To jak to bylo z ta lazienka?

Wlasnie sobie uswiadomilam, ze przez okres przedswiateczny, potem poswiateczny, a pozniej wracanie do brutalnej rzeczywistosci, nie pokazalam Wam efektu po remoncie lazienki. A tymczasem cieszymy sie nowym wystrojem juz ponad miesiac...

W zasadzie ten "remont" to poprawki glownie kosmetyczne i az nie do wiary, ze tyle z tym bylo ambarasu. ;)
A ja caly czas nie moge przebolec tej zostawionej, bialej podlogi. A jeszcze bardziej braku wymiany wanny i polozenia nad nia kafelkow. No ale coz, moze za jakis czas...
A moze i nie. ;)

W kazdym razie, zeby nie przedluzac.

Udalo mi sie odszukac stare zdjecie z 2009 roku. Tak wygladala lazienka kiedy wprowadzilismy sie do naszego domu:

 Stary balagan na blacie. Jak ja sie ciesze, ze juz go nie widze! :)

I, wstyd sie przyznac, tak ja zostawilismy. Przez ponad 8 lat! :O Jedyne co zrobilismy, to w 2011, po narodzinach Bi, wymontowalismy drzwi znad wanny (ktorych nie widac), bo przeszkadzaly w wygodnym kapaniu Starszej w wanience. Poza tym, nic innego nie tknelismy.

Tak naprawde to o remoncie lazienki rozmawialismy juz od kilku lat, ale ciagle cos stalo na przeszkodzie. A to male dzieci, przy ktorych trudno cos zrobic, a to kasy brak... Rok temu bylismy juz w sumie zdecydowani... ale jakos tak odkladalismy i odkladalismy, ze ani sie obejrzelismy, przyszlo lato, kempingi, wyjazdy... Potem M. wzial sie za taras, ktory naprawde byl w oplakanym stanie. I chyba ten remont tarasu, cos w nim "odblokowal", wiec malzonek moj niemal z marszu zabral sie za lazienke. I juz poszlo! :)

Po pierwsze, trzeba bylo wywalic stara szafke, zlew oraz szafeczke nad kibelkiem:

 Pa pa, starocie! :D

 Zostaly sterczace ze sciany rury:

Lazienka laciata :)

Potem M. wygladzal nierownosci i latal lekkie pekniecia w scianach, stad te wszystkie biale plamy. Najwieksza dziura zostala po oderwaniu od sciany szafy:

Z boku widac kawalek mazniety "na probe" nowym kolorkiem

W koncu dostawiona zostala nowa szafa, tu jeszcze bez szuflad:

Podwojny zlew to byl strzal w 10!

Ile mysmy sie tej cholernej szafy nie podopasowywali! To chyba byla najupierdliwsza czesc calego projektu! Szafa jest podwieszana na scianie, a z przodu ma nozki. Wysokosc nozek mozna regulowac, co tez czynilismy, zeby jakos dopasowac szafe do wystajacych rur. Chodzilo o to, zeby zlewy byly na w miare wygodnej wysokosci, rurki miescily sie w szafce, a szuflady domykaly. Niestety, zeby przedluzyc lub obnizyc nozki, trzeba bylo szafe odsunac i przekrecic na bok. Szafa podwojna, ciezka i oczywiscie ja - slabizna, zahaczylam rogiem i zadrapalam swiezo pomalowany przez M. kawalek sciany. Nie byl zbyt szczesliwy... :D

Niestety, nijak nie dalo sie pomiescic wszystkich rur. Nie wiem czy pamietacie, ale miedziane rurki dostarczajace ciepla i zimna wode trzeba bylo przyciac, zawory od nowa dopasowac, a w jednej z szuflad wyciac strategiczna dziure:

Na szczescie nie za duza

Ale w ten sposob wszystko sie ladnie domyka:

Gotowa szafka

Co jeszcze fajniejsze, szuflady dzialaja na "cichy domyk", ktory jest super. Koniec z ciaglym trzaskaniem!
Nastepnie zniknela dziura w scianie:

Jeeej!

Zniknela rowniez paskudna lampa, rodem z lat 70-tych lub 80-tych:

Zawsze ktoras zarowka nie swiecila, co jedna wymienilismy, przeswietlala sie kolejna :/

Zamiast niej, przez kilka dni mielismy pusta sciane:

Na szczescie przy pochlaniaczu jest rowniez swiatelko, inaczej czekaloby nas mycie sie po ciemku przez kilka dni ;)

Niestety (a moze i na szczescie), zdjecia nie oddaja syfu, ktory nieodlacznie towarzyszy wszelkim remontom - pylu ze szlifowanych scian, naciapanej farby, pedzli, walkow, tasm ochronnych i gazet walajacych sie po calej lazience i tajemniczo migrujacych na caly dom. Szczegolnie pyl roznoszony byl doslownie wszedzie... A to byl tylko minimalny remoncik. Az strach sie bac, co sie dzieje kiedy ludzie robia renowacje calej chalupy! :O

W koncu pozostalo juz "tylko"pomalowac sciany, oprawic lustro w ramy, zawiesic obrazek w miejsce szafki nad kibelkiem oraz podlaczyc nowe swiatlo:

Lampa wita w XXI wieku :)

Podsumowujac, przed:

Ble... ;)

Po:

Jej! (Najbardziej to: "jeeej, wreszcie koniec!) :D

Kolor sama wybralam, a potem rowniez sama musialam sie do niego przyzwyczaic. W zalozeniu mial byc jasny szary i jest, tylko... Mial byc bez zadnych odcieni czy podcieni. SZARY i juz. Tymczasem moj tata pierwszy raz wszedl do nowej lazienki i stwierdzil: "O, ale te sciany to fioletowe?". :/ Tydzien pozniej przyjechala ciotka M., wlazla do lazienki i oznajmia: "O, ladny ten niebieski na scianach!" FIOLETOWY i NIEBIESKI, rozumiecie?! Juz nie wiem, czy to ja jestem daltonistka, czy oni, bo dla mnie to jest szary... :/

W kazdym razie dwa zlewy to super wygoda, chociaz Potworki kloca sie o to, ktory zlew jest "czyj". ;) No i na wierzchu stoja tylko szczoteczki oraz pasty, reszta balaganu pochowana jest w szufladach, co bardzo mnie cieszy. I chociaz stara podloga i wanna troche mnie mecza, to jednak uwazam, ze zmiana jest na plus. :)

I na jakis czas mam dosc malowania i remontow... :D