Zegnamy rok 2015, czyli w dwunastu zdjeciach na 12 miesiecy

Jaki byl ten 2015? Szybki, to napewno. Zlecial nie wiem kiedy i gdyby nie zdjecia, z trudem moglabym sobie przypomniec co wlasciwie sie wydarzylo. Kwartal z calego roku spedzilismy z moimi tesciami. Nie bylo latwo ani szczegolnie przyjemnie, ale przezylam. ;) We wrzesniu Bi zaczela przedszkole. A wczesniej, w czerwcu, zaliczylismy pierwszy, rodzinny urlop od narodzin dzieci.

A poza tym, w wielkim skrocie, co dzialo sie przez cale 12 miesiecy:

Styczen - zdecydowanie, poprzednia zima byla mrozna i sniezna. Snieg popadywal juz od polowy listopada. Zrobil sobie przerwe na Boze Narodzenie (jakby inaczej), ale w styczniu rozhulal sie na dobre!

Luty - coz, byl to miesiac przylotu tesciow. Na domiar zlego maz konczyl wlasny "projekt" i w weekendy praktycznie nie bylo go w domu. Swietna ucieczka okazaly sie wyprawy z Bi na lodowisko. ;)

Marzec - rodzice przypomnieli sobie, ze hej! zima sie konczy, a my na nartach nie bylismy! Udalo sie nieco nadrobic straty, ale matka czuje niedosyt i liczy na powtorke w tym roku. ;)

Kwiecien - Wielkanoc

Maj - 4 Urodziny Bi (oraz wyjazd tesciow! :D)

Czerwiec - wakacje w Poludniowej Karolinie. To zdecydowanie trzeba kiedys powtorzyc! ;)

Lipiec - upaly, nowy basenik i niekonczace sie chlapanie popoludniami

Sierpien - pierwsze powazne plony z ogrodka

Wrzesien - przedszkole! Najwazniejsze i najbardziej przelomowe wydarzenie w minionym roku!

Pazdziernik - pierwsza przedszkolna wycieczka i pierwsza przyjazn

Listopad - Harvest Lunch w przedszkolu oraz Swieto Dziekczynienia. Tu chyba tez wypada nadmienic, ze poraz pierwszy od 8 lat upieklismy, jak nakazuje tradycja, calego indora. ;)

Grudzien - Mikolajki, Boze Narodzenie, ale przede wszystkim 3 Urodziny Kokusia

Jakie wrazenia? Nie byl to rok przelomowy, nie bylo "fajerwerkow". Jedynym wyjatkowym wydarzeniem bylo rozpoczecie przez Bi przedszkola. To zas nie jest jakis wielki przelom, tylko raczej normalna kolej rzeczy. Nie zdarzylo sie tez nic tragicznego, uprocz straty ciazy w listopadzie. Poniewaz jednak ta ciaza skonczyla sie tak naprawde szybciej niz zaczela, strata jest malenka, maciupenka, nie nazwalabym jej tragedia...

To byl spokojny rok. Zupelnie jak poprzedni - 2014. A jednak tamten wspominam z przyjemnoscia, bez wahania mowie, ze byl to dobry rok. A 2015 zegnam bez zalu. Koncowka nie byla dla mnie zbyt pomyslna. Czuje sie zmeczona, smutna, zniechecona. Zaczynam podejrzewac, ze odbija mi sie czkawka stres zwiazany z przylotem tesciow, rozpoczeciem przez Starsza przedszkola oraz listopadowa strata. Niby wszystko to przeszlo i minelo, ale cialo kumuluje negatywne emocje i teraz, w czasie przelomu, nowego poczatku, daje znac, ze jednak nie wszystko jest tak, jak powinno.

Czekam na 2016. Czekam z niepokojem, nie wiedzac co przyniesie, choc w tym niepokoju jest mimo wszystko sporo nadziei. Boje sie miec jej za duzo, zeby potem nie zleciec z hukiem z wyzyn. Ale ona tam jest, tli sie w podswiadomosci i sprawia, ze jednak jestem ciekawa jak zapisze sie w kronikach pamieci Nowy Rok...

***

Ale jeszcze na momencik zostanmy w terazniejszosci. W ostatnim poscie napisalam, ze mamy szanse na pierwszy w tym sezonie snieg. No coz, "snieg" okazal sie mocno pomieszny z deszczem, a skoczyl sie jako marznaca mzawka. Nie bylo mowy zeby wypuscic Potwory na taka pogode, mimo, ze one nie mialy oczywiscie co do tego zadnych watpliwosci. ;) Bi miala szczescie w nieszczesciu, bo zmuszona bylam zabrac ja na dlugo odwlekane szczepienie przeciw grypie, a przy okazji podreptala troche po mokrej brei, ktora mielismy zamiast sniegu. Radosci bylo co niemiara! ;)

Taki nam sie niespodziewanie zimowy zrobil krajobraz! ;)

Z tym cholernym szczepieniem wkurzyli mnie tak, ze w ktoryms momencie powiedzialam M., ze wypisuje Bi z tego pieprzonego przedszkola i niech sie wszyscy ode mnie odczepia. Od zeszlego tygodnia bowiem, dostalam telefon od szkolnej pielegniarki, maile od dwoch nauczycielek, ponownie od pielegniarki oraz od administratorki z urzedu miasta. Wszystkie straszace, ze bez zaswiadczenia o szczepieniu Bi po feriach swiatecznych nie moze wrocic do przedszkola. Nawet moj szef, ktoremu wpieniona o tym opowiadalam, smial sie (jemu latwo, bo on dzieci nie ma), ze to jacys cholerni Nazisci...
W kazdym razie Bi wydobrzala po zeszlotygodniowej jelitowce, wiec stwierdzilam, ze teraz albo nigdy, bo tylko patrzec jak znow cos gdzies podlapie. Dziecko mam wiec zaszczepione, z czego wcale nie jestem zadowolona, ale jakos musze to przelknac. Przy okazji podjechalam tez do urzedu miasta i Nik zostal wpisany na liste przyjec do przedszkola. Oficjalnie czekamy na wiadomosc do lutego, ale babka powiedziala, ze jak juz jedno dziecko jest w systemie szkol, to z przyjeciem drugiego nie powinno byc problemu...
Udalo mi sie tez przedluzyc zalegla recepte na tabletki przeciw robakom dla Mai. ;) Dosc pracowita mam koncowke roku. Jutro jade z Bi do dentysty, bo ze zgroza zauwazylam przy myciu jej zebow, ze chyba ma ubytek w jedym z trzonowcow. W listopadzie miala przeglad i wszystko bylo ok, a tu takie cos! :/

***

Poki co Kochane moje, wroce tu raczej najwczesniej w przyszlym tygodniu, a wiec:

DO SIEGO ROKU!!!