Dzien Trzeci: no to mamy KRYZYS

Tiaaa... Wczoraj to naprawde byl maly, maciupenki kryzysik... Dzisiaj mamy juz kryzys pelna geba i przez duze K. :(

Po odwiezieniu:

Rano odwozilam Potworki troche wczesniej niz przez pierwsze dwa dni, bo chcialam, zeby Bi poznala "swietlice", zanim jutro zostawie ja tam juz z samego rana. Niestety, dzisiaj oboje ryczeli juz w aucie, jak tylko skrecilam w ulice przy ktorej znajduja sie przedszkole i podstawowka... :/

Nik chlipal cala droge z parkingu do przedszkola (a opisywalam kiedys, ze kawalek musimy przejsc, przez trawnik, wzdluz sali gimnastycznej, przez kolejny trawnik...). Potem wyl w korytarzu, ze chce isc ze mna do pracy. Zupelnie nie byl zainteresowany powieszeniem plecaka w szafce, co robil z entuzjazmem w poniedzialek i wtorek, a po wejsciu do sali, dolaczeniem do dzieci, ktorym pani czytala ksiazeczke. Nastepnie ryczal pod oknem, przez ktore patrzyl jak odchodze z Bi.
Jak narazie, Mlodszy nie wpadl na to, ze moze uczepic sie mnie kurczowo i nie pozwolic wyjsc, wiec nie mamy takich dantejskich scen jak rok temu ze Starsza. Ale spokojnie, podejrzewam, ze to rowniez przyjdzie z czasem... ;)

Bi, jak to Bi. Nie pomoglo, ze w swietlicy (czyli stolowce), podbiegla do niej kolezanka z klasy - Alexandra, probujac zachecic ja do zabawy... Pani musiala chwycic ja za reke, bo po kilku buziakach i usciskach, corcia nadal nie byla gotowa na rozstanie. A Bi darla sie "Maaammaaa!!! MAAAAAMAAAA!!!" na cala szkole... Slychac ja bylo przy drzwiach wyjsciowych, na koncu dlugieeego korytarza... :(

Tragedia...

Po odebraniu:

Nik podobno plakal dosc rozpaczliwie, ale jedna z pan blizej sie nim zajela, dala mu jakies zadanie i podobno to pomoglo. Przestal szlochac i przez reszte dnia bylo ok... Po drzemce wydawal sie zdezorientowany, ale nie dziwie sie, bo dzisiaj pierwszy dzien spal w przedszkolu. Kiedy sie obudzil,  pewnie nie za bardzo wiedzial gdzie jest. ;) Kiedy go odebralam, mial pretensje, ze tak pozno po niego przyjechalam. Biedak, nie wie, ze dzis i tak przyjechalam godzine wczesniej. ;)

Po Bi pojechalam pelna obaw, bo na swietlice musiala isc tez po lekcjach. Balam sie, ze po dwoch dniach, kiedy odbieralam ja od razu po zajeciach, bedzie wystraszona, kiedy kaza jej zostac w szkole... Tymczasem moje dziecko bawilo sie w najlepsze na placu zabaw, z dwiema kolezankami z klasy! ;) Po oficjalnym odebraniu, uprosila, zebysmy wrocili na plac, aby mogla dalej bawic sie z nowymi psiapsiolkami. To spowodowalo maly dramacik, bowiem Nik podniosl wrzask, ze Bi nie chce sie z nim bawic. No nie dala sie przekonac, zeby choc raz zjechala z nim ze zjezdzalni... Najsmieszniejsze jest to, ze zazwyczaj na placach, oni bawia sie osobno, malo kiedy za soba biegaja. A tym razem Nik najwyrazniej poczul sie zazdrosny, ze siostra osmiela sie miec jakies towarzystwo poza nim. ;)

Mamy wiec kryzys, ale tylko poranny... ;) I potrwa on pewnie jeszcze jakis czas. Sprawy nie ulatwia fakt, ze nadchodzacy weekend bedzie dlugi - trzydniowy. Dzieciakom nadal adaptujacym sie do nowej rzeczywistosci, niepotrzebna jest dluzsza przerwa, zdecydowanie. :/