Przedswiatecznie

Halo, tu jelitowka! :)

Nom, dopadlo i Bi... Zaczela narzekac na bol brzucha w idealnym momencie, czyli kiedy wlasnie zapielam ja w fotelik samochodowy. :D No rychlo w czas! Od razu przelecialo mi przez glowe, ze to TO i zaczela tluc sie jedna mysl: "Co robic, co robic, co robic???". Poniewaz jednak bylismy juz zapakowani, a nie bylam w pracy juz w piatek, wypadalo sie chociaz pokazac i przejrzec stosik papierow, ktory urosl na biurku podczas mojej nieobecnosci. Tym bardziej, ze dziecko pomiedzy narzekaniem na bol brzucha, spiewalo piosenki i wyklocalo sie zawziecie z bratem. Az TAK chore wiec nie bylo...

Stan wzglednego zdrowia nie trwal zbyt dlugo, bo juz okolo 9 odebralam telefon od pielegniarki, ze Bi zle sie czuje, boli ja brzuszek i jest bardzo blada. Rada nie rada, dokonczylam to co mialo byc zrobione na "wczoraj", reszte zignorowalam i pojechalam po Starsza. Biedna Bi zdazyla w miedzy czasie zasnac. Trzeba przyznac, ze panie sie nia zaopiekowaly i polozyly w kantorku nauczycielek. No nic, obudzilam biedule, przy wyjsciu zaczelam wpisywac godzine odebrania, Bi pochylila sie, zeby zobaczyc co robie i w tym momencie nastapil chlust! A raczej CHLUST!!! Hmm... oszczedze Wam szczegolow, napisze tylko, ze przez chwile w klasie nastal gwar i wesolosc, bo wszystkie dzieciaki zbiegly sie, zeby przyjrzec sie co sie stalo. ;) Na szczescie panie szybko ogarnely dzieciarnie, zadzwonily po woznego, Bi (ktora zreszta poczula sie od razu lepiej i zaczela razno podskakiwac) zostala przebrana (szkoda, ze matka, ktorej garderoba tez ucierpiala, nie nosi ze soba zapasowej odziezy...) i moglysmy wyruszac do domu.

I tak siedzimy. Bi znow narzeka na bol brzucha, chociaz trudno powiedziec czy to rzeczywiscie bol, czy mdlosci... W kazdym razie rzyganko narazie sie nie powtorzylo. No i corka zalatwila mi dzien wolnego, bo zgodnie z regulaminem przedszkola, dziecko wymiotujace (lub goraczkujace) musi zostac w domu 24 godziny po ustapieniu objawow... Zalowalam, ze nie moge wziac wolnego na przygotowania swiateczne? Zalowalam. No to mam za swoje! :) Teraz mam dzien wolnego, ale w towarzystwie Potworow (bo Nik zapewne tez zostanie jutro w domu) raczej malo co uda mi sie zrobic... No coz, zobaczymy. Dzis postaram sie przygotowac ciasto piernikowe. Zakladam, ze juz jutro Bi poczuje sie duzo lepiej. Moze upieczemy chociaz pierniczki? A moze nawet machne sernik? Bo na salatki to troche za wczesnie...

No wlasnie, jak Wasze przygotowania? Bo moje leza i kwicza! :D W weekend dokonalam kilku czynnosci odswietnie-doczyszczajacych wokol domostwa oraz zaczelam bigos. I na tym sie skonczylo. Typowe sprzatanie, czyli kurze i podlogi zostawiam na Wigilie, bo inaczej bede to robic dwa razy, a po co? ;) Poza tym gotowac, piec i kroic bede chyba w srode w nocy. ;) Co sie da, zaczne jutro, ale wiadomo, duzo sie nie da, jesli na Wigilie ma to byc w miare swieze. ;)

Przed Swietami raczej juz nic nie napisze, wiec zostawiam Was z fotami Potwornickich, ktore zrobilam kilka tygodni temu, usilujac strzelic fajne ujecie na kartki swiateczne. Tiaaa... Potrzebowalam JEDNO ladne zdjecie, tymczasem na chyba 10 prob, zadne nie bylo idealne... Trzeba oddac sprawiedliwosc Bi, ze pozowala bardzo grzecznie, za to jej brat robil wszystko zeby popsuc kazde ujecie. Zreszta, popatrzcie same.

Bylo wzajemne ciaganie sie za antenki:

Byly wyglupy Malego Klauna:

Bylo szczerzenie sie do aparatu w parodii usmiechu:

W koncu jedna fota wyszla zadowalajaco:

Wesolych Swiat Bozego Narodzenia!!!

Niech beda cieple, rodzinne i spokojne!!!