Sukces! + PS

Malo mnie w sieci w tym tygodniu, oj malo... A uplynal on pod znakiem chorobsk...

Poniedz. i wtorek spedzilam w domu, kurujac Bi, ktora rozlozylo kompletnie. Po konsulatcji lekarskiej wyglada, ze albo to wyjatkowo paskudne przeziebienie albo grypa (!). W kazdym razie nigdy nie widzialam Bi tak chorej. Lalo jej sie z nosa, gardlo czerwone i bolace oraz goraczka. Bi nie potrafi wydmuchac nosa, odciagnac nie da, wiec ciagle wyciera sobie smarki rekawem. W rezultacie nos oraz skore nad gorna warga ma obtarte niemal do krwi. Dodajmy do tego trupia bladosc i zaczerwienione oczy i mamy przed soba mala kupke nieszczescia. A matka chcac nie chcac wziela wolne i zajela sie dogadzaniem, tuleniem i ogolnym rozpieszczaniem. :) Niko tez sie zarazil, ale przeszedl to znacznie lagodniej. Troche mu sie z nosa lalo i mial stan podgoraczkowy, ale poza tym humor mu dopisywal i normalnie chodzil do opiekunki, a ja w tym czasie moglam kurowac siostre. Ktora zreszta w poniedzialek jeszcze byla oslabiona i marudna, za to we wtorek z nadmiaru energii prawie odbijala sie od scian. Caly czas musialam wymyslac jej zabawy, bo pozostawiona wlasnej inwencji, zaczynala np. okladac psa tekturowa rurka i ganiac go pod jadalnym stolem... Najlepszy znak, ze zdrowie powraca. ;)

Teraz Bi jeszcze troche smarcze i pokasluje, za to Nik cos nie moze dojsc do siebie. Nadal leci mu z nosa, od czasu do czasu zakaszle i w dodatku ropieja mu oczka... Na domiar zlego gorne czworki dopiero czesciowo sie przebily, a trojki sa nadal dopiero widoczne pod dziaslami. Do tego deszczowa pogoda (wyglada, ze synek bedzie meteopata, po matce...) i Mlodszy tak marudzi, ze wytrzymac sie z nim nie da...

Od srody jestem juz w pracy, ale do blogosfery na dluzej nie moglam zawitac, bo mialam szkolenie. Czterodniowe, tyle ze 2 dni mi "uciekly". Nudne jak cholera bo na temat nowego systemu komputerowego, ktory bedzie uzywany przy niektorych projektach. Ciemny pokoj (dla projektora), do tego deszczowa aura za oknem i z trudem utrzymywalam otwarte oczy, pomimo kawy pitej jedna za druga. Przez cale dwa dni zadalam prowadzacemu moze jedno sensowne pytanie. :)
Mialam tez podpisac pilny raport, ale nie przewidzialam, ze nie bedzie mnie w pracy zeby skonczyc niezbedna dokumentacje... Trudno, moga na mnie krzywo patrzec, dziecko najwazniejsze. Poza tym jednak fajnie jest wpasc do robotki na 3 dni, zeby potem miec kolejne trzy wolne (szykuje nam sie dlugi weekend)! ;)

A na bloga wpadlam na dluzej dopiero dzis. I za pare godzin znow znikam na 3 dni. W poniedzialek Memorial Day, wiec nie pracujemy. I dobrze sie sklada, bo prognozy nie sa za ciekawe: sobota - przelotne deszcze i chlodnawo, niedziela - burze, dopiero wlasnie w poniedzialek slonce i okolo 26 stopni. Juz sie nie moge doczekac! Moze pierwszy wypad na plaze? ;) A jesli nie, to napewno jakis grill, bo ogniska chyba przy Niku nie zaryzykuje, a szkoda...

Co poza tym u Potworow? Pomalu zamieniaja sie w aktualna idolke Bi - Swinke Peppe. Czy to slonce czy deszcz, do szczescia wystarczaja im kaluze na podjezdzie. Sami zreszta zobaczcie:

Piatek po poludniu:

Sobota rano:

W niedziele niestety bylo juz tylko tak:

 

 

I wlasciwie jest nadal, tyle ze leki przeciwgoraczkowe juz niepotrzebne. Tylko Nikowi jeszcze na noc podaje przeciwbolowy, inaczej budzi sie i poplakuje. Podejrzewam zebiska...

 

Na powyzszym zdjeciu mozecie tez podziwiac mojego "koscielnego" gozdzika. Ponad tydzien, a skubaniec nie ma najmniejszego zamiaru wiednac! :)

 

Aha, prawie zapomnialam o moim tytulowym sukcesie! Nic wielkiego, chociaz ja czulam sie bardzo usatysfakcjonowana. Po prostu, po wielkanocnej porazce, w koncu odwazylam sie ponownie sprobowac sil w pieczeniu muffinek. Wlasciwie to nie mialam wyjscia, bo musialam wymyslic cos interesujacego dla Bi, ktora we wtorek miala juz napady dzikiego biegu wzdluz i wszerz domu z nudow... A poza tym chcialo mi sie czegos slodkiego, a bananowiec, ktory upieklam w sobote znikl w ciagu jednego dnia. :) Babeczki wyszly pulchne, mieciutkie i delikatne, mniaaam! Wykorzystalam ten przepis (dzieki Dorotka!), ale dodalam rodzynki i pokruszone migdaly oraz orzechy wloskie. Czekolade tez mialam dodac, ale okazuje sie, ze zniknela (ktos wyzarl, bo jeszcze niedawno lezala spokojnie w szafce!). W kazdym razie ciesze sie, ze wyszly, moze teraz bede je regularnie piekla, bo tak fajnie, szybko to idzie, no i frajda dla Bi jest nieoceniona. Nawet pomimo, ze potem swoich wypiekow nie ma ochoty probowac. ;)

 

Poza tym, wreszcie definitywanie "zaklepalismy" date przyjecia urodzinowego Bi. Zaproszenia wypisane, klamka zapadla. Tak tak, przyjecie odbedzie sie (ponad) miesiac po wlasciwych urodzinach. :) No trudno, najwazniejsze, ze wreszcie przekonalam malzonka. Teraz czas zaczac solidne planowanie, chociaz u mnie z tym zawsze na bakier i jak znam zycie znow wszystko bede robic na ostatnia chwile i na odwal - odpieprz. Inaczej przeciez nie bylabym Agata! ;)

 

Milego weekendu, odezwe sie (mam nadzieje) we wtorek!

 

 

PS. A jednak odzywam sie jeszcze dzis! ;) Wypuszczono nas bowiem wczesniej, tak na mile rozpoczecie dlugiego weekendu. Z tej okazji naszla mnie refleksja, ze 2 godziny to jednak strasznie duzo czasu. Oczywiscie mowa o dwoch godzinach bez dzieci. I nie, nie bede plakac jak bardzo za nimi tesknie. Albowiem aktualnie delektuje sie ta chwilka spokoju. Tym milsza, ze nieoczekiwana. :) Wyszlam z pracy, zalatwilam sprawe w banku, pojechalam na "polskie" zakupy (tu sie lekko zalamalam, bo parking pelen, a kolejka za wedlina jak za czasow PRLu w Polsce. Ja wiem, ze dlugi weekend i w ogole, ale sklepy beda otwarte normalnie jutro i pojutrze, a wiekszosc tez w poniedz. A tu ludzie wykupuja towar z polek jak przed wojna...), przyjechalam do domu, wypiescilam Maye, ktora normalnie jest mocno pod tym wzgledem zaniedbywana, bo wiadomo, przegrywa dobitnie walke o uwage na rzecz dzieciakow, rozpakowalam zakupy, rozladowalam i od nowa zaladowalam zmywarke, a teraz mam jeszcze okolo godziny zanim bede musiala jechac po Potwory, wiec siedze na tarasie, popijam (goraca!) kawke i pisze Wam o tym jak fajnie jest przez moment nie slyszec ciaglego "y-y-yyyyy!" oraz "Mama, siusiu! Mama ja ciem piciu! Mama ja ciem china [plastelina] bawic!", itd.

 

Zrozumieja mnie tylko matki dwojki absorbujacych pociech, ktore na chwile sie od nich wyrwaly. ;)

 

No, teraz to juz naprawde milego weekendu! ;)