Weekendowe opowiesci

Az chcialoby sie napisac "ach, coz to byl za weekend", ale niestety, mimo, ze dlugi, byl raczej taki sobie.

Po pierwsze - bylo goraco. Bardzo, ale to baaardzo goraco! W niedziele stuknelo nam 38 stopni. W cieniu! Dodajmy do tego 60% wilgotnosci powietrza i mamy niemal saune. W rezultacie, wiekszosc czasu dogorywalismy z dzieciakami w klimatyzowanym domu. Do ogrodu wychodzilismy dopiero okolo 19, kiedy temperatura spadala do przyjemnych 28 stopni. :)
Na czwartek mielismy jeszcze ambitne plany, chcielismy pojechac do parku gdzie maja latem fontanne dla dzieci. Mielismy nadzieje, ze chociaz Bi sie troche pobawi i schlodzi. Jak to przy dzieciach bywa, lepiej sobie planow nie robic. Caly dlugi weekend, jak na zlosc, jak jedno spalo, to drugie szalalo. I na odwrot. Jak wreszcie oboje sie wyspali i najedli, robilo sie za pozno zeby gdziekolwiek dalej wyruszyc.
Jedynie w piatek udalo nam sie wybyc z domu na dluzej, poniewaz juz z rana oznajmilam, ze jedziemy i niech nikt nie wazy mi sie protestowac! I pojechalismy - na plaze! Pierwszy raz od 3 lat! Ale mialam radoche! M. tez. Dzieci juz nieco mniejsza. Pamietacie te mala dziewczynke, ktorej w zeszlym roku w Lebie nie dalo sie wyciagnac z wody? Otoz gdzies zginela, przepadla i tyle. Teraz nie chciala nawet zamoczyc stopek! Spedzila 3 godziny grzebiac w piachu i byla zachwycona, ale HELOL! Piaskownice to mamy przy domu, nie potrzeba tluc sie ponad godzine samochodem, zeby polepic babki! No a z Nikiem kompletna porazka, 7 miesiecy to jednak za malo na udane plazowanie. Mimo, ze rozlozylismy sie przy samej wodzie i mielismy namiocik oraz parasol, bylo zdecydowanie za goraco. Maly wytrzymal jakies 1.5 godziny i zaczal jeczec, marudzic, nie pomogl ani cyc, ani wozenie w wozku. To, ze byl juz spiacy tez przyczynilo sie do jekow. W koncu stwierdzilismy, ze wystarczy na pierwszy raz, zapakowalismy caly majdan, a on w tym czasie zasnal mi na rekach! Poniewaz jednak bylismy juz spakowani, stwierdzilismy, ze i tak czas jechac. Wtedy oczywiscie syrene wlaczyla Bi, zla, ze zabieramy ja z piaskowego raju. :)
A pierdzielony namiocik pokonal nas kompletnie! Z rozlozeniem nie bylo problemu. Wszystkie kijki naprezone, wiec sam sie rozlozyl jak tylko odpielismy trzymajace go pasy. Niestety, takie z nas matoly, ze zadne nie sprawdzilo jak to diabelstwo bylo zlozone. Przyszlo nam pakowac sie do domu, a ustrojstwo nie chce sie zlozyc! M. mocuje sie na wszystkie strony, ja usiluje odgadnac cokolwiek z zalaczonej niewyraznej instrukcji, pol plazy obserwuje i pewnie ma ubaw po pachy! :) W koncu M. scisnal to tak na slowo honoru, ze do pokrowca nijak sie nie zmiescilo, ale do auta jakos to dotaszczylam. Potem ledwo wepchnelismy pakunek do bagaznika. Po powrocie do domu nadal ambitnie probowalismy zlozyc pi&^%$%#$y namiocik, ale po godzinie sie poddalismy. Wtedy M. wpadl na pomysl, zeby sprawdzic na YouTube czy nie tam filmiku instruktazowego. Ha! Na YouTube by czegos nie bylo?! A na filmiku pan nonszalancko zlozyl namiocik JEDNA reka w 10 sekund!!! Poczulismy sie jak ostatnie osly... :)
W sobote za to od rana spaczylam sobie humor poniewaz mialam rano wizyte u zebologa. I otrzymalam nienajlepsze wiesci. Zrobil mi sie ubytek w trzonowcu, ktory dawno, dawno temu mialam leczony kanalowo. Ubytek zaleczony bez problemu, ale z zeba malo co zostalo. Dentysta nadbudowal mi go, ale ostrzegl mnie, ze moze mi sie on w kazdej chwili zlamac i naprawde powinnam zalozyc na niego koronke. To juz, kurna, trzecie zebisko, ktore powinnam poratowac koronka! A najgorzej, ze zanim to zrobie, na ten akurat zab bede musiala miec zrobiony zabieg chirurgiczny, zeby wyciac kawalek dziasla i odslonic kosc. Zeba zostalo bowiem tak malo, ze nie ma nawet o co koronke zahaczyc. Ech... Nie dosc, ze cierpne na sama mysl o zabiegu, to ciekawa jestem ile taka przyjemnosc kosztuje?
A z weselszych tematow, to Bi zaczyna nam pyskowac! Naprawde! Nauczylo sie to-to pieciu slow na krzyz, ledwo od ziemi odroslo, a juz pokazuje pazurki! Oczywiscie samo pyskowanie to nic dobrego, ale tak dlugo czekalismy az zacznie gadac, ze teraz cieszy nas kazde slowo, nawet te, majace teoretycznie nas ochrzanic. Na przyklad taka sytuacja:
Bi zrobila kupe w gacie. Po umyciu, wytarciu i przebraniu, rodzice nadal nie moga przejsc nad tym do porzadku dziennego. Chodza wiec i zrzedza: "Bi, dlaczego Ty ciagle jeszcze fajdasz w majtki, co? Taka duza dziewczynka! Nie robi sie kupy w majty! Robi sie do nocniczka!". Itd., itp. Tak sobie marudzilismy, a Bi obserowowala nas naburmuszona. W koncu nie wytrzymala i wypalila: "NIE! MAMA NIE! TATA NIE! NIEEE!!!". Ups... Jeszcze troche, a powie nam, zebysmy sie przymkneli! ;)
Albo, dialog ojca z corka:
Tata: "Bi, dlaczego zakruszylas caly stol okruchami z ciastoliny? Zobacz jak tu teraz brudno!"
Bi: "NIE! JA NIE!"
Tata (pewien swojego): "Bi tutaj nabrudzila!"
Bi: "NIE!!! BI NIEEE!!!"
Tata (retorycznie): "Jak to nie Bi? To kto w takim razie tu nabrudzil?"
Bi (po chwili namyslu): "MAMA!!!"
Takim oto sposobem odkrylismy, ze mamy w domu nie tylko maleg pyskacza, ale i klamczuszke! ;)

A od trzech dni kupy laduja znow tam gdzie trzeba, czyli w nocniku. Zeby jednak nie bylo rodzicom za milo, Bi odkryla, ze po zrobieniu siku mozna wsadzic lapy w nocnik i sobie pochlapac...