Siedemnastek!

Mial byc po-weekendowy posciak, ale ze Niko w sobote skonczyl 17 miesiecy, pora na comiesieczne podsumowanie.

To jaki jest obecnie Kokus? Nooo, kochany, cudowny i przede wszystkim MOJ MOJ MOJ!!! :)

A powaznie, to slodki, wiecznie usmiechniety dzidzius, rozdajacy caluski wszystkim naokolo, pomalu odchodzi w zapomnienie. Niko rozwija swoj charakterek i matka juz przewiduje kolejne siwe wlosy. Cale szczescie, ze jestem blondynka... ;)

Przede wszystkim skonczyly sie calusy 365485 razy dziennie. Buuuhuuu, a ja tak kochalam te mokre buziaki dawane z otwarta buzia. Teraz Niko tylko z rzadka pozwala sie pocalowac. Zazwyczaj usmiecha sie filuternie i odwraca glowe, albo zanosi dzikim rechotem i usiluje wyrwac sie i zwiac z uscisku. Na szczescie nadal lubi od czasu do czasu przyjsc i przytulic sie. Ot, tak sobie.

Poza tym, ta mala cholera nauczyla sie niewiadmo gdzie i kiedy draznic siostre. No dobra, Bi nadal dokucza mu bardziej niz on jej, ale pomalu role sie wyrownuja. Bi doprowadza do szewskiej pasji, kiedy Niko przeszkadza jej w jakiejs czynnosci, jak zakladanie butow. A Nik oczywiscie obowiazkowo podchodzi sie przygladac. Kiedys ograniczal sie do patrzenia, tudziez prob dotkniecia buta, czy cokolwiek Bi akurat trzymala. Teraz za to np. uparcie depcze jej noge. Bi wrzeszczy "Nie! Ty bejbus! Koko - bejbus (no, najgorsze wyzwisko swiata, hehe)". A Nik ucieszony przytupuje jedna noga, jak do odstraszenia bezpanskiego psa, z takim smiesznym "Ta!!". Bi oczywiscie odwrzaskuje "NIEEEEE!!!" A Nik znow tupie w jej strone z tym swoim "TA!!!" i cwano sie usmiecha. Zawsze smiac mi sie chce, kiedy widze te zaczepki. Oczywiscie Bi w koncu nie moze zdzierzyc takich tortur i probuje rzucic sie na brata, pomimo naszych tlumaczen, ze on jest jeszcze malutki i nie wie, ze jej dokucza. Chociaz pokusze sie, patrzac na zachowanie Nika, na stwierdzenie, ze on doskonale wie, jak dzialac siostrze na nerwy i robi to z premedytacja. :)

Niko tez wymusza, wymusza i jeszcze raz wymusza... Co gorsza wycwanil sie i nie da sobie tak latwo odwrocic uwagi. Ostatnio przyszedl do kuchni, stanal pod szafka gdzie mamy ciastka, chipsy i inne niezdrowe przekaski i wola "Eeee!", co w Kokusiowym jezyku znaczy "daj, daj, tam jest cos ciekawego, daj!". Udajemy, ze nie wiemy o co chodzi, ale "Eeee" staje sie coraz glosniejsze. W koncu delikwent uderza w ryk i kladzie sie na ziemie w gescie rozpaczy. Daje mu chrupka. Dalej ryczy. Daje ryzowe ciasteczko. Nic, dalej placz. Dobrze wiem, ze chcialby biszkopcika, albo paluszka, ale wiem tez, ze na jednym sie nie skonczy, a potem nie zje mi obiadu. Wyciagam z szuflady kluczyki do starego auta - zazwyczaj hit sezonu. Spojrzenie Nika mowi mi wyraznie, ze racze sobie zartowac. Uch... Takich batalii staczamy kilka dziennie... Czy ja naprawde chce, zeby Niko rosl i madrzal, bo czasem nie jestem pewna. :)

Kilka dni temu odkrylam, ze moje mlodsze dziecko umie... udawac placz! Mruzy oczka, wydaje z siebie "Yyy-hyyy-hyy", po czym usmiecha sie radosnie z udanej sztuczki.
Smiech tez potrafi udawac. :)

Jak slownictwo? Ano nijak. Moje dzieci nie garna sie do rozwoju mowy... Oprocz odglosow zwierzat z poprzedniego podsumowania oraz uniwersalnego slowka "BAM!", Nik mowi "Pa pa" oraz "Y-y", ktore oznacza "nie". O mama albo tata mozemy narazie sobie pomarzyc.

Do znajomych czesci ciala doszly te intymne: dyndus oraz pupa, ktorej jednak nie da rady dosiegnac. :) Na haslo przy kapieli "umyj brzuszek!", poslusznie naciera mydlem wypukly bebenek. Zreszta, Niko rozumie juz teraz strasznie duzo. Do tego stopnia, ze trzeba przy nim uwazac na to co sie mowi. Przykladowo, w niedziele probowalam polozyc go na drzemke. Juz ladnie wzial misia do przytulenia, juz-juz zaczal isc za mna w strone sypialni. Az tu M. odezwal sie do Bi "usiadz na chwile spokojnie, zaraz mama polozy Kokusia spac, a my pojedziemy do sklepu". Mimo, ze moj malzonek mowil przyciszonym glosem, Niko to uslyszal, zaliczyl w tyl zwrot, polecial do drzwi, wrocil z butami i zaczal swoim "Eeeeee!" domagac sie, zeby mu je nalozyc, ewidentnie domagajac sie wziecia go ze soba. Oczywiscie po czyms takim, proba polozenia spac skonczyla sie histeria i rykiem az sciany sie trzesly...

Wreszcie mamy jakies postepy w rozszerzaniu diety. Niko zjada, bez wiekszego entuzjazmu ale zjada makaron, ale tylko z jednym rodzajem sosu. Polubil parowki. Czasem zje chlebek z szyneczka lub maslem orzechowym. Ale hitem ostatnich dni okazaly sie... klopsiki w sosie koperkowym z ryzem! Bi nie chce ich nawet sprobowac, Niko wcina az mu sie uszy trzesa. Martwi mnie za to jego konsekwentna niechec do wszelakich owocow i warzyw. Od czasu do czasu zje kawalek banana. To wszystko. Nawet sokow nie chce pic. :(

Niko ma obie dolne czworki, gorne juz sie czesciowo przebily, ale troche im jeszcze brakuje. Wszystkie cztery trojki sa widoczne tuz pod dziaslami, ale kto wie kiedy sie w koncu przebija... Kolejny bilans dopiero pod koniec czerwca, wiec nie mam pojecia ile wazy i mierzy.

A na koniec pare fotek mojego 17-miesieczniaka.

Niko bardzo sprawnie uzywa wszelkich krzeselek i podnozkow. Ostatnio probowal uzyc jezdzika, zeby wspiac sie na kanape i strasznie sie zloscil kiedy ten mu sie odsuwal. A kilka dni temu odkryl, ze pilka to swietny i bardzo wygodny stoleczek:

A po kapieli robie mu czasem irokeza, tzn. w wydaniu Kokusiowym to raczej "irokezik". Wyglada o, tak (wybaczcie, ze zdjecie zamazane, ale i syn i pies byli w ruchu):

Przodem irokez juz tak fajnie nie wyglada, ale za to jest najslodsze pysio na swiecie:

I jak tu go nie calowac, powiedzcie same??? ;)