Jak skutecznie zepsuc sobie piatkowy poranek

Wlasciwie sama go sobie nie popsulam. Moje dziecko wybitnie mi w tym pomoglo. Ale ze do "strat" moge zaliczyc wylacznie moj humor, wiec jest do przezycia. Ale i tak  musze sobie pomarudzic...

Zaczelo sie od tego, ze zle spalam. Mimo, ze brzuch jeszcze maly, juz nie moge sie ulozyc. Poza tym przynajmniej raz na noc budzi mnie pelen pecherz. A dzis w nocy, po obowiazkowej wizycie w lazience, za cholere nie moglam zasnac. Meczylam sie, przewracalam z boku na bok, M. wrocil do domu co tez nie pomoglo, bo stukal i brzeczal wszystkim przy rozpakowywaniu i rozbieraniu... Nawet Bi cos tam steknela i wymamrotala przez sen, co natychmiast postawilo mnie w stanie gotowosci oczekujac ryku. Ale na szczescie spala dalej.

Nie wiem o ktorej w koncu zasnelam, ale nic wiec dziwnego, ze kiedy budzik zadzwonil o 5:30 nie moglam otworzyc oczu. A jak juz udalo mi sie rozewrzec powieki, okazalo sie, ze swiat jest szary, pochmurny i zamglony, ale nadal tak duszny jak dnia poprzedniego. I ze lepetyne mam ciezka i bolesna... No nic, pomyslalam, w koncu jest piatek, w pracy podratuje sie kawka i jakos przezyje... I w tym momencie Bi wlaczyla syrene... Kurcze, zamiast spac jak Pan Bog przykazal do 6:15-6:20, to musiala sie cholera obudzic za dziesiec szosta! Dlaczego??? I niech tam sie budzi na zdrowie, tyle, ze juz dawno zauwazylam zaleznosc w zachowaniu Bi. Jak obudzi sie po szostej, jest wesola, gada, wola po swojemu, w ogole tylko calowac ta zaspana mordke. Jak obudzi sie przed szosta to wlacza syrene i wyje od momentu przebudzenia o byle co. I tak wlasnie wyjaco-marudzaco uplynal nam wspolny ranek...
Mama usiadla na kanapie zamiast nosic? Ryk! Mama stoi nad zlewem myjac zeby i nie chce odsunac sie od szafki? Wycie! W przerwach miedzy rykiem a wyciem, dziecko wymyslilo sobie zabawe w walenie twardymi, plastikowymi zabawkami, najpierw w szklany stolik (na co matka zabawki zabrala i polozyla na ziemi. Ryk!), potem w drzwi i szfki kuchenne. Uszy matki (ktora, przypominam, obudzila sie z bolem glowy) nie mogly tego dluzej zniesc. Zabawki znalazly sie w pokoju. Wycie i chlipanie! Potem jeszcze kawaleczki chlebka znalazly sie na ziemi (tak fajnie jest rzucac sniadaniem z wysokosci krzeselka!), pies podszedl, owszem polizal, ale nie zezarl, a taki oblizany chlebek nagle nabral atrakcyjnosci dla dziecka, ktore po postawieniu na ziemi usilowalo go skonsumowac. Co jeszcze? Cale pranie z brudownika zostalo rozwleczone po przedpokoju. A wycie odprowadzilo mnie jeszcze do drzwi, bo dziecko zdecydowalo, ze mama absolutnie NIE moze isc dzis do pracy...

No nic. Siedze w robocie, wypilam kawke co troche postawilo mnie na nogi i odliczam godziny do weekendu.

A w najblizszym czasie moze mnie byc nieco mniej, bo kolezanka z biura oglosila, ze rezygnuje z pracy... Mimo, ze teoretycznie pracuje do konca nastepnego tygodnia, to wszystkie wspolne obowiazki i tak juz spadly na moja glowe... A poniedzialek juz zapowieda sie na niezla jazde bez trzymanki... No a poza tym to trace calkiem bliska znajoma i troche mi smutno... Mam nadzieje, ze uda nam sie pozostac w kontakcie...