Listowie...

Tytul subtelny, ladnie brzmiacy dla ucha, melodyjny...

Kojarzacy sie (koniecznie!) z jesiennymi liscmi, mieniacymi sie w sloncu czerwienia i czystym zlotem... Ze stopami szeleszczacymi wesolo w tych, ktore juz opadly z drzew...

Ach jaka przyjemna wizja, prawda? ;) Ale dzis bedzie czesciowo o tej bardziej przyziemnej stronie bujnego listowia...

Jak wiecie, mieszkam w domu. Domu stojacym na dzialce otoczonej z niemal kazdej strony dorodnymi drzewami, glownie lisciastymi. No wlasnie. Kiedy przychodzi jesien wszystkie, na komende Matki Natury, zaczynaja zrzucac to piekne, kolorowe listowie. A przecietny wlasciciel posesji, rwie sobie wlosy z glowy oraz zadaje pytanie, co robic z ta dobrocia inwentarza...

Co robic z tyloma liscmi? Przyznaje, ze czasem M. i ja, mamy po prostu ochote siasc i zaplakac z frustracji i bezsilnosci, albo (to bardziej moj malzonek) chwycic w lapki pile motorowa i zrobic "porzadek" z upierdliwymi drzewskami... ;) Najczesciej jednak tylko wzdychamy, przewracamy oczami, po czym zabieramy sie do roboty... Nooo, bardziej M., bo ja zazwyczaj w tym czasie sprawuje piecze nad Potworami, ktore panicznie boja sie dmuchawy. ;)

Nie jestem pewna jak odbywa sie to w Polsce, ale tutaj wiekszosc (bo nie wszystkie) miast i miasteczek organizuje jesienia zbiorke lisci. Za darmo. Wlasciciele posesji musza tylko w okreslone dni wydmuchac liscie na obrzeze drogi. To u nas, bo np. w sasiednim miasteczku, gdzie mieszka moj tato, trzeba te liscie uprzednio popakowac w (koniecznie papierowe!) torby. Pracownicy miasta przejezdzaja potem i albo zbieraja je recznie na naczepy, albo jezdza czyms co przypomina gigantyczny odkurzacz i wciagaja liscie do srodka wielka rura. Widok - bezcenny! ;)

Mieszkancy, ktorzy maja pecha rezydowac w miastach, gdzie zbiorki lisci sie nie organizuje, musza je popakowac w papierowe torby i zawiezc do okreslonego punktu, gdzie za oplata (rozboj w bialy dzien!) moga liscie wywalic. Ewentualnie radza sobie tak jak my. ;) U nas co prawda zbiorka lisci jest, ale poniewaz w tej chwili posesje mamy z trzech stron ogrodzona, ciezko jest wszystkie je wydmuchac na przod domu, do ulicy. Co wiec robi M.? Wydmuchuje je pomiedzy drzewa z tylu dzialki, oczywiscie! ;)

Z powodu ograniczen pogodowo - czasowych oraz tego, ze kiedy wracamy do domu jest teraz praktycznie zupelnie ciemno, takie zdmuchiwanie odbywa sie baaardzo stopniowo... A wlasciwie jakies 2 tygodnie temu stanelo w miejscu... Co zaowocowalo frajda, ktora pobila na glowe nawet niesmiertelny plac zabaw! Zreszta, same popatrzcie.

Co mozna zrobic z taaaka kupa lisci???

Mozna np. cierpliwie przez nie przebiegac, co chwila zaliczajac glebe.

Mozna nimi obrzucic siebie oraz matke. :)

Mozna wygodnie posiedziec we wlasnorecznie wygrzebanym grajdolku.

Mozna postac i popozowac do zdjecia udajac urocza, jesienna Mala Dame. ;)

Kiedy sie czlowiek zmeczy dzikimi harcami, moze tez odpoczac.

A za to zdjecie powinnam otrzymac medal amatora fotografii czy cus. Te swiatlo, to ujecie, no cudo, moim skromniutkim zdaniem! ;)

I na koniec - zadna zabawa nie bylaby oczywiscie kompletna, bez wiernego siersciucha. Moje trzecie "dziecko" ochoczo dolaczylo do biegania oraz tarzania sie w lisciach. Z rowna pasja Mya zakopala tam tez kilka swoich ukochanych kijkow i teraz ciagle ryje nosem w listowiu, poszukujac zagubionych skarbow. ;)

A my - M. i ja, patrzymy na te, udeptana teraz i mokra kupe z niemalym przerazeniem... W ten weekend ma byc w koncu sucho oraz slonecznie i mam nadzieje, ze liscie w koncu znikna wsrod drzew na dobre... :)

Milego weekendosa dla Was!