Idzie luty, podkuj buty

Sobota, 8 lutego, to ponownie dluzszy sen dla calej rodziny. Na noc zapowiadano wiekszy opad sniegu i przekonywalam malzonka zeby moze dla odmiany pojechal do pracy w sobote, a niedziele zrobil sobie wolna zeby nie jezdzic w sniezyce. On jednak zawsze wie lepiej, wiec... :/

Kiedy dobudzalam sie w lozku, wskoczyl na mnie mruczacy gosc

Wiekszosc dnia to byly male domowe sprawy, jakies tam sprzatanie i gotowanie. Bi zaprosila tego dnia kolezanke, ale to juz nie te czasy kiedy dzieciaki biegaly po calej chalupie lub rozsiadaly sie w salonie. Dziewczyny zamknely sie w pokoju Starszej i jedynie od czasu do czasu slychac bylo wybuchy smiechu. Na dol zeszly tylko po cos do picia, a potem zawolalam je zeby zrobily sobie domowe pizze. Do pizzy dolaczyl tez Nik, ktory byl bardzo niezadowolony z wizyty, mimo ze panny ani razu go nie zaczepily. ;) Dzien byl taki troche "na stracenie", bo caly czas trzeba bylo zerkac na zegarek, przypilnowac zeby Mlodszy zrobil ta pizze na czas i zdazyl potem zjesc, bo mial mecz koszykowki. Ostatni juz w tym sezonie, wiec zamykamy tez kosza, choc mecze nie przeszkadzaly az tak jak treningi. Odpada jednak obowiazkowa weekendowa jazda. Pechowo, ta ostatnia rozgrywka byla dopiero na 15:30. Po pierwsze, jak na mecz ogolnie dosc pozno, a po drugie przez to nie moglismy jechac w sobote do kosciola. Tak czy siak, o 15 wyruszylam z synem na mecz do jego jeszcze zeszlorocznej szkoly. Grali tego dnia przeciwko innemu zespolowi z naszej miejscowosci, w ktorym byl najlepszy kumpel Kokusia. Wszystkie chlopaki sie znaly i nawet ja wiekszosc kojarzylam. Poza ulubionym kolega syna, z innym lazili na Halloween, jeden mieszka na sasiednim osiedlu, a kilku innych chodzilo wczesniej na roznorakie zajecia z Nikiem. Oznaczalo to, ze caly mecz to byl ciagly rechot, a juz jak ktos popelnil jakis glupszy blad, wszyscy chlopcy niemal lezeli ze smiechu na parkiecie. Widzialam, ze trener Kokusia w ktoryms momencie sie poddal i zamiast krzyczec instrukcje, po prostu usiadl i patrzyl z rezygnacja co sie dzieje. :D

Nik (przy pilce) szuka komu ja podac, a przeciwnik (najlepszy kumpel zreszta :D) go blokuje

Obie druzyny byly dosc wyrownane, ale przeciwnicy mieli jednego chlopaka, ktory byl baaardzo wysoki i widac bylo ze cala strategie mieli ustawiona pod niego. Sam wlasciwie malo co robil, ustawial sie po prostu pod koszem, a reszta podawala mu pilke. Zaden z naszych nie dorownywal mu wzrostem i ciezko im bylo obronic, wiec jesli koledzy dobrze mu podali, to strzelal kosza za koszem. Do tego ogolnie luzna atmosfera, gdzie druzyna Kokusia grala sobie "towarzysko" i przegrali i to sromotnie, bo 12:29. :D Zaden sie jednak nie przejal, a z rozgrywki beda sie pewnie jeszcze zasmiewac kilka dni w szkole. Po meczu trener urzadzil im zwyczajowa pogadanke, choc slyszalam ze po prostu chwalil ich za caly sezon. W nagrode kazdy gracz dostal mini pilke do kosza z logo Boston Celtics. :) Po powrocie okazalo sie, ze kolezanka Bi juz pojechala (i tak siedziala 4 godziny :O), wiec od razu czlowiek poczul sie swobodniej we wlasnym domu. ;) W zasadzie juz nic ciekawego nie robilismy, wstawilam tylko zmywarke, a tak to Bi zasiadla przed laptokiem, Nik swoim kompem, a ja jednym okien zerkalam w telefon, a drugim na tv, gdzie M. skakal po kanalach. Zgodnie z prognozami, tuz po 21 zaczal padac snieg, a ze mial sypac wiekszosc nocy, to ciekawa bylam jaki widok zastaniemy rano.

W niedziele nad ranem M. pojechal do pracy, a ja oraz Potworki moglismy spac dluzej. Z gory zalozylam, ze nie ma po co sie pchac na msze o 9:30, bo drogowcy pewnie nawet nie zaczna dobrze odsniezac i lepiej jechac na 11, kiedy jest szansa ze drogi beda w miare przejezdne. Wstalam wiec o 9, ale gdy wyjrzalam przez okno, okazalo sie ze nawet ulice naszego osiedla, ktore zwykle oczyszczane sa jako jedne z ostatnich, byly zupelnie czarne. Dodac do tego, ze byla niedziela kiedy wiekszosc ludzi ma wolne, przezylam spory szok. Dopiero pozniej przypomnialo mi sie, ze tego wieczora mialo byc Super Bowl, ktore dla wiekszosci Hamerykanow jest niemal swietem. ;) Podejrzewam, ze drogowcy wiedzieli, ze ludzie beda robic ostatnie zakupy przed imprezami, nie mowiac juz o tym ze sami tez pewnie chcieli wrocic do chalup o rozsadnej porze zeby zdazyc na spotkania i obejrzec rozgrywke. Coz, gdybym wiedziala, wstalabym wczesniej, a tak to bylo juz za pozno. Dzieki temu mialam jednak z dzieciakami bardzo spokojny ranek. Ilosc sniegu rozczarowala, bo zapowiadano nawet 25cm, tymczasem wieczorem bylo okolo 10-12cm i rano wydawalo sie tyle samo, choc kiedy kladlam sie spac o polnocy, nadal ostro sypalo. Tajemnica wyjasnila sie kiedy wyszlam na taras zawiesiec spowrotem karmnik, ktory zdjelam przed sniegiem i schowalam pod stol. Tak jak kilka dni wczesniej, snieg przeszedl w marznacy deszcz, ktory nie tylko zmienil sie w skorupe lodu na tym, co juz napadalo, ale w dodatku ugniotl warstwe sniegu pod spodem. I tak byl to jednak drugi najwiekszy opad w tym roku. ;)

Szal cial po prostu :D

Pojechalismy do kosciola, ktory byl mocno wyludniony. Serio, kiedy na parkingu zobaczylam moze 8 aut, zwatpilam i zastanawialam sie czy w ogole jest msza. Juz kiedys spotkalo nas cos takiego, ze pojechalismy po sniezycy na msze, a tam ciemno i drzwi zamkniete na klucz. :O Tym razem msza sie jednak odbyla, choc ludzi byla garstka. Wrocilismy do domu i moj tata sie zaanonsowal, ze moze wpadnie na kawe. Dzien wczesniej rozmawialismy i mowil, ze szykuje sie na odsniezanie u siebie, ze pewnie drogi beda kiepskie, wiec raczej nie przyjedzie. Teraz jednak widzial odsniezone ulice, a w dodatku temperatura podniosla sie do 2 stopni na plusie, wiec chetny byl przyjechac. Kiedy jednak uslyszal, ze M. pojechal do pracy, wiec jeszcze nawet nie zaczelismy odsniezac, zrezygnowal. Moze sie wystraszyl, ze wreczymy mu szufle i zagonimy do pomocy... :D Malzonek po pracy pojechal na msze do polskiego kosciola w sasiednim miescie, a potem na niespodziewane zakupy. Znudzona czekaniem na niego, zgarnelam Kokusia i poszlismy odsniezac. Bi tym razem dostala dyspense, bo nie tylko miala okres i pobolewal ja brzuch, ale tez pomagala odsniezac dwa poprzednie razy. Zasluzyla na odpoczynek. Niestety, Nik nie byl tak pomocny jak siostra. Ona brala sie do roboty i konsekwentnie odsniezala kawalek po kawalku. Mlodszy biegal z jednego miejsca na drugie, tu przejechal kawalek, tam oczyscil pol metra... Poza tym jednak ganial za psem, rzucal jej pileczke, szedl zjezdzac na slizgaczu za domem i caly czas musialam przywolywac go spowrotem. Snieg, ubity przez warstwe lodu, byl niestety bardzo ciezki. Wszyscy sasiedzi naokolo wyciagneli odsniezarki i liczylam, ze M. tez odsniezy swoja podjazd. Zaczelam wiec od kostki przed frontowym wejsciem, bo tam i tak zwykle szuflujemy. Pozniej zaczelismy z Kokusiem odsniezac podjazd przed garazem, choc wyczekiwalam juz tesknie powrotu malzonka. Niestety, ten zabral sie dziarsko za szufle.

Dwaj chlopy, maly i duzy, przy robocie

Zrezygnowana, zostawilam mu podjazd i poszlam odsniezac chodnik. Myslalam, ze kiedy zobaczy jak ciezko to idzie, wezmie odsniezarke, ale gdzie. Zaparl sie i nie zrezygnowal nawet kiedy... zlamal trzonek od szufli. :O Mial jeszcze dwie inne, wiec chwycil za druga i dalej odsniezal recznie. :D Ja jednak skonczylam chodnik i poszlam do domu. Szybko podalam dzieciakom i sobie obiad, po czym zaproponowalam im ze mozemy pojechac do klubu na sanki. Kiedys mielismy fajna gore pod high school, ale odkad zaczeli budowe nowego oraz demolke starego, zrobili na jego dole parking, a na szczycie postawili plot. Z innych miejsc w miasteczku zostal wlasciwie tylko ten klub, bo inne gorki sa raczej dla maluszkow. W klubie jest jedno wielkie i strome wzgorze, problem tylko w tym, ze migiem znika z niego snieg i trzeba jechac w ten sam dzien po sniezycy, inaczej mozna sobie podzjezdzac, ale po blocie. ;) Tym razem mielismy farta, bo akurat spadla swieza dostawa bieli. Napisalam jeszcze do mamy kumpla Kokusia, ktora szybko odpisala, ze on tez chetnie pojedzie, ale o 17 musi byc w domu, bo maja impreze; wlasnie ten wspomniany wyzej Super Bowl. ;) O 15 zgarnelam wiec syna (Bi, jak mozna bylo przewidziec, nie chciala jechac), podjechalismy po kolege i po chwili bylismy w klubie. Tym razem niestety byl ktos na bramce. Kiedy pojechalam tam ostatnio z dzieciakami na lyzwy, nikt nie pilnowal wjazdu. Tym razem, pewnie dlatego ze dzieki sniegowi otworzyli tez szlaki na narty biegowe oraz ich wypozyczalnie, pan na bramce skasowal mnie za chlopakow. ;) Oni chwycili za slizgacze i popedzili na gorke, a ja snulam sie po boisku przed nim, patrzac na bawiaca sie dzieciarnie. Tak jak przewidzialam, na najwyzszej i najbardziej stromej czesci gory, snieg byl juz mozno wytarty, jej nizsza czesc jednak byla nadal biala.

Tak to wygladalo ledwie kilka godzin po spadnieciu sniegu

W niektorych miejscach dzieciaki zdazyly usypac skocznie, na ktore patrzylam z niepokojem. Kolega Kokusia sie bal, ale moj wlasny szugun, oczywiscie musial je wyprobowac. Na szczescie, zjezdzajac z gory, nielatwo na nie wycelowac, wiec tylko zahaczyl bokiem. Udalo mu sie w koncu odbic sie na jednej na nizszej czesci gory, ale nawet tu, przy ladowaniu obil sobie 4 litery i dal spokoj. ;)

Jak widac, na mniej stromej, czesci sniegu bylo pod dostatkiem, nawet te ciemniejsze plamy, to lod, nie bloto

Cieszylam sie, bo widzialam inne dzieciaki spadajace ze slizgaczy i ladujace naprawde paskudnie, jeczac potem z bolu na ziemi. Na szczescie nikomu nic sie nie stalo i potem wstawali stekajac, po czym wdrapywali sie spowrotem na gore. ;)

Chlopaki scigaja sie kto pierwszy bedzie na dole - tak powinna wygladac prawdziwa zima :)

W sumie chlopaki bawili sie ponad 1.5 godziny, a kiedy przyszla pora wracac, wyczailam ze w pawilonie gdzie wypozycza sie narty, sprzedaja goraca czekolade. Kupilam im po kubku na rozgrzewke i ruszylismy odstawic kolege, a potem wrocilismy do domu.

Nik twierdzil, ze to najlepsza goraca czekolada, jaka pil, ale mysle ze po zabawie na sniegu, kazda smakowalaby wybornie :D

Kokusiowi nie bylo dosc i zostal jeszcze chwile przy naszej chalupie, zjezdzajac z boku. Wzial tylko moje rekawiczki, bo swoje przemoczyl dokumentnie, probujac nimi sterowac i hamowac w sniegu. :) Reszta wieczora uplynela na relaksie i szykowaniu sie na kolejny tydzien w szkole. Potworki zaczely odliczanie, bo nadchodzacy weekend ma byc 4-dniowy, co stanowi prawie wakacje. :D

Poniedzialek zaczal sie normalna szkolna pobudka. Wyszykowalismy sie i zabralam Potworki na przystanek. Bylo -8 stopni i choc prawie bezwietrznie, wiec temperatura podobna, to jednak stanie na zewnatrz przy takim mrozie, nie brzmialo zbyt zachecajaco. Autobus dojechal dosc szybko, mlodziez wyruszyla do szkoly, a ja moglam wrocic do chalupy. Poprzedniego wieczora, po odsniezaniu, bolaly mnie plecy i nie bardzo czulam  "natchnienie" do prac domowych, wiec stan kuchni wolal o pomste do nieba. Zjadlam wiec sniadanie, wypilam kawe i trzeba sie bylo zabrac za ogarnianie chalupy. W ktoryms momencie wyjrzalam przez okno w kuchni, a tam na jednym koncu tarasu siedzi Oreo, a na drugim kocur sasiadow - Bandyta. :) Uchylilam drzwi i oba (!) koty zaczely biec w strone wejscia. Na szczescie nasz byl szybszy. Wbiegla, zamknelam Bandytowi drzwi przed nosem, a Oreo jak nie zacznie przez szybe prychac, syczec i warczec. Pare razy zamachnela sie tez groznie lapa!

Nie dajcie sie zwiesc tej dziwnej perspektywie - Bandyta jest duzo wiekszy od Oreo

Padlam ze smiechu, bo przed chwila siedziala spokojnie jak trusia, a jak jest bezpiecznie za oknem, to nagle zrobila sie odwazna! :D Udalo mi sie doprowadzic kuchnie do jako takiego porzadku, poskladac pranie i wstawic nastepne, kiedy przyjechal moj tata. Nie bylo go na zwyczajowej, niedzielnej kawe, wpadl wiec w poniedzialek. Troche popsulo mi to szyki, bo chcialam jeszcze pare rzeczy odhaczyc przed przyjazdem reszty rodziny, ale rozumiem tez ze tata nudzi sie jak mops siedzac w domu cala zime. Kiedy pojechal, musialam szybko konczyc obiad zeby zdazyc przed przyjazdem Potworkow. Dojechali, podalam im jedzenie i czekalismy na M. Jemu dojazd zajal sporo dluzej bo podjechal jeszcze do Polakowa wyslac w koncu nasze paczki, a pozniej zaszedl jeszcze do sklepu. Po fakcie zalowalam ze sama nie wyslalam tych paczek, bo malzonek do swoich rodzicow wyslal lotnicza, wiec dojdzie szybko, ale moja, poniewaz byla duza i dosc ciezka, wyslal morska, zeby bylo taniej Bedzie szla pewnie 2 miesiace. :/ Wszystkie upominki kupowalam pozna jesienia, wiec sa w klimacie bozonarodzeniowym, a przyjda prawie na Wielkanoc. :O Ja pewnie przelknelabym te $70 za przesylke i wyslala lotnicza zeby dostali ja jak najszybciej... Malzonek zasiadl przed tv, dzieciaki zaszyly sie w pokojach, a ja dalej odgruzowywalam chalupe. Nadeszla pora zabrania Potworkow na basen, ale M. stwierdzil ze dosc sie tego dnia najezdzil i idzie spac. O 18:35! :O W takim razie to mi przypadl zaszczyt odwiezienia, a pozniej odebrania mlodziezy. Tym razem nawet nie skrocono az tak treningu i udalo mi sie ich podejrzec przy plywaniu.

To blade na plecach, to Nik, choc to akurat juz wyglupy, a nie czesc treningu ;)

Po powrocie do domu zostalo juz oczywiscie tylko tyle czasu zeby wziac prysznice, zjesc kolacje i szykowac sie do lozek. Niestety, wieczorem Nik zaczal narzekac na bol gardla i ze czuje sie... dziwnie. Bardzo obrazowy opis. :D Lekko sie podlamalam, bo dopiero co Bi przeszlo przeziebienie, to teraz syn zaczyna... 

We wtorek pobudka do szkoly jak zwykle i tylko szczeka mi opadla, kiedy zobaczylam na termometrze -11. :O Oczywiscie zabralam Potworki na przystanek samochodem, choc autobus przyjechal bardzo szybko, wiec dlugo by tam nie stali. Samopoczucie Kokusia bez zmian. Rano narzekal, ze boli go gardlo i czuje sie "slaby". Goraczki jednak nie mial, a po takim opisie dolegliwosci ciezko znalezc wymowke zeby nie puszczac go do szkoly, wiec pojechal. W domu zabralam sie oczywiscie za zwykle porzadki, zlozyc pranie, rozladowac zmywarke, zmienic posciel. Syzyfowe prace. ;) Ledwie sie obejrzalam, a wrocily ze szkoly Potworki, po czym corka natychmiast podniosla mi cisnienie. Tego dnia, bylam z nia umowiona do fryzjera na 15:30. Zwykle dojezdzaja z Kokusiem do domu o 14:48-50, wiec stwierdzilam, ze akurat panna bedzie miala 20 minut zeby zjesc obiad, zanim bedziemy musialy wyjezdzac. Oczywiscie, jak na zlosc, akurat tego dnia mieli jakies opoznienie i przyjechali dopiero o 14:54. Niby tylko kilka minut pozniej, ale robi roznice. Panna od kilku dni az piszczala ze nie moze sie doczekac, tymczasem patrze jak idzie sobie z przystanku spacerkiem, wymachujac leniwie sniadanowka i gadajac z kolezanka. Tylko przekroczyla prog, a "napadlam" na nia czy ona nie patrzy na zegarek, nie widzi ktora godzina?! Zamiast pedzic do domu, to sobie pogaduchy urzadza?! Ze ma siadac natychmiast do stolu, bo juz zagrzalam jej zupe, zeby mogla od razu jesc! Bi, jak to Bi, cos tam fuknela pod nosem, po czym poszla (bez pospiechu)... poglaskac kota! Tu juz zdrowo ja ochrzanilam, bo ja ja poganiam, a ona jakby celowo jeszcze robi wszystko, tylko nie to o co ja prosze! Przy czym, kazde normalne dziecko, na ochrzan szybko popedzi do stolu, ale nie Bi, o nie! Ona zaczela jeszcze pyskowac, ze przeciez wolno jej chyba przywitac sie z kotem i jeszcze jakies tam swoje madrosci oraz racje. W koncu warknelam, ze jak natychmiast nie zamilknie to dzwonie do fryzjera odwolac wizyte i... podzialalo. ;) I jak trzeba, miske zupy zjadla w rekordowym czasie 10 minut. Pojechalysmy i strzyzenie poszlo w miare sprawnie. Bi miala wlosy czyste i myslalam ze obedzie sie bez mycia, ale fryzjerka stwierdzila, ze na mokre bedzie lepiej sie cielo. No to ok... Panna obciela sie chyba najkrocej w zyciu. Ogolnie jej sie podoba, ale chciala wlosy duzo mocniej wycieniowac, a fryzjerka wycieniowala przy twarzy, ale reszte tylko troche. Sama tez do niej chodze i nie wiem co ta kobieta ma z cieniowaniem, bo tak samo zawsze prosze o mocne cieniowanie, bo mam grube, geste wlosy i inaczej strasznie mi klapia, szczegolnie z tylu. I podobnie, praktycznie nigdy nie wycieniuje mi ich tak mocno, jak bym chciala... Moze kolejny raz wezme Bi gdzies indziej i zobaczymy.

Efekt koncowy

W kazdym razie pannie bardzo do twarzy w krotszych wlosach i jakos tak doroslej wyglada, mam wrazenie. ;) Ciekawe tylko jak beda sie prezentowac po umyciu, bo wiadomo ze Bi sama ich sobie tak nie wymodeluje. Wieczor uplynal juz leniwie, bo jak to we wtorek, nie jechalismy na basen, a Kokusiowi skonczyla sie koszykowka. Zreszta, nie wiedzialam dalej co z Nikowym przeziebieniem czy co to mu dolegalo. Po powrocie ze szkoly, twierdzil ze gardlo go nie boli, ale ma dziwne uczucie przy przelykaniu i do kompletu zapchany nos. :/

Sroda zaczela sie wczesnie i sennie... Jestem meteopata, a w nocy przeszedl jeden front, zas zaraz za nim nadchodzil kolejny. Bylo pochmurno i ponuro, wiec nie moglam sie dobudzic. Niespodziewanie rano wpakowala mi sie do lozka Oreo, a ze od dluzszego czasu nie jest "przytulasna" i mocno dawkuje nam czulosci, wiec pollezalam z nia ile moglam, glaskajac mieciutkie futerko. :) Tego dnia w koncu bylo tyci cieplej. Moj telefon twierdzil ze mielismy -4, ale termometr pokazal -1, a ze wydawalo sie bezwietrznie, to stwierdzilam ze Potworki moga pojsc na przystanek piechota. W koncu to tylko 3 posesje, a w dodatku biedna Maya od dluzszego czasu nie miala okazji poganiac za pileczka. Bi oczywiscie cos tam sie burzyla, ale nie zwrocilam na nia uwagi. Dzieciaki powiedzialy ostatnio, ze kiedy lezy snieg, nie wypuszczaja ich w szkole na dwor. W tutejszych szkolach jest zwyczaj, ktory mi sie nie do konca podoba, mianowicie, jesli jest powyzej jakiejs temperatury (zdaje sie, ze u nich jest to 0 stopni "odczuwalnych", czyli biorac pod uwage wiatr), dzieciaki sa na dluga przerwe wyrzucane na dwor. Nie, nie jest to opcja; wszystkie maja wyjsc i koniec, bez znaczenia czy sa przeziebione, kaszla, itd. A jak juz nieraz pisalam, tutejsza mlodziez ma awersje do kurtek. Okazuje sie jednak, ze jesli na trawnikach lezy snieg, dzieciarnia nie moze wychodzic. Zupelnie tego nie rozumiem, bo jeszcze w podstawowce mogli przyniesc sniegowce, nieprzemakalne spodnie oraz rekawice i bawic sie w sniegu. A teraz nie wolno im nawet wyjsc, gdzie wiadomo ze takie nastolatki nie pojda sie przeciez tarzac (chociaz za Kokusia nie dam sobie palca uciac ;P)... Tak czy owak, w Polsce wiem ze przynajmniej jest kultura wietrzenia, natomiast w Hameryce, w klasach okna sa praktycznie nie otwierane. Dzieciaki kisza sie w tych zarazkach, kurzu i duchocie. Fajnie wiec zeby mieli choc troche tego swiezego powietrza. Skoro na przerwie nie wychodza, to chociaz na przystanku niech te pare minut go powdychaja. ;) Jak to z moim szczesciem bywa, akurat jak wyszlismy, zerwal sie lekki wiatr i zrobilo dosc nieprzyjemnie. Na szczescie autobus przyjechal w miare o czasie. Potworki pojechaly, a ja moglam wrocic do zwierzynca. I kot i pies byli na dworze, ale Oreo przyleciala zaraz za mna, a psiur zalatwil co tam musial i tez po chwili zaczal patrzec tesknie przez szybke. ;)

Jesli o zwierzakach mowa, to do karmnika przylatuje nam dzieciol i straszy wszystkie inne glodomory ;)

Dzien uplynal mi na domowych pierdolkach oraz szukaniu pracy. Malzonek mial sprawe do zalatwienia, wiec wyszedl z roboty dwie godziny wczesniej i byl w domu przed Potworkami. Po obiedzie Nik odrabial lekcje, Bi czytala ksiazke, a M. drzemal na kanapie, az przyszla pora zawiezienia ich na trening. Wczesniej ojciec twierdzil, ze pojedzie pocwiczyc, ale po drzemce mu sie odechcialo. ;) Odstawil ich tylko pod silownie i wrocil do domu. W miedzyczasie zaczal padac snieg, choc zapowiadali go dopiero okolo 22. Kiedy godzine pozniej po nich jechalam, na poboczach robilo sie juz troche slisko. Pod silownia sie zalamalam, bowiem myslalam ze w taka pogode i to tuz przed 20, bedzie mniej ludzi. W poniedzialek bez problemu znalazlam miejsce naprzeciwko wejscia. Nie wiem co za zajecia maja w srodowe wieczory, ale musialam zaparkowac az z boku budynku, bo od frontu nie bylo wolnych miejsc, a ludzie parkowali wzdluz kop sniegu pozostalych po odsniezaniu, sprawiajac ze w wielu miejscach dwa auta nie mogly sie nawet wyminac... :/ Przez krazenie po parkingu, zanim weszlam do srodka i dotarlam na basen, dzieciaki akurat poszly sie przebierac, wiec nie widzialam jak Potworki plywaja. Wrocilismy do domu, szybka kolacja, prysznic i do spania. Mimo ze snieg nadal padal (choc lekko), a w nocy mial przejsc w marznacy deszcz, nic nie bylo slychac o opoznieniu lekcji, wiec do lozek kladlismy sie z niewiadoma. Bi liczyla na kompletne zamkniecie, ale na to od razu wiedzialam, ze nie ma szans. ;) No coz, czlowiek kladl sie z normalnie wlaczonym budzikiem, choc wiedzialam ze bede spac nerwowo i od 5 co chwila zerkac na telefon. ;)

Tak jak myslalam, przebudzilam sie o 5:18, zerknelam na telefon i znalazlam na nim wiadomosc, ze lekcje opoznione sa o 2 godziny. Nie wylaczalam jednak budzika, bo Nik ma swoj nastawiony na ta sama godzine, a chcialam mu powiedziec, ze moze spac dluzej. Bi wiedzialam, ze sama wie jak to sprawdzic. Niestety, nie dane bylo mi spokojnie dospac do dzwonka, bo w Oreo cos wstapilo i lazila po pokojach miauczac wnieboglosy. Podejrzewam, ze zaskoczona byla, ze Starsza nie wstala jak zwykle, ale serio, ciemno jak w doopie, a ta chodzi z jednej sypialni do drugiej i trzeciej i sie drze; oszalec mozna. W koncu zadzwonil moj budzik, poszlam do Kokusia, a tam niespodzianka - syn siedzi juz ubrany. :O Okazalo sie, ze jego tez obudzil kot i mimo ze tez sprawdzil ze lekcje sa pozniej, zamiast pojsc spac dalej, to wstal. Ja tam stwierdzilam, ze nie ma glupich i zaszylam sie spowrotem pod koldre. ;) Kiedy pozniej wstalam, oba Potworki byly juz po sniadaniu i przygotowane do szkoly. Jak zwykle nikt na osiedlu nie odsniezyl chodnikow (lacznie ze mna), wiec zabralam ich samochodem na przystanek, zeby nie musieli isc po "sniegu". W cudzyslowiu, bo choc wieczorem padal snieg, pozniej przeszedl on w marznacy deszcz, a nad ranem temperatura wzrosla powyzej zera i zaczal padac zwyczajny deszcz. Na chodnikach zrobila sie wiec zwyczajna, mokra ciapa. Bi opiekuje sie kotem sasiadow - Bandyta i wychodzac do niego zastanawiala sie glosno czy adidasy jej nie przemokna. Popukalam sie w czolo, pytajac dlaczego nie zalozy sniegowcow. Nie pomyslala. :D Tak czy siak, podwiozlam ich na przystanek, autobus wkrotce dojechal i moglam wrocic do cieplej i suchej chalupy. Zajelam sie normalnymi sprawami, czyli pranie, zmywarka, chwycilam za odkurzacz i dobrze ze jeszcze go nie wlaczylam, bo w ktoryms momencie uslyszalam cos jak miauczenie. Poniewaz moj wlasny kiciul spal na fotelu, zastanawialam sie czy mi sie nie przeslyszalo, ale nie. Pod drzwi przyszedl znow tamten rudo - bialy kocurek. Caly mokry biedak. Przynioslam mu puszke z zarciem, ale ku mojemu zaskoczeniu wcale nie chcial jesc. Zastanawiam sie wiec dlaczego lazi i sie wydziera? Chce zeby go wpuscic do domu? No coz, u nas musialby najpierw stoczyc batalie z Oreo, ktora znow przez szybe syczala i warczala. :D

Jedno z ciekawszych umaszczen, jakie widzialam

Pozniej zabralam sie juz za sprzatanie, ale ze dzieciaki pojechaly do szkoly pozniej niz zwykle, skonczylam wlasciwie tuz przed ich powrotem. Do domu dojechala reszta towarzystwa, zjedlismy obiad, a potem Nik zabral sie za odrabianie lekcji, Bi za pieczenie chlebka bananowego, M. wlaczyl jakies glupoty w telewizji, a ja stwierdzilam, ze pomacham troche szufla. Mimo ze temperatura wzrosla do 4 stopni, ale bylo pochmurno i poranna ciapa ani myslala topniec do konca. Na noc zas zapowiadali powrot mrozu i juz widzialam oczami wyobrazni, jak to wszystko zamarza. Pomyslalam, ze jak odgarne, to moze szybciej przeschnie. Pozgarnialam wiec troche, potem przyciagnelam smietniki do ulicy bo w piatki zabieraja u nas smieci. Niestety, z tego co widzialam zanim zrobilo sie ciemno, to podjazd oraz kostka nadal byly mokre. :/ Zanim zrobilo sie zupelnie ciemno, Bi pobiegla jeszcze do Bandyty, ktorego wypuscila po szkole, a teraz wpuscila i nakarmila. Potem juz siedzielismy z zerkaniem na zegarek, bo na 18:30 Potworki mialy basen. W czwartki trening jest wczesniej i wiecznie mi to umyka, teraz wiec nerwowo co chwila sprawdzalam godzine. Malzonek ich zawiozl i poczatkowo nawet zastanawial sie czy nie zostac i nie pocwiczyc, ale w koncu stwierdzil ze jednak mu sie nie chce. ;) Przyszykowal sie wiec na kolejny dzien i poszedl polozyc, a ja pojechalam po mlodziez. Kolejny dzien tlok na parkingu byl niesamowity, choc tym razem udalo mi sie zauwazyc, ze mieli jakies wieksze spotkanie tenisowe, wiec moze to stad. Mialam jednak fuksa, bo akurat niedaleko wejscia ktos wyjezdzal, wiec szybko wslizgnelam sie na jego miejsce. ;)

Bi doplynela do scianki

Trening jak zwykle skonczyl sie wczesniej, wiec choc corke udalo mi sie przyuwazyc plynaca ostatnie dwie dlugosci basenu, syn akurat wychodzil z wody. Wrocilismy do chalupy, prysznic i do spania zeby odpoczac przed ostatnia wczesna pobudka w tym tygodniu. 

Piatek przywital nas temperatura -3, ale przy sporym wietrze, wiec odczuwalna wyniosla -7. Poniewaz dodatkowo nie bylam pewna czy podjazd oraz chodnik nie sa oblodzone, zabralam Potworki na przystanek autem. Okazalo sie, ze miejscami faktycznie byly placki lodu, tam gdzie dzien wczesniej sciekala woda z topniejecego sniegu. Wiatr pomogl jednak przesuszyc wiekszosc powierzchni. W kazdym razie Potworki sie cieszyly, choc Bi przekonywala, ze moglabym ich po prostu zawiezc do szkoly. :D Dzieciarnia odjechala, a ja oczywiscie wrocilam do chalupy na sniadanie oraz kawe, po czym musialam sie zebrac na tygodniowe zakupy. Kiedy popijalam kawke, wyjrzalam przez okno, a tam... sypie! I to porzadnie, z wielkimi platkami sniegu! Niestety, wszystkie proby uchwycenia tego na zdjeciu, wyszly srednio.

Na tle ciemnego domu sasiadow, mozna bylo to najlepiej dojrzec

Snieg popadal sobie pol godzinki, po czym tylko proszyl, ale za to zaczelo sie przebijac slonce. I tak zostalo na reszte dnia. Taka dziwna pogoda. :) Zrobilam zakupy, gdzie w szoku bylam, bo zwykle w piatkowy ranek w supermarketach sa pustki, ot, garstka emerytow i mamusie z maluchami. Tym razem tlumy w sklepie, kolejki do kasy, rany! Dopiero po chwili przypomnialo mi sie, ze na sobotnie popoludnie zapowiadaja snieg, ktory w nocy ma przejsc w marznacy deszcz. Prognozy oczywiscie strasza ile wlezie i ludzie rzucili sie na ostatnie zakupy, bojac sie najwyrazniej, ze potem przez tydzien nie wydostana sie z domu. :D Gwoli scislosci, zapowiadaja zawrotne 10 cm sniegu, a drogi sa tak wysypane sola, ze nie wiem ile tego marznacego deszczu musialoby spasc zeby miec jakis efekt na jezdnie. No, ale panika wsrod tubylcow wybuchla... ;) Reszta wczesnego popoludnia uplynela mi jak zwykle na domowych porzadkach oraz przegladaniu ofert pracy. Z tym ostatnim, kicha totalna... :/ Wrocily ze szkoly Potworki, cale szczesliwe, bo przed nimi 4-dniowy weekend. Takie mini ferie zimowe. ;) Poczatkowo myslalam zeby zabrac ich na narty, skoro mam te karnety, ale pechowo na sobote mamy plany, a w niedziele zapowiadaja marznacy deszcz, a pozniej zwykly, ale do konca dnia. W poniedzialek Bi umowila sie znow do galerii z kolezankami, a we wtorek mamy miec odczuwalna temperature na kilkanascie stopni mrozu. I pewnie, ze na nartach lepiej jezdzic jak jest zimno, niz za cieplo, ale bez przesady... ;) Tak czy siak, niedlugo po Potworkach, wrocil z pracy M. Zaskoczyl mnie kompletnie, bo poza obiecanym dzieciakom sushi, przywiozl tez po bukiecie kwiatow dla mnie oraz Bi i czekoladzie dla Kokusia. Nie wiem co go napadlo, bo jak wiecie, moj malzonek nie ma zupelnie pamieci do urodzin, swiat czy rocznic... :D Zaraz po powrocie zebral sie i popedzil na silownie, majac nadzieje, ze z okazji Walentynek beda pustki, a po powrocie napalilismy w kominku, bo na noc chwytal porzadny mroz, a poza tym juz dawno nie grzalismy tylkow przy ogniu. :) Na koniec, z okazji dzisiejszego Dnia:

:D

Do przeczytania!