu?! ;)

      A moze ta kobieta specjalnie wyciagnela meza na Pasterke, zeby go chociaz na chwile oderwac od stolu i flaszki? ;)

      Ciesze sie, ze nia ja jedna przeklinalam nad nieudanym wypiekiem. ;)
      My dojadalismy co sie dalo przez prawie tydzien, az w koncu resztki powyrzucalam, bo balam sie, ze sie potrujemy. ;)

      Usuń
  8. Niezłe było to pierniczenie :) I Mikołaj się popisał. Przyznaję, że miło wiedzieć, że nie tylko u nas prezentowe szaleństwo. Choć u Was x 2.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Z prezentami moglam moze odpuscic Potrworkom upominki od nas, bo wiedzialam, ze dostana cos od dziadka oraz ciocio-babci, ale po prostu chcialam im cos kupic. No i ja tez wiem najlepiej jak trafic w ich gusta. :)

      Usuń
  9. Czytałam z uśmiechem, mimo tych kilku potknięć, to święta bardzo udane :)
    Tola dostała ten sam - właśnie ZAMECZEK jak się po ułożeniu okazało, a nie zamek "elziowy" :) Mikołaj chyba wiele małych dziewczynek w tym roku obdarował tym samym prezentem ;)
    U nas pierniczki, które dostałam od siostry, stoją jak zaklęte i tylko ja je z przyzwoitości posiadam. Mimo że piękne, jakoś u nas nie cieszą się sympatia. Ale padlam z tego wysysanego lukru Bi :)
    Z zarciem poswietnym w lodówce mamy to samo, pelno go i w kółko coś jemy...idzie w biodra jak nic.

    Sytuacja z mamą.. Hm, przykre. Ogromny szantaż emocjonalny i próby manipulowania. Ja miałam tak z była teściowa, teraz doświadcza tego od niej Zuza - okropne to :/

    WSZYSTKIEGO dobrego w Nowym Roku!!!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Miało być ze ja podjadam, a nie posiadam pierniczki ;)
      Telefon wie lepiej..

      Usuń
    2. Domyslilam sie z tym "posiadaniem". :)

      Taka wlasnie jest moja matka. Toksyczna manipulantka. Mam tylko nadzieje, ze ani ja ani siostra tego po niej nie odziedziczylysmy... :/

      Haha, wlasnie, jak kupowalam zestaw dla Bi, to spodziewalam sie czegos, hmmm... okazalszego! ;)

      Usuń