Szesc i pol

Jutro stuknie Bi kolejne polrocze. Czas na podsumowanie! :)

Lubie te podsumowujace posty. Z sentymentem do nich wracam, zeby sprawdzic co sie zmienilo, albo porownac Bi i Nika w tym samym wieku. Nawet jesli teraz juz niewiele pojawia sie nowosci, to raczej predko nie przestane ich pisac. :)

Co ciekawego moge wiec napisac o 6.5-letniej Bi?

Jest bardzo fajna dziewczynka. To Ameryke odkrylam, co? ;)

Nie, nie oznacza to, ze zlagodnial jej charakterek, co to, to nie! Bi jednak juz wiele spraw rozumie i potrafi wyciagac wnioski. Poza tym, jej frustracje, upor i cholerycznosc, obracaja sie raczej przeciwko kolezankom i bratu. Zwlaszcza bratu. ;) Matka i corka zas, przezywaja "miesiac miodowy" (aj, zeby nie przechwalic!). Corcia raczy mnie wyznaniami milosci kilka razy dziennie, przytula, caluje i upewnia sie, ze odwzajemniam jej uczucia, ze jest moja ukochana coreczka, itd.

Co nie oznacza, ze nie zdarzaja nam sie "incydenty". Jak na przyklad wtedy, gdy Bi zapytala z tylnego siedzenia, dlaczego nie moge jechac, a ja odpowiedzialam, ze to dlatego, ze mam czerwone swiatlo, czym nieswiadomie wywolalam wscieklosc corki... :D Najpierw tylko zirytowana, zachnela sie:
"Mamo, ale mi nie o to chodzi! Ja chce wiedziec czemu nie mozesz jechac!!!"
Czy ja wlasnie nie odpowiedzialam na to pytanie? ;)
"Przeciez mowie, ze mam czerwone swiatlo..."
"Nie! To nie to! Ja chce wiedziec czemu nie jedziesz!!!" - w lusterku widze, ze Bi miota sie wsciekle w foteliku i jest az czerwona ze zlosci (tak, moje dziecko jest nerwusem. Po mamusi :D).
"Przeciez probuje ci tlumaczyc, ze nie moge jechac, bo stoje na czerwonym swietle. A ty wsciekasz sie, ze to nie dlatego! To co ja mam ci powiedziec?!"
"Bo mi nie o to chodzi! Nie mow juz do mnie!"
Zaczyna mi sie podnosic cisnienie, ale postanawiam przekazac corce paleczke:
"No to moze ty mi powiesz, skoro uwazasz, ze daje ci zla odpowiedz: jak ci sie wydaje, dlaczego nie moge jechac?"
Widze w lusterku jak Bi przewraca oczami.
"Bo ja nie wiem! Jakbym wiedziala, to bym nie musiala pytac!"
No tak. Logiczne. Dlaczego jednak, skoro nie wie, zlosci sie, kiedy podaje jej odpowiedz? ;)

Nasza sprzeczka jeszcze chwilke trwala, nawet kiedy juz dawno zrobilo sie zielone i pojechalam dalej. Dopiero po chwilowym zgadywaniu i pytaniach pomocniczych, doszlam, ze Bi chodzilo o to, ze nie moglam jechac dlatego, ze inne auta musialy przejechac i czekalam na swoja kolej. Voila! Czyli jednak wiedziala, o co jej chodzi, tylko chciala to uslyszec ode mnie najwyrazniej. :D


Albo podczas czytania... Matko, przed naszymi sesjami czytankowymi powinnam lykac krople walerianowe! Albo lampke wina... To jest wychowawczy horrow w najczystszej postaci! Bi przynosi codziennie po 2-3 ksiazeczki, ktore potrafi przeczytac samodzielnie i ma w domu je szlifowac. Proste, tak?
Tiaaaa... Widac od razu, ze ksiazeczki czytaja w szkole. Bi zna je niemal na pamiec, co jak dla mnie mija sie z celem. Starsza czyta bowiem szybko, niedbale i czesto zamiast czytac, zgaduje wyraz po pierwszej literce. Np. w ksiazeczce jest wyraz "feet", a Bi widzi "f" i czyta... "food". :/ Prosze, zeby zwolnila. Nie, ona inaczej nie umie. Grrr... Prawdziwa jazda zaczyna sie jednak, kiedy mowie, ze zle przeczytala i zeby sprobowala wyraz przegloskowac. O matko i corko! Natychmiast mamy foch, lzy w oczach, wscieklosc, miotanie sie, kopanie nogami kanapy i jeczenie, ze ona chce czytac wlasnie tak. Niewazne, ze tam jest napisane "feet", ona chce czytac "food"! Pelen pakiet plus gratis w postaci wzbudzania poczucia winy: "I didn't have good day today, nobody was nice to me and now YOU are mean to me!".
Normalnie juz rezerwuje wizyte u psychologa, zeby wyleczyc corke z tej traumy jaka jest codzienne czytanie... ;)

Tak wiec... Kochamy sie jak dwa golabki, ale czasem liczenie i do 100 w myslach, nie pomaga. ;)

*

Nie zmienila i raczej juz nie zmieni sie, Bibusiowe zamilowanie do prac plastycznych. Rysowanie, malowanie, lepienie z plasteliny, wycinanie i co tam jeszcze przyjdzie do glowy, to jest TO! Uwielbia wszystko! Zajecia plastyczne (ktorych jeszcze nawet nie opisalam), na ktore zapisalam ja oraz Nika, to byl strzal w dziesiatke! Z kazdych wychodzi zachwycona!

Skoro juz mowa o zajeciach pozalekcyjnych, to skorzystalam z oferty szkoly i zapisalam Bi rowniez na taniec. Juz dawno zauwazylam, ze Bi jest muzykalna. A przynajmniej ja -  muzyczne beztalencie, mam takie wrazenie. Spiewa czysto i porusza sie z gracja. Sama wymysla figury i choreografie. A ze akurat w propozycjach zajec w szkole pojawil sie "taniec kreatywny" (nie mam pojecia co poeta mial na mysli...), stwierdzilam, ze skorzystam z okazji i zapisze ja i na to. Szkola Potworkow ma bowiem bardzo dziwny system zajec pozalekcyjnych (zreszta nie tylko szkola). Nie prowadza ich przez caly rok, tylko rozne kursy i treningi pojawiaja sie w postaci kilkutygodniowych  sesji, niektore zas nawet jednorazowo. Na przyklad, zajecia plastyczne Potworkow beda trwac 8 tygodni, natomiast kurs tanca - 6. Dziwne to, ale przynajmniej wiedzialam, ze jesli teraz nie zapisze Bi na taniec, to niewiadomo kiedy znow pojawi sie okazja. Moze za rok. ;)
Teraz oby zajecia wypalily, bo zostaly przesuniete o tydzien i nie wiem czy to nie dlatego przypadkiem, ze mieli malo chetnych...

*
Oprocz plastyki oraz tanca, zapisalam Bi na wyblagana gimnastyke artystyczna. Tym razem juz poza szkola, na profesjonalnej sali. Bi "dusi" mnie juz o nia od ponad roku. Szczerze, to akurat w tym Bi "nie widze", dlatego m.in. tak dlugo sie opieralam. Starsza jest za wysoka i za masywnie zbudowana, tak przynajmniej mi sie wydaje. Ja postawilabym raczej nadal na plywanie, ale to juz przestala byc moja decyzja. ;) Dziecko patrzy na popisujace sie kolezanki i marzy o zrobieniu mostka lub gwiazdy. Mostek zreszta juz prawie - prawie jej wychodzi. ;) Juz jakis czas temu obiecalam Bi, ze ja zapisze. Akurat nadarzyla sie okazja, bo za tydzien z hakiem zaczyna sie kolejna, 10-tygodniowa sesja i pojawilo sie miejsce w grupie wiekowej Bi. Musicie bowiem wiedziec, ze gimnastyka artystyczna jest tutaj straaasznie oblegana i ciezko sie dostac. Czesto zapisujac sie, laduje sie na liscie oczekujacych! :O

(Przyszla gimnastyczka przymierza stroj, ktory przyszedl oczywiscie o tydzien za wczesnie ;P)

*

Jak wspominalam wyzej, czytanie Bi to masakra przez wielkie "M". Na szczescie, nadal z matematyka radzi sobie rewelacyjnie. Lubie prace domowe z matmy, bo nie musze dziecku nic tlumaczyc, samo siada i robi. Ja tylko sprawdzam, bo Bi jak to Bi, nie wysila sie, wiec spieszy sie niewiadomo dokad i czasem sie walnie na ktoryms obliczeniu. ;)

Jak sobie radzi ogolnie, nie mam pojecia. Pisalam juz kilkakrotnie, ze poza specjalnymi okazjami, rodzice nie maja tutaj wstepu do szkoly. Nawet podczas porannego odprowadzania, mama lub tata moga najwyzej wejsc za glowne drzwi. I ani kroku dalej. W tym roku jednak Bi (a za jej przykladem Nik) dorosla do samodzielnego wysiadania z auta i wchodzenia do placowki. Poki co, Potworki odwozi M., ale po zeszlym roku wiem, jaka to wygoda kiedy nie trzeba szukac miejsca parkingowego, gramolic sie z auta, tuptac razem z dzieckiem do szkoly, itd. Wszystko to jednak naklada sie na fakt, ze nie mam pojecia co sie w klasie Bi dzieje. Jeszcze Pani Nika wysyla regularnie maile z informacjami, ale Pani Bi, od poczatku roku wyslala "az" 3 maile i kilka kartek z pilnymi informacjami. To sie szarpnela! ;)
Czekam wiec z lekkim niepokojem, ale tez ciekawoscia na wywiadowke, ktora ma sie odbyc 14 listopada. Bardzo jestem ciekawa jak Potworek Starszy odnajduje sie w programie szkolnym...

*

Co jeszcze?
W zabawach znow wrocily do lask lalki, ktore przez chwile kurzyly sie bezuzytecznie na polkach. Az planowalam pozbyc sie cichcem kilku wyjatkowo zakoltunionych czupiradel. A tu niespodzianka, jednak Bi sie jeszcze nimi pobawi... A konkretnie, to lalkami barbio-podobnymi (bo prawdziwa Barbie Bi posiada tylko jedna :p). Bi bawi sie w mame, siostry i dom, a od Mikolaja zazyczyla sobie... kemper dla Barbie! :O Mojemu dziecku tak sie spodobaly nasze wyjazdy, ze ciagle odgrywa scenki z nich swoimi lalkami. Podobnie, cale mnostwo obrazkow, zarowno jej jak i Nika, przedstawia nasza rodzine w przyczepce. ;)
Co robic, musze sprawdzic, ile takie cudo moze kosztowac... ;)
(Sprawdzilam! Kurka na wacie! Prawie 100 dolcow! Za kawalek plastiku??? :O Nie to, ze mnie nie stac, bo w sumie stac... Chodzi mi o cene tego ustrojstwa wzgledem jego jakosci i czasu, jaki Bi spedzi rzeczywiscie na zabawie nim...)

*

Ukochana obecnie bajka, ktora Bi walkuje w kolko Macieju, jest "Lassie i Przyjaciele". Starsza zapalala miloscia do odwaznego oraz madrego owczarka Collie i walkuje wszystkie odcinki juz ktorys raz z kolei. Nie powiem, bajka jest ladna wizualnie i ciekawa, inna od tego calego chlamu serwowanego dzieciom (na widok Henia Tulistworka czy Kucykow az mnie ciarki przechodza...). Pechowo, cos nam sie stalo z telewizja i bajki moga dzieciaki teraz ogladac tylko na Disney Junior i Mini mini. Lassie odnalazlam na szczescie na YouTube, tyle ze tam maja moze z 20 odcinkow. Bi upiera sie wiec na ogladanie w kolko tych 20 odcinkow, a ze salon mamy otwarty na reszte domu, wiec chcac nie chcac niedlugo bede znala na pamiec wszystkie dialogi i marze o jakiejsc odmianie. Co za duzo, to niezdrowo. ;)
No nic, przejdzie. Kilka miesiecy temu przeszlam zmasowany "atak" Eleny z Avaloru. Przetwalam ja, przetrwam i Lassie. ;)

*

Jest niemozliwa strojnisia. Naszyjniki, blyskotki, kokardki i tiulowe spodniczki - to jej zywiol! Uwielbia ubierac sie w sukienki i malowac paznokcie, zupelnie nie po swojej matce. W ogole nie wiem, po kim ona to ma. Widocznie w ramach loterii genetycznej, otrzymala dziewczecy gust swojej babki oraz ciotki. Kobieta w kazdym calu, niewazne, ze jeszcze niedorosla! ;)

(Po ostatnim przyjeciu urodzinowym w stylu "spa", Bi wrocila z brokatem we wlosach, czego nie widac na zdjeciu oraz z pomalowanymi paznokciami - naprzemian rozowymi i fioletowymi. Swoja droga, czego to rodzice nie wymysla na 7(!) urodziny? Co to bedzie dalej???)

Zobaczymy jak sie to rozwinie, bo zbyt wielu przykladow "z domu", w tym zakresie nie otrzyma. ;) Jej matka nosi tylko obraczke, pierscionek zareczynowy oraz lancuszek, a sukienki ubiera wylacznie latem, bo pomagaja jej przetrwac wilgotne, amerykanskie lato. ;)

*

Bi jest calkiem sprawna fizycznie. Moze nie jest jakos super zwinna, ale za to szybka i wytrzymala. Lubi sport i wysilek fizyczny, chcialaby sprobowac wszystkiego. Juz zaznaczyla, ze po gimastyce artystycznej chce byc zapisana na pilke nozna. ;)
Ostatnie polrocze zowocowalo poczatkiem gry w badmintona, plywaniem bez pomocy (o tym juz pisalam) oraz jazda na rowerze bez bocznych kolek. To ostatnie to nie lada wyczyn, bo Bi jest potworna panikara i poczatki nauki nie wygladaly zachecajaco. No, ale sie nauczyla, z czego jestem bardzo dumna! :)

*

Przez ostatnie 6 miesiecy "wymienila" dwie dolne jedynki na stale. Jedna juz prawie osiagnela docelowa wielkosc (ale one wooolno rosna!), druga dopiero tydzien temu sie wyrznela.
Obie gorne jedynki sie kiwaja (jedna nieco mocniej), ale kiedy wypadna, to wielka niewiadoma, tym bardziej, ze wbrew zaleceniom dentystki, Bi odmawia gryzienia nimi, bo ja "boli". :/

*

Bilans bedziemy mieli oczywiscie dopiero w maju/ czerwcu. Wagi w domu nie posiadamy, wiec moge zmierzyc tylko wzrost Malej Damy:

121.5 cm

Od czerwca urosla okolo 2.5 cm. Chyba slabo, chociaz nie wiem jaki jest przecietny, polroczny przyrost dziecka w jej wieku... Dotychczas rosla wiecej w ciagu polrocza, ale moze teraz troche zwolnila. Przynajmniej do okresu dojrzewania. ;)
Nie mam pojecia jak jej wzrost przeklada sie na rzeczywista, srednia wysokosc 6-7-letnich dziewczynek. Teraz, kiedy nie odbieram jej ze swietlicy, nie widuje jej juz tak czesto w otoczeniu kolezanek. Z tego jednak, co udalo mi sie zaobserwowac, to nadal jest jedna z wyzszych. Nie naj-wyzsza, ale zdecydowanie nie jest drobinka. ;)


I to wszystko, co przychodzi mi do glowy... Nastepne podsumowanie w maju! ;) A w zasadzie to za miesiac, ale Nikowe... :D